ใครศรัทธา หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด มาพูดคุยกันครับ

จากเหตุวางระเบิดวัดช้างให้ปัตตานี (30 ตุลาคม 2545)

ขณะเดียวกันที่ จ.ปัตตานี เวลา 03.00 น. ได้มีคนร้ายนำระเบิดชนิดแสวงเครื่องลอบวางไว้ บริเวณบันไดทางขึ้น ชั้นที่ 13-14 เจดีย์พระบรมธาตุวัดช้างให้ หมู่ 2 บ้านช้างให้ตก ต.ควนโนรี อ.โคกโพธิ์ ระเบิดลูกดังกล่าวได้เกิดระเบิดมีเสียงดังสนั่น แรงระเบิดทำให้บันไดซึ่งทำด้วยปูนพื้น หินขัด ได้รับความเสียหายเป็นหลุมกว้าง 6 นิ้ว แต่ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บ และเวลา 07.10 น. นางอุไร สุทธิมาตร เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดสุสานเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ได้เข้าไปทำความสะอาดห้องน้ำของสุสาน พบวัตถุระเบิดแสวงเครื่อง ชนิดเพาเวอร์เจล 1 ลูก มีนาฬิกาปลุก 1 เรือน พร้อมถ่านไฟฉายวางอยู่ข้างโอ่งใบใหญ่ในบริเวณสุสาน ซึ่งตั้งอยู่ริมถนน สายปัตตานี-นราธิวาส กิโลเมตรที่ 7 หมู่ 3 บ้านกรือเซะ ต.ตันหยงลูโละ อ.เมือง จึงได้แจ้งให้ เจ้าหน้าที่ตำรวจทราบ

เจ้าอาวาสยันไม่เคยขัดแย้งใคร

ต่อมานายสมพร ใช้บางยาง ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี พล.ต.ต.ปัญญา เทียนศาสตร์ ผบก.ภ.จว.ปัตตานี พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจชุดกู้ระเบิดได้ไปทำการเก็บกู้ระเบิดดังกล่าว โดยใช้ปืนยิงน้ำ ทำลายระเบิด ในเบื้องต้นเจ้าหน้าที่สันนิษฐานว่าเป็นการก่อกวนของกลุ่มผู้ไม่หวังดี ต้องการสร้าง ความวุ่นวายเกิดขึ้น

เวลา 10.00 น. ได้มีผู้แจ้งเข้ามาอีกว่า ยังมีระเบิดอีก 1 ลูก อยู่ในบริเวณวัดช้างให้ เจ้า หน้าที่ตำรวจจึงไปทำการตรวจค้นในบริเวณวัด ทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นในบริเวณวัด ในขณะที่มีนัก ท่องเที่ยวจำนวนหนึ่ง เดินทางเข้ามานมัสการหลวงปู่ทวด จากการตรวจค้นใช้เวลาประมาณ 30 นาที ปรากฏไม่พบวัตถุระเบิดดังที่มีคนแจ้ง

พระครูสังขรักษ์ สายัณต์ เจ้าอาวาสวัดช้างให้ กล่าวว่า ไม่รู้ว่าเป็นการกระทำของกลุ่มใด เพราะภายในวัดกับประชาชน หรือคณะกรรมการในวัดก็ไม่มีความขัดแย้งอะไรกัน จุดประสงค์ที่ทำ ก็ไม่ทราบว่าต้องการสิ่งใด
"มีคนสงสัย วัดช้างให้เป็นวัดดัง มีผู้คนนับถือศรัทธา และนักท่องเที่ยวผ่านไปมามาก มีปัญหากับชาวมุสลิมหรือเปล่า อันนี้บอกได้ทันทีว่าไม่จริง ชาวมุสลิมทุกมัสยิดในย่านนี้ต่างเข้าใจทางวัดดี "
ไม่เพียงแกนนำศาสนาคุ้นเคยชอบพอกัน ระดับชาวบ้านก็รักใคร่กัน ชาวมุสลิมย่านนี้มาเยี่ยมเยือนวัดอยู่เสมอ
"หลวงปู่ทวด หลวงปู่ทิม คนทั้งสี่ประเทศ ไทย มาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย ให้ความเคารพนับถือ ยังสงสัยเหมือนกัน ใครที่กล้าทำเช่นนี้ หลวงปู่ทวดศักดิ์สิทธิ์และมีสิ่งที่คิดไม่ถึงเสมอ"


นางเมาะ ฮายายี วัย ๔๖ แม่ค้าตลาดโคกโพธิ์ หนึ่งในชาวมุสลิมที่ยอมรับนับถือหลวงปู่ทวด เธอเล่าว่า ลูกชายพกหลวงปู่ทวด ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปชนหมา รถคว่ำ ตัวลูกชายลอยกระเด็นไป ๑๐ เมตร ตกลงมาไม่มีบาดแผล "ถามว่าทำไมไม่เป็นไร เขาบอกว่า ตอนลอยก่อนตกถึงพื้นเหมือนมีมือมารับ "
ปาฏิหาริย์พระหลวงปู่ทวดยิ่งแพร่หลาย วัยรุ่นนักซิ่งเกือบทั้งเมืองมีรูปหลวงปู่ทวด นางเมาะ ฮายายีบอกว่า เรื่องความนับถือนี้ไม่ได้มีสมัยลูก แต่มีมาตั้งแต่สมัยพ่อแม่
ส่วนชาวพุทธแม่ค้าตลาดโคกโพธิ์อย่าง นางพูล ปรีดาชัย อายุ ๓๘ ปีนั้น ความนับถือหลวงปู่ทวดมาดมั่น ถึงขั้นเชื่อว่าหลวงปู่ทวดมีอานุภาพมาก ใครมาทำวัดช้างให้ ไม่ช้าก็มีอันเป็นไป ไม่โดนจับก็ตายโหง ประสบการณ์ด้านปาฏิหาริย์หลวงปู่ทวด นางพูลมีแปลกกว่าใคร เธอเล่าเป็นฉากๆว่า เคยมีแม่ค้าคนหนึ่งเอาผักมาขายที่ตลาดตั้งแต่ตี ๕ ยัน ๓ โมงเช้ายังขายไม่ได้ มีคนเดินผ่านมากมาย แต่ผ่านไปซื้อเจ้าอื่นหมด แม่ค้าผักนั่งขายผักจนผักเหี่ยวเฉาหมด จึงตัดสินใจเอาผักไปทิ้งขยะ พอลุกขึ้นหยิบกระดาษรองนั่งไปทิ้งพร้อมผัก พลิกด้านหลังกระดาษ ก็เจอรูปหลวงปู่ทวดบนกระดาษที่ใช้รองนั่ง !!!

นางพูลกล่าวทิ้งท้ายไว้ด้วยว่า " แบบนี้ ใครไม่นับถือหลวงปู่ก็บ้าแล้ว "

 

ครับช่วงนั้นมีเหตุวางระเบิดสิ่งศักดิ์สิทธิ์หลายๆที่ครับ ทั้งวัดช้างให้ วัดศรีมหาโพธิ์

 

(ต่อ) นายเจริญ เจิดจรัญวงศ์ เจ้าของร้านเครื่องไฟฟ้า ตลาดหนองจิก จ.ปัตตานี ตั้งข้อสังเกตเรื่องระเบิดวัดช้างให้ว่า จากปัตตานีมาถึงวัดช้างให้ระยะทางยาว ๓๔ กม. ผ่านวัดสุวรรณ, วัดโมรีนิต, วัดนิคมสลิด, วัดทรายขาว, วัดนาประดู่, วัดพลานุภาพ, วัดห้วยเงาะ ทุกวัดสามารถวางระเบิดได้ง่ายแต่ไม่ทำ เพราะไม่ดังเหมือนวัดช้างให้

"พวกเขาคงไม่เชื่อสิ่งที่พวกเราเชื่อ ผมว่าเป็นการท้าทาย ป่านนี้คนร้ายคงจะเจออะไรสักอย่างที่ทั้งชีวิตไม่เคยเจอมาก่อน" เจริญพูดประเด็นนี้ ก่อนมีข่าวจับผู้ร้ายวางระเบิดปัตตานีหลายวัน
เจริญมีเรื่องเร้นลับของหลวงปู่ทวดมากมาย วัดความศรัทธาได้จากทั้งร้านเต็มไปด้วยรูปาพและรูปเหมือนหลวงปู่ทวด ในคอเจริญแขวนพระหลวงปู่ทวดรุ่นหลังเตารีด เจริญบอกว่า "ถ้าไม่มีหลวงปู่ ป่านนี้ล้มละลายไปแล้ว"

เจริญเล่าว่า ธุรกิจล่มจมนับสิบๆล้าน เหลือติดตัวแค่ ๒แสน จะฆ่าตัวตายก็ห่วงลูกเมีย ตัดสินใจไปไหว้หลวงปู่ทวดที่วัด อธิษฐานขอให้หลวงปู่ช่วย มีบางอย่างเกิดขึ้นตรงหน้า แต่เป็นอะไร "ผมบอกไม่ได้" เจริญกล่าว เมื่อกลับถึงบ้าน เรียกญาติพี่น้องมาคุยกัน ตัดสินใจลงทุนทำธุรกิจอีกครั้ง ผลที่ตามมา จากวันนั้นถึงวันนี้ ๕ปีแล้ว เขาเปิดร้านขายเครื่องไฟฟ้า ๖แห่ง ทุกแห่งขายดีเป็นเทน้ำเทท่า

พระหลวงปู่ทวดหลังเตารีดที่เจริญห้อยคอ แม้จะมีราคาแพง แต่เขาก็สู้ราคา เพราะนับถือจนสุดใจ ระลึกเสมอว่าท่านชุบชีวิตให้ใหม่ ลูกเมียพี่น้องห้อยหลวงปู่ทวดทุกคน กับคนที่มีศรัทธาลึกซึ้งกับหลวงปู่ทวดขนาดนี้ จึงไม่แปลกที่เจริญจะบอกว่า คนที่มีเจตนาร้ายต่อวัดช้างให้คงไม่มีความสุขแน่ "เว้นซะแต่หลวงปู่ทวดอาจจะเมตตาต่อคนเลว ก็อีกเรื่อง"

 

น้อมกราบ สมเด็จเจ้า
หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด
กราบ ๑
กราบ ๒
กราบ ๓​

สวัสดี น้องนวล น้องภัทร และเพื่อนสมาชิก ทุกๆ ท่าน
ว่างๆ ก็มาเยี่ยมถิ่นเกิด
ตอนนี้ประจำที่ เฟส ส่วนใหญ่ก็เสนอ เรื่องราว พระเครื่อง ลพ ทวด เช่นเดิม

 

ปาฏิหาริย์หลวงปู่ทวด - จากนิตยสาร ชีวิตต้องสู้

คอลัมน์ "อาถรรพณ์ ปาฏิหาริย์" ก็กลับมาพบกับท่านผู้อ่านอีกครั้งในนิตยสาร "ชีวิตต้องสู้" ฉบับต้อนรับเดือนแห่งความรัก โดยมีผม "หงสา ราชาวดี" คอยนำเรื่องราวลี้ลับที่เกิดขึ้นจริงทั้งกับตัวของผู้เขียนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับบุคคลรอบข้างนำมาเล่าสู่กันฟังโดยไม่มีการเสริมแต่งให้เกินจากความเป็นจริง...!


เรื่องลี้ลับที้จะนำมาเล่าสู่กันฟังในฉบับนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวผู้เขียนเองตั้งแต่ยังอยู่ในวัยเด็ก ซึ่งเป็นเรื่องราวความศักดิ์สิทธิ์ของ "หลวงปู่ทวด" วัดช้างไห้ จังหวัดปัตตานี ที่เกิดปาฏิหาริย์อยู่หลายครั้งจนทำให้ผู้เขียนเกิดความเคารพศรัทธามาจนถึงทุกวันนี้ ดังตัวอย่างเรื่องหนึ่งที่ผู้เขียนจะหยิบยกมาเล่าให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นเหตุบังเอิญ หรือด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของ "หลวงปู่ทวด" กันแน่ "นะโม โพธิสัตโต อะคันติมายะ อิติภะคะวา" ท่านผู้อ่านที่มีความเคารพเลื่อมใสและศรัทธาในองค์ "หลวงปู่ทวด" คงจะคุ้นเคยกับคาถามงคลนี้กันเป็นอย่างดี เช่นเดียวกับตัวผู้เขียนเองที่สามารถท่องคาถาบทนี้ได้อย่างขึ้นใจมาตั้งแต่อายุแค่เพียง 4 ขวบ...!
และเป็นเวลา 50 กว่าปีมาแล้วที่ผู้เขียนได้สวดมนต์บทนี้ทุกวันไม่เคยขาด ทั้งก่อนที่จะเดินทางออกจากบ้าน และทุกค่ำคืนก่อนที่จะเข้านอน ซึ่งจำได้ว่าสมัยที่ยังเป็นเด็กคุณแม่ได้ให้พระมาคล้องคอเราเพื่อความเป็นสิริมงคล และคุ้มครองตัวเราให้พ้นภัยอันตรายทั้งปวง พระที่คุณแม่ให้มา 2 องค์นั้นเป็นพระ "หลวงปู่ทวด" องค์แรกนั้นเป็นเหรียญรูปไข่ด้านหน้าจะเป็นรูปหลวงปู่ทวด ส่วนด้านหลังจะเป็นรูป "หลวงปู่ทิม" ส่วนองค์ที่สองจะเป็นรุ่นที่เขาเรียกกันว่า "รุ่นหลังเตารีด" เป็นพิมพ์นูนทำจากทองเหลืองรูปร่างคล้ายเตารีด สร้างและปลุกเสกเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2500
ตลอดระยะเวลา 50 กว่าปีที่ผ่านมาผู้เขียนได้พบกับอิทธิปาฏิหาริย์ขององค์หลวงปู่ทวดอยู่หลายครั้ง จึงทำให้บังเกิดความเลื่อมใสศรัทธามากยิ่งขึ้น และทำให้ผู้เขียนมีความเชื่อมั่นว่าสิ่งลี้ลับที่ยากจะพิสูจน์ได้ในโลกนี้ยังมีอยู่จริง เพราะได้ประสบเหตุการณ์มากับตัวเราเอง ซึ่งก็เป็นการยากอย่างยิ่งที่จะอธิบายหรือบอกเล่าให้คนที่ไม่มีความเชื่อถือในเรื่องนี้ได้รับทราบ ดีไม่ดีเขาอาจจะหาว่าเรางมงายไร้สาระไปก็เป็นได้
ปาฏิหาริย์ครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2507 ซึ่งในขณะนั้นตัวผู้เขียนเองกำลังเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ 4 ที่โรงเรียนสันติราษฎร์บำรุง (ปัจจุบันคือโรงเรียนสันติราษฎร์วิทยาลัย) ถนนศรีอยุธยา กทม. และเหตุการณ์ที่ยากจะลืมเลือนนี้ก็ได้เกิดขึ้น ณ สถานที่แห่งนี้ในเย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน เด็กๆ ส่วนใหญ่ก็มักจะพากันเล่นอย่างสนุกสนานเพื่อรอเวลาที่ผู้ปกครองจะมารับ ตัวผู้เขียนเองก็มักจะชอบเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ อย่างเพลิดเพลินในบริเวณสนามฟุตบอลของโรงเรียน จนกระทั่งใกล้ค่ำจึงพากันแยกย้ายกลับบ้าน ซึ่งก็เป็นกิจวัตรประจำวันที่เรามักจะทำกันอยู่เสมอ
ขณะที่เตรียมตัวจะกลับบ้านนั้น ผู้เขียนต้องใจหายวาบเมื่อรู้ตัวว่าพระหลวงปู่ทวดที่เราคล้องคอมาตั้งแต่เริ่มจำความได้นั้นได้ล่วงหล่นหายไปแล้ว และหายไปตั้งแต่เมื่อไรนั้นก็สุดที่คาดเดา ผู้เขียนพยายามนึกทบทวนว่าพระได้หล่นหายไปตอนไหน และมั่นใจว่าจะต้องหล่นไปขณะที่กำลังเล่นฟุตบอลอยู่ที่สนาม จึงได้เดินค้นหาไปจนทั่วสนามฟุตบอลด้วยใจที่กระวนกระวายและเสียดายเป็นอย่างมาก พยายามค้นหาเท่าไรก็ไม่พบจวบจนแสงตะวันเริ่มลับขอบฟ้าความมืดมิดเข้ามาปกคลุมจึงได้ตัดสินใจกลับบ้าน ตลอดทางที่เดินกลับบ้านนั้นในใจก็ครุ่นคิดไปตลอดทางว่าจะทำอย่างไรดี นี่ถ้าแม่รู้เข้าก็คงจะดุว่าเราแน่ๆ เพราะพระเป็นของเก่าและคล้องคอเรามาตลอดชีวิต
เมื่อย่างกรายเข้าประตูบ้านคำถามแรกที่ได้ยินจากแม่ก็คือ "ไปไหนมาถึงได้กลับบ้านค่ำมืดอย่างนี้" ผู้เขียนคิดอยู่ในใจว่าจะบอกแม่ดีหรือไม่ แต่ถ้าไม่บอกสักวันแม่ก็จะต้องรู้จึงตัดสินใจเล่าความจริงให้แม่ฟัง ซึ่งก็ผิดคาดที่คุณแม่ไม่ได้ดุว่าอะไรแล้วยังบอกอีกว่า "ไม่เป็นไรหรอกลูก...พระท่านคงไม่อยากอยู่กับเราถึงได้มีอันเป็นไป" ค่ำคืนวันนั้นผู้เขียนนอนครุ่นคิดอยู่นานจนกระทั่งเผลอนอนหลับไป และคืนนั้นเองจะด้วยความวิตกกังวลที่พระหายไปจนทำให้เกิดฝันประหลาดขึ้นมา ซึ่งแม้กระทั่งความฝันนั้นจะล่วงเลยมาหลายสิบปีแล้วแต่ก็ยังจำได้ติดตามาจนกระทั่งทุกวันนี้ ในฝันนั้นผู้เขียนฝันไปว่าได้เดินอยู่คนเดียวในบริเวณโรงเรียน พลันก็มีชายแก่คนหนึ่งปรากฏร่างขึ้นมา ในฝันยังจำได้ว่าชายแก่คนนั้นมีรูปร่างผอมสูงนุ่งโจงกระเบนและใส่เสื้อสีขาวมีผ้าขาวพาดบ่า ผมยาวมีเคราสีขาววาววับท่าทางเป็นคนใจดี ชายคนนั้นเดินเข้ามาถามผู้เขียนว่า "หนูกำลังหาพระอยู่ใช่ไหม" ผู้เขียนพยักหน้า
ชายแก่คนนั้นพูดต่อไปอีกว่า "มา...มากับลุง...ลุงจะพาหนูไปหาพระ" พูดแล้วชายแก่คนนั้นก็จูงมือผู้เขียนเดินไปที่สนามฟุตบอลซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่เรายืนอยู่นัก พอมาถึงบริเวณใกล้กับเสาประตูฟุตบอล ชายแก่คนนั้นก็ชี้ไปที่กอหญ้าข้างเสาประตูแล้วพูดว่า "หนูแหวกกอหญ้านี่ดู...พระหล่นอยู่ตรงนี้" ในความฝันผู้เขียนได้แหวกกอหญ้าออกตามที่ชายแก่บอก ก็เห็นพระหลวงปู่ทวดที่หล่นหายอยู่ในกอหญ้า แล้วความฝันก็จบลงเพียงแค่นั้น พอรุ่งเช้าผู้เขียนรีบตื่นขึ้นแต่เช้าตรู่แล้วรีบแต่งตัวไปโรงเรียน ในจิตสำนึกยังจำภาพของความฝันได้อย่างแม่นยำ ก่อนจะออกจากบ้านคุณแม่ได้ถามด้วยความแปลกใจว่า ทำไมวันนี้ถึงรีบไปโรงเรียนแต่เช้า ผู้เขียนจึงได้เล่าความฝันให้คุณแม่ฟังแล้วจึงรีบออกจากบ้านเพื่อไปให้ถึงโรงเรียนโดยเร็ว เพราะในใจนั้นมีความต้องการที่จะพิสูจน์ความฝันว่าจะเป็นจริงตามที่เราได้ฝันไปหรือเปล่า
พอถึงโรงเรียนสิ่งแรกที่ผู้เขียนทำก็คือ รีบตรงดิ่งไปที่สนามฟุตบอลทันที และยืนเพ่งมองตามภาพแห่งความฝันเพื่อทบทวนความทรงจำ ซึ่งลักษณะของพื้นที่และภาพที่เห็นนั้นตรงกับในความฝันทุกอย่าง ผู้เขียนพยายามมองหาจนพบกอหญ้าที่มีลักษณะเหมือนในความฝันไม่มีผิด ไม่รอช้าจึงใช้มือแหวกกอหญ้านั้นออกดู สิ่งที่ปรากฏต่อสายตา และทำให้เป็นที่แปลกประหลาดใจมากก็คือ เหรียญ "หลวงปู่ทวด" องค์ที่หล่นหายตกอยู่ตรงนี้จริงๆ ผู้เขียนมีความรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว ไม่นึกไม่ฝันว่าความฝันของเราจะเป็นจริงไปได้
เย็นวันนั้นหลังเลิกเรียนพอกลับถึงบ้าน ผู้เขียนได้นำพระหลวงปู่ทวดมาให้คุณแม่ดู แล้วบอกว่าทุกอย่างเป็นไปจริงๆ ตามที่เราฝัน ซึ่งคุณแม่บอกว่าคงจะเป็นบุญของเราจึงได้พระกลับคืนมา และจากนั้นมาผู้เขียนจะเก็บพระหลวงปู่ทวดไว้บูชาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ แม้จะมีใครหลายคนมาขอเช่าให้ราคาสูงมากขนาดไหนผู้เขียนก็จะไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด....!
ปาฏิหาริย์ "หลวงปู่ทวด" เรื่องที่สอง เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวผู้เขียนโดยตรง แต่เกิดขึ้นจริงกับเพื่อนของผู้เขียนคนหนึ่งซึ่งเขาเป็นทหารพรานชื่อว่า "น้อย" เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2526 สงครามทางความคิดที่แตกต่างกันทางลัทธิของพรรคคอมมิวนิสต์กำลังแผ่ขยายไปทั่วโลก ประเทศไทยก็เป็นอีกประเทศหนึ่งที่กำลังประสบกับปัญหาการแทรกซึม และบ่อนทำลายความมั่นคงของชาติจากคอมมิวนิสต์ ทั่วทุกภาคของประเทศไทยจะมีการสู้รบกันอย่างหนักระหว่างทหารและพรรคคอมมิวนิสต์ในประเทศไทย
สมรภูมิห้วยโกร๋นจังหวัดน่านในขณะนั้นก็เป็นอีกพื้นที่หนึ่งที่มีการสู้รบกันอย่างหนัก "น้อย" ทหารพรานหนุ่มในขณะนั้นก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่ถูกส่งเข้าร่วมรบเพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทย ทหารและตำรวจที่ต้องปฏิบัติหน้าที่ทุกคนจำเป็นที่จะต้องมีเครื่องรางของขลังติดตัวเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจ ทหารพรานน้อยก็เช่นเดียวกัน เขามีพระ "หลวงปู่ทวด" ห้อยคอติดตัวอยู่เพียงองค์เดียว ซึ่งเป็นพระที่เขาเช่ามาในราคาเพียงองค์ละ 1 บาท จากแผงพระริมรั้ววัดมหาธาตุก่อนที่เขาจะถูกส่งตัวเข้าสู่สมรภูมิเลือด
วันหนึ่งขณะที่เขากำลังออกลาดตระเวนกับเพื่อนทหารพรานในป่าลึกของจังหวัดน่าน สิ่งที่ไม่ทันได้ระวังตัวก็เกิดขึ้น เมื่อเขาถูกซุ่มโจมตีอย่างหนักจากผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ เสียงปืนดังก้องกังวานสนั่นป่าถี่ยิบ สลับกับเสียงระเบิดเป็นระยะๆ ทหารพรานน้อยถูกคมกระสุนปืน เอ็ม.16 กระหน่ำยิงเข้าใส่เต็มแผ่นหลังหลายสิบนัด เขารู้สึกได้ถึงความรุนแรงของหัวกระสุนปืนที่กระทบร่างของเขาจนเสื้อชุดทหารพรานขาดกระจุย ร่างของทหารพรานน้อยกระเด็นล้มลงกับพื้นดิน เขารู้สึกเจ็บและเสียววาบไปทั่วแผ่นหลัง ในขณะที่เหตุการณ์กำลังชุลมุนอยู่นั้นสิ่งที่เขานึกถึงเป็นอันดับแรกก็คือ "หลวงปู่ทวด" ที่เขาห้อยคอติดตัวอยู่เป็นประจำ
ทหารพราน "น้อย" กำเหรียญหลวงปู่ทวดไว้แน่นอยู่ในมือ พร้อมอาราธนาให้หลวงปู่ทวดช่วยคุ้มครอง และท่องบทสวดมนต์อยู่ในใจ พอฝ่ายผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ล่าถอยไป เพื่อนทหารต่างพากันกรูเข้ามาช่วยเหลือเขาทันที ภาพที่เห็นกับตาตอนแรกของการยิงต่อสู้กันนั้น ทุกคนคิดว่าเขาต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน แต่ทุกคนก็ต้องประหลาดใจเป็นอย่างมากที่คมกระสุนไม่สามารถระคายผิวของทหารพรานหนุ่มคนนี้แม้แต่น้อย ซึ่งตัวเขาเองได้กล่าวอย่างมั่นใจว่าเป็นเพราะพุทธานุภาพอันศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่ทวด ที่มาปกป้องคุ้มครองจึงทำให้เขารอดชีวิตมาได้อย่างน่าทึ่งนี่ก็เป็นปาฏิหาริย์อีกเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นจริงกับทหารพรานน้อยเมื่อ 25 ปีที่ผ่านมา ถึงแม้พระหลวงปู่ทวดที่เขาห้อยคออยู่นั้นจะไม่ได้ผ่านพิธีปลุกเสกมาก่อน และเช่ามาเพียงแค่องค์ละ 1 บาท จากแผงพระริมรั้ววัดมหาธาตุ แต่เมื่อเรามีความเคารพและศรัทธาอย่างแรงกล้าในองค์ท่านแล้ว พุทธานุภาพของท่านก็ย่อมที่จะช่วยปกปักรักษาให้เรารอดพ้นจากภยันตรายทั้งปวง..!

Cr : นิตยสารชีวิตต้องสู้ , ผู้เขียน : หงสา ราชาวดี

 

ประสบการณ์หลวงปู่ทวด พิมพ์หลังเตารีด



“ม็อง” ชายเชื้อสายจีน วัยหนุ่มใหญ่ กำลังง่วนอยู่กับการเอาเศษเหล็กเส้นขนาดนิ้วก้อย ความยาวประมาณหนึ่งเมตร กระทุ้งเข้าไปในท่อระบายน้ำบริเวณหลังบ้านเพื่อเอาเศษขยะออกจากท่อ หลังจากที่มันก่อปัญหาอุดตันท่อระบายน้ำภายในบริเวณบ้านของเขา ....ท้องฟ้าที่หมองครึ้มไปด้วยละอองฝน ซึ่งเทลงมาหนักบ้างเบาบ้างอย่างไม่ขาดสาย ทำให้ “ม็อง” ต้องเร่งรีบที่จะต้องทำท่อระบายน้ำ ให้เสร็จสิ้นลุล่วงก่อนที่จะต้องทำภารกิจอื่นๆ อีก เขาครุ่นคิดอยู่เสมอว่า...ที่เขาได้มีโอกาสลืมตาอ้าปากได้และอยู่สุขสบายโดยไม่เดือดร้อนอย่างทุกวันนี้ ก็เพราะอุตสาหะ ความขยันขันแข็งของเขา ที่สั่งสมมาตลอด เมื่อคิดมาถึงตอนนี้ เขาอดจะนึกถึงพระเครื่องหลวงปู่ทวด หลังเตารีด ปี 05 พิมพ์ใหญ่ เนื้อนวโลหะ ซึ่งเขาห้อยคอแขวนเดี่ยวอยู่กับสร้อยคอทองคำน้ำหนัก 5 บาท โดยยังมิได้ถอดออกจากคออย่างภาคภูมิใจมิได้ ทั้งนี้หลวงปู่ทวดองค์นี้ “ม็อง”ได้มาก็เนื่องจากน้ำพักน้ำแรงของเขาโดยตรง หาใช่มรดกตกทอดจากผู้หนึ่งผู้ใดไม่...เขาภูมิใจที่ได้พระเครื่ององค์นี้มา เพราะเขาเคยเจอประสบการณ์ที่ช่วยชีวิตเขาไว้หลายครั้งแล้ว.....ใช่.... “ม็อง”คิดเรื่องนี้อยู่ แต่เขาหาได้คิดถึงเสาไฟฟ้าแรงสูงซึ่งอยู่ห่างจากบ้านของเขาประมาณ 150 เมตรไม่....
เขาก้มหน้าก้มตาทำภารกิจของเขาต่อ....

..โดยในมือเขาถือเส้นเหล็ก กระทุ้งเศษขยะที่อุดท่อหลังบ้านเขาไปเรื่อยๆ...
..ที่คอเขาแขวนสร้อยคอทองคำโดยห้อยพระ ลป.ทวด ฯ อัดพลาสติกกันน้ำพร้อมเลี่ยมทองอย่างดี...
..สายฝนที่ต่อเนื่องไม่ขาดสาย ..ได้ตกผ่านไปกระทบกับสายไฟฟ้าแรงสูง ซึ่งมีน้ำฝนเป็นสื่อนำพากระแสไฟฟ้าไปยังทองคำซึ่งเป็นสื่อไฟฟ้าที่ดีที่สุดที่เขาห้อยคออยู่ และเหล็กซึ่งเป็นสื่อไฟฟ้าที่ดีอีกชิ้นที่เขาถืออยู่ อย่างที่ไม่มีใครคาดคิด...
....เปรี๊ยะๆๆๆ..... เสียงดังที่ไม่สามารถบรรยายเป็นถ้อยคำได้ ... “ม็อง” ล้มลงทั้งยืน เหล็กหลุดจากมือ สร้อยคอทองคำขาดละลาย ติดอยู่ที่คอบางส่วน หล่นลงบนพื้นบางส่วน ทองที่เลี่ยมพระหลวงปู่ทวดบิดเบี้ยวเสียรูป พลาสติกที่อัดเลี่ยมห่อหุ้มพระเครื่องหลวงปู่ทวดไว้เพื่อกันน้ำ กลับกลายเป็นฉนวนป้องกันพระเครื่องจากกระแสไฟได้อย่างดี ทำให้พระเครื่องยังอยู่สภาพเดิม…
ไฟฟ้าในเขตอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ดับทั้งอำเภอ ก่อนที่จะได้รับการแก้ไขในภายหลัง
ส่วน. “ม็อง” กลับกลายสภาพเป็นคนที่มีผิวสีดำ ไหม้เกรียม นอนหายใจรวยรินก่อนที่เขาจะถูกนำส่งโรงพยาบาล

...โรงพยาบาลราษฎร์ยินดี อ.หาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ได้ต้อนรับผู้ป่วย จากการถูกไฟฟ้าช๊อต โดยรีบนำเข้าห้อง ไอ.ซี.ยู.โดยด่วน....
ใช่ครับ....เหลือเชื่ออย่างที่ทุกท่านคิดครับ “ม็อง” ยังมีชีวิตอยู่ครับ เขารอดชีวิตมานั่งเล่าเหตุการณ์ครั้งนั้นว่า เขารอดตายได้เพราะนอกจากหมอและวิทยาการทางการแพทย์ที่ช่วยเขาไว้แล้ว นอกจากนั้นก็เนื่องจากอิทธิฤทธิ์บารมีจากพระเครื่อง ลป.ทวด หลังเตารีด เนื้อนวโลหะ ที่เขาห้อยคออยู่อย่างไม่มีทางเป็นอื่นได้
หนึ่งเดือนเต็มที่ “ม็อง”ต้องพักรักษาตัวอยู่ที่ โรงพยาบาลฯ แทบทุกวันที่ผู้ดูแลเขาต้องใช้กระดาษชำระ ซับน้ำเหลืองที่ออกมาจากรูขุมขนทั่วบริเวณผิวหนังของเขา ...ปัจจุบันเขาหายและทำงานได้ตามปกติ เหลือเพียงร่องรอยประสบการณ์ คือแผลเป็นในแนวสร้อยคอที่บริเวณคอของเขาที่ไม่อาจรักษาให้เหมือนเดิมได้.......
ปัจจุบันเฮีย ม็อง เป็นเซียนใหญ่ รังใหญ่ ที่ อ.สะเดา จ.สงขลา ประสบการณ์นี้ นักสะสมในสะเดา เป็นที่รู้กันดี


Cr : เรื่องจาก ชมรมคนรักษ์พระเครื่องเมืองสงขลา

 

เหรียญหลวงปู่ทวดที่สักการะบูา

 

พระว่านหลวงปู่ทวด ปี ๒๔๙๗ พิมพ์กลางหน้ากลม















<a href="http://www.uppic.org/share-CB2E_55BC3914.html"><img src="http://www.uppic.org/image-CB2E_55BC3914.jpg" border="0"></a>

 

หลวงปู่ทวด วัดศรีมหาโพธิ์

 

พระหลวงปู่ทวด วัดม่วง

 

พระหลวงปู่ทวด วัดเมือง จ.ยะลา

 

เหรียญหลวงปู่ทวด วัดม่วง

 

พระหลวงปู่ทวด วัดประสาทบุญญาวาส พิมพ์เล็ก

 

พระหลวงปู่ทวด วัดประสาทบุญญาวาส พิมพ์ใหญ่

 

พระหลวงปู่ทวด วัดประสาทบุญญาวาส พิมพ์ใหญ่

 

หลวงปู่ทวดผมมวย วัดอ่างทอง จ.สงขลา ปี ๒๕๐๕

 

หลวงปู่ทวดผมมวย วัดอ่างทอง จ.สงขลา ปี ๒๕๐๕ องค์ที่ ๒

 

หลวงปู่ทวดผมมวย วัดอ่างทอง จ.สงขลา ปี ๒๕๐๕ องค์ที่ ๓

 

พระหลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ ปี ๒๕๒๔

 

พระหลวงปู่ทวด วัดช้างไห้ ปี ๒๕๐๕