เบื้องหลังภัยพิบัติของโลก ก็คือพวกเรา (หรือพวกมีพลังจิตแรงๆ) ที่ตอกย้ำภาพน่ากลัวให้กลายเป็นจริงหรือเปล่า ?

เหอๆๆๆๆๆ

 

เกิดก็ช่าง ไม่เกิดก็ดี

คนเราต้องรู้ตา่ยทุกขณะจิต ทำจิตให้ว่างก็พอแล้ว

 

ภัยพิบัตินะมีแน่ แต่ไม่ใช้น้ำท่วมล้างโลกหรอกครับ ผมว่าสงครามล้างโลกมากกว่า สุงเกตุดูครับ ทุกวันนี้มีสัญญาณต่างๆเกิดขึ้นเยอะมากๆ

 

หากผมจะบอกว่าผมกำลังรอคอยเวลาแห่งการชำระโทษอย่างใจจดใจ่อ และปราถนาให้ภัยพิบัติอันน่ากลัวเกิดขึ้นซะที เพื่อที่จะชำระล้างโลกใบนี้ให้มันดีขึ้นกว่านี้จะมีใครว่าผมบ้าหรือเปล่า ผมปราถนามานานมากแล้วก่อนปี2000อีก แต่ก็อดแปลกใจที่มันไม่เกิด มารู้ทีหลังว่ามีผู้ที่มีความเมตตาหลายท่านช่วยกันอธิฐานให้เลื่อนภัยพิบัติออกไป(สงสัยกำลังจิตจะสู้ไม่ได้ ก็มีตั้งหลายคนนี้น่ะ) ที่ผมคิดแบบนี้เพราะผมเองก็รำคาญเหล่าคนเลว เหล่าอธรรมที่มันมีบารมีมากในยุคนี้เต็มทนแล้ว ทำให้โลกเราทุกข์เข็ญ ลำบากไปหมด แถมยุคนี้เป็นยุคบริโภคนิยมบ้าวัตถุทำทุกอย่างเพื่อเงินและความสุขส่วนตัว ศีลธรรมก็เสื่อมไปเยอะมาก สิ่งยั้วยุก็เยอะ ทำให้คนเราจิตตกต่ำมากลงไปทุกที ข่าวแต่ล่ะอย่างเห็นแล้วสลดหดหู่จริง เช่นพ่อข่มขื่นลูก แม่ขายลูกสาวเพื่อเงิน ปล้นกันบ้างล่ะ ฆ่ากันบ้างล่ะ ยาบงยาบ้าเกลื่อนเมือง ตำรวจรับส่วย นักการเมืองคอรัปชั่น พระเถื่อนโกงเงินวัดนอนกับสีกา โกงกินประเทศ คนในประเทศมาทะเลาะกันเองเพราะผลประโยชน์ มากมายจนพิมพ์บอกไม่ไหมด ผมเห็นแล้วก็อยากล้างมันให้พ้นไป โดยเฉพาะกรุงเทพ ถ้าทำได้ผมไม่เก็บไว้หรอกรำคาญเต็มทน หากได้อภิญญามืดปานนี้ผมเข้ากสินน้ำเรียก น้ำทะเลมาถล่มล้างเมืองบาปไปนานแล้ว เบื่อ
.....(คนบ้าบ่นระบายความในใจอย่าถือเลยน่ะ555)

 

ขอให้โลกสงบสุข

 

อนุโมทนาคะ เห็นตามที่พี่ว่าด้วยทุกประการ

 

จะว่าไปสิ่งที่คนเราทำอยู่หลายอย่างน่ากลัวกว่าภัยพิบัติอีกนะ คนเรานี่แหละเป็นยิ่งกว่าเทวดา และซาตานได้อีก

 

"วันหนึ่งพระองค์ตรัสถามพระอานนท์ว่า อานันทะ ดูก่อนอานนท์ เธอนึกถึงความตายวันละกี่ครั้ง พระอานนท์กราบทูลตอบว่า นึกถึงความตายวันละเจ็ดครั้งพระเจ้าข้า พระองค์ตรัสว่า ยังห่างมากอานนท์ ตถาคตนึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก"

ขออนุโมทนาค่ะ

 

อะไรกันเนี่ยะ..ชาวโลก
ตัดความวิตกกังวลกันเถอะแค่เราใช่ทุกลมหายใจให้มีค่า
จะเกิดหรือไม่เกิดก็ไม่เห็นต้องกังวลsleeping_rb นะมะภะธะ

 

มันเกิดขึ้นตามธรรมชาติ เเละมันก็เป็นธรรมดา แม้ผู้ทรงอภิญญา ก็ไม่อาจหยุดยั้งความเสื่อมของโลกใบนี้ได้หรอก ทำได้เพียงเลื่อนออกไป เเต่ยังไงโลกก็ยังต้องเกิดกระบวนการปรับตััวอย่างรวดเร็วอยู่ดี ทนเจ็บหน่อยละกัน

 

เขาเตือนไว้ให้ระวังครับ ส่วนกลัวนี้อยู่ที่เราแหละว่ามีสติ ความคิด แยกแยะ ได้แค่ไหน เดียวจะหาว่าหล่อไม่เตือน นะ

 

หนึ่งในกรรมใหญ่ของมนุษย์ ก็คืออุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ ที่กระทำผิดศีลปานาติปาตาต่อ

สัตว์ฺจำนวนมาก เช่น หมู เป็ด ไก่ ถูกมนุษย์ปฏิบัติไม่ต่างกับเครื่องจักร ทั้งที่สัตว์บางอย่าง

เช่น หมู มีความฉลาด ไม่ด้อยไปกว่าสัตว์ที่คนส่วนใหญ่เลือกปฏิบัติต่างกันเช่นหมา

เมื่อสัตว์มีความฉลาด ย่อมทำให้ผู้สร้างเวร มีบาปเพิ่มขึ้น

 

"เมื่อมีเหตุมีปัจจัย ก็ย่อมมีผล"
เราเกิดมาก็ดี หรือไม่ได้เกิดมาอยู่บนโลกใบนี้ก็ดี ก้อนหิน ต้นหญ้า ลำธาร ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ สัตว์ แบคทีเรีย ฯลฯ มันก็มีอยู่แล้ว
เมื่อมันเป็นของที่มีอยู่แล้ว เราจะไปจับจองสิ่งเหล่านั้นมาเป็นของเราก็ไม่ได้
เมื่อมีเรา จึงมีเขา ความมีตัวตนเกิดขึ้น ....
ดูจิตใจ รักษาจิตใจ ว่าส่วนไหนมันกลัวภัยพิบัติ มันกลัวตาย แล้วหมั่นพิจารณามรณสติบ่อยๆ ให้มันชำนาญ ไม่ช้าคำว่า ภัยพิบัติ , ความตาย ฯลฯ จะทำให้ไม่หลงตาย
"ผ่านการเวียนว่ายตายเกิด มาไม่รู้กี่กัปกี่กัลป์ กี่ภพกี่ชาติ ลืมไปกันหมดแล้ว" ทีนี้เรามาช่วยกันปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้ากันเทิด เพื่อจะได้อยู่เหนืออำนาจแห่งกรรมและอบายภูมิ สาธุ.

 

งั้นผมถามกลับ หากผู้ใดปราถนานิพพาน แค่นั่งนึกอย่างเดียวโดยไม่ต้องปฏิบัติอะไร จะนิพพานได้ไหมครับ

 

*** โลกเสียสมดุลย์ ****

เมื่อมนุษย์ทำลายพื้นที่ป่า
ดวงวิญญาณที่ต้องชดใช้กรรมด้วยการเกิดเป็นสัตว์ ไม่มีที่จะเกิด
เมื่อสัตว์ไม่มีที่จะเกิด จึงมาเกิดเป็นมนุษย์
มนุษย์ยุคที่ป่าเหลือน้อย จึงมีนิสัยโหดร้าย
มีนิสัยสันดาน เหมือนไม่ใช่มนุษย์

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

สรุปว่า ดังนี้นะ จบข่าว

มันเกิดขึ้นตามอายุขัยของมัน นะ มีเกิดย่อมมีดับ ไม่ มีเหตุ จูงใจและพลักดัน ทุกสิ่งล้วนถูกกำหนด โลกราแค่ดวง ดาว เน่าๆ ดวงนึง ขนาด ดวงอาทิตยังมีวันดับ ทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ไม่ต้องกลัวกันโชคดีด้วยซ้ำ ที่เราจะด้เป็นส่วนหนึ่ง ในเหตุการณ์ ล้างคนชั่วออกจากโลกเน่าๆ เพื่อเข้าสู่ยุค ใหม่ สาธุ แปลว่า ดีแล้ว ผมอยากให้มันเกิดซะเดี๋ยว นี้ นะผมเบื่อ มนุษย์โลก มากๆ อยู่กันดีๆ ไม่ได้ทำไมต้องเบียดเบียนกัน ผมหล่ะเบื่อ วัยรุ่นเซ็ง

 

.....

เห็นด้วยๆคับ จิตใจมันเศร้าหมองกันไปหมด เพราะกลัวอนาคต

สู้ ไม่รู้จะดีกว่า ว่าตายเมื่อไร ถึงมันจะเกิดขึ้นจริงๆ ก็ชั่งมัน เพราะมันเกิดก็ให้

มันกลัวกันตอนนั้นเลย คนดี เขาจะได้ไม่เศร้าหมองไปก่อนด้วย เพราะกลัว น้ำ

ท่วมโลก คนชั่วมันก็กลัวเหมือนกัน เรื่องนี้ทำให้เศร้าหมองกันไปใหญ่เลย

เหมือนผมอะ ถ้ารู้ว่าตัวเองตายวันไหน ก็คง

จะเศร้าจริงๆ คงคิดมาก สรุปคือปล่อยไป

ตามธรรมชาติครับ ให้มันหมุนไปเรื่อยๆเถอะ

 

บางทีภัยภิบัติอาจจะไม่น่ากลัว เท่าความกลัวในใจเรานะครับ ความแน่นอนคือความไม่แน่นอนอ่ะครับ...

 

รู้สึกว่าเจ้าของกระทู้ก็บอกเองว่า อนาคตมันไม่แน่นอน มันก็เป็นไปตามนั้นแหละ

คนเตือนเขาก็หวังว่า คนที่รู้ข่าวแล้วจะกลับใจเป็นคนดี เลิกทำชั่ว สนใจธรรมะ

เมื่อคนกลับตัวมากขึ้น ความดีปรากฎมาก สิ่งที่ไม่ดี มันก็ไม่ควรเกิด เป็นธรรมดา

ถ้าท่านเป็นคนดีอยู่แล้ว เราก็แค่รู้ไว้ และคอยดูมันต่อไป

ถ้าท่านคิดว่าตัวท่านยังไม่ดีพอ ก็พยามยามทำให้มันดีมากขึ้น

แต่สำหรับคุณเปรมสุดา ผมว่าดูเหมือนเธอจะสนุกกับการค้นหาข้อมูลและเผยแพร่ มากกว่าที่จะตื่นกลัว

...........................................................

ผมว่าความรู้สึกที่ว่า มันจะต้องมีภัยใหญ่ล้างโลกเนี่ย มันจะเกิดขึ้นกับคนที่ไม่พอใจในชีวิต และสังคมที่เป็นอยู่ มีความรู้สึกว่ามันไม่เป็นธรรม หรือสังคมที่เป็นอยู่นี้ไม่ดี มีความชั่วมาก อยากสร้างสังคมที่ดีและมีธรรมมะ แต่จริงๆแล้วเนี่ยเราเลือกที่จะคบคนได้ สร้างสังคมได้ ถ้าเราคบคนที่ดี สังคมที่ท่านอยู่มันก็ดีเอง ไม่ต้องให้มีภัยใหญ่มาล้างคนขั่วไป

ถ้าทุกคนคบคนที่ดี สังคมรอบตัวท่านเป็นอยู่ดี คนไม่ดีก็ถูกจำกัดที่ ที่ก็แคบลง คนไม่ดีก็ลดลงไปเรื่อยๆเองครับ มันก็เหมือนล้างไปในตัว

แต่ท่านต้องมั่นใจในตัวท่านว่าท่านเป็นคนดี สร้างความดีด้วยตัวเอง เมื่อเข้าตาจนอย่าเปิดทางให้ความชั่วครอบงำ คนส่วนใหญ่จะแพ้เมื่อถึงตาจน นิดหน่อยไม่เป็นไรเพื่อความอยู่รอด เมื่อนั่นท่านก็ไม่ต่างอะไรกับเขา

ที่เขียนเนี่ยคนเขียนก็ยังทำไม่ได้นะซิบอกให่