อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

##สวัสดียามเช้าๆครับทุกๆท่าน##



​

 

น้อมกราบครูบาวงศ์...
สวัสดียามเช้าครับคุณปู...





เหรียญป่าจี้...

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วรรณ...

 

สวัสดียามเช้าครับคุณกูน...วันนี้ขอให้เดินทางปลอดภัยครับ...

 

สวัสดีครับพี่ปู พี่กูน พี่เอ๊ะ พี่ตี๋ ^^

 

สวัสดียามเช้าคุณปู คุณวัน อ.โญ คุณกูล คุณเอ๊ะ คุณกานต์ คุณวุฒิ คุณเหน่ง คุณเอ็ม คุณอ้วน คุณรุ่ง คุณเคี้ยวและทุกๆท่าน
ทำการทำงานใด ทำมาค้าขายใด ขอให้เจริญรุ่งเรือง ปลอดโปร่งราบรื่นกันะครับ
เหมือนเช่นเคย พระดีๆ ภาพสวยๆ ข้อมูลเรื่องเล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ช่วยเสริมความรู้ทั้งประวีติ และความเป็นมา ได้รู้จักครูบาอาจารย์ของแต่ละท่านที่เคารพนับถือ ขอบคุณครับ

 

สวัสดดีตอนเช้าครับพี่ปู พี่เอ๊ะ พี่วรรณ พี่รุ่ง อ.โญ พี่กูน คุณเอ็ม คุณกานต์ คุณหนุ่มและทุกๆท่านที่ไม่ใด้เอ่ยนามมาด้วยครับ

 

สวัสดีทุกๆท่าน ในวันจันทร์นี้ด้วยครับผม

 

รับพรจากพี่ตี๋


คุณวุฒิ พาสมาชิกมาให้เรารู้จักด้วยช่ายป่าวครับ น่ารักๆ ทั้งนั้นเลย

 

สวัสดีครับน้องโอ๊ต....

สวัสดียามเช้าครับพี่ตี๋...รับพรดีๆครับ

สวัสดียามเช้าครับคุณวุฒิ....

 

ครับผม..ลูกสาวคนเล็กคนนึงกับหลานๆครับ...สวัสดีพี่ตี๋ด้วยครับ

 

พระ จ.หนองคาย
ลป.เหรียญ วรลาโภ

 

สวัสดียามเช้า คุณโอ๊ต
ตกลงว่าไปปักธงชัย ถูกหรือเปล่าครับ

 

ผมจำไม่ได้ว่า อาจารย์ สุด หรือป่าวนะครับพี่เอ๊ะ ผมเป็นรองประธานผ้าป่าปีนั้นของหัวหน้าแผนก ตั้งแต่ยังไม่ชอบพระเครื่องนะครับ เด่วกลับไปดูอีกที

 

พระผงที่เป็นหลัง ๑ ด จะเป็นพระที่สร้างในปี 2527 ทั้งหมด รุ่นนี้จะแปลกกว่าที่สร้างในปีอื่นๆ กล่าวคือ เนื้อพระจะออกวรรณะขาวจั๋วะ ด้วยมวลสารหลักคือปูนขาวปกติๆเรานี้เอง

ผู้ที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลัก ในการทำพระรุ่นนี้ ก็คือ หลวงน้าสายหยุด พิมพ์พระกันที่กุฏิท่าน โดยมีป้าสอิ้งช่วยบ้างเป็นครั้งคราว นอกนั้นหลักๆก็จะเป็นตัวหลวงน้า และศิษย์ของหลวงน้าเองช่วยๆกัน หรือใครว่างๆก็มาช่วยกัน โดยการทำมิได้เป็นการทำในครั้งเดียว แต่เป็นการทำแบบไปเรื่อยๆ ตลอดปี 2527 นับว่าเป็นรุ่นพระผงที่สร้างจำนวนมากที่สุด ไม่มีใครรู้จำนวนที่แน่นอน แต่คาดว่าน่าจะมีจำนวนหลายๆหมื่นองค์ หรืออาจจะร่วมๆแสนองค์ หรืออาจจะประมาณ 84,000 เท่าพระธรรมขันธ์ ตามคตินิยม

พระที่ทำขึ้นทั้งหมด ผ่านการอธิษฐานจิตจากหลวงปู่ทั้งหมด มีทั้งพิมพ์ที่เป็นหลัง ๑ ด และหลังเรียบธรรมดา และหลังตัวยันต์อะระหังอีกเล็กน้อย ขณะที่ทำได้ถวายให้แก่หลวงปู่ท่านบ้าง และหลวงปู่ท่านก็ได้มีการแจกไปสู่ลูกศิษย์ลูกหาหลวงปู่บ้าง แต่ก็มีจำนวนไม่มากนัก ( เพราะรุ่นอื่นๆที่สร้างก่อนหน้า ยังมีค้างเหลืออยู่อีกเป็นจำนวนมาก พระผงสมัยนั้นของหลวงปู่ฯ ยังไม่ค่อยมีคนสนใจ ยังไม่มีราคาค่างวด) ส่วนใหญ่จึงถูกเก็บอยู่ในโอ่งมังกร พระชุดนี้ในส่วนของหลวงน้าสายหยุดที่เป็นผู้นำจัดสร้าง นับรวมทั้งหมดได้ประมาณ 4 โอ่งมังกร

แต่ยังมีข้อมูลอีกส่วนหนึ่ง บอกกล่าวว่า แท้จริงแล้ว พระรุ่นนี้ (รุ่นโยงสายสิญธ์) จะมีชุดที่หลวงน้าลำใย พาลูกศิษย์ลูกหาจัดสร้างถวายให้แก่หลวงปู่ในปีเดียวกันนี้อยู่ด้วย และพระทั้งหมดปัจจุบันยังเก็บรักษาอยู่ที่กุฏิหลวงน้าลำใย ยังไม่มีการเปิดโอ่งแต่อย่างใด ข้อมูลทั้งหมดในส่วนนี้เป็นที่เพียงแต่การบอกกล่าว จึงยังไม่ขอยืนยันในความถูกต้อง )

ปัจจุบัน 2 ลูกอยู่ที่กุฏิหลวงพี่ชาญชัย (พระผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ปัจจุบัน) (กุฏิหลวงลุงดำเดิม อยู่ติดป่าช้าเก่า) ส่วนเหลืออยู่กุฏิหลวงน้าสายหยุด ที่ขณะนี้ท่านพักรักษาตัวอยู่ภายนอก กุฏิถูกปิดตายอยู่

พระทีออกมาให้เห็น มีการหมุนเวียนสู่ภายนอกบ้างในขณะนี้ ทั้งหมดส่วนใหญ่มาจากการเปิดโอ่งของหลวงพี่ชาญ เมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา โดยหลวงพี่ชาญท่านได้ขออนุญาติต่อหลวงน้าสายหยุด เพื่อนำพระออกมาจำหน่ายหารายได้ รายได้ส่วนหนึ่งถวายให้แก่หลวงน้าท่าน และหลวงน้าก็ถวายเข้าบัญชีให้แก่วัดสะแกต่อไป อีกส่วนหนึ่งนำปัจจัยไปสร้างแพริมน้ำ (ที่เป็นทีให้อาหารปลาในปัจจุบัน) โดยเปิดหลายคราว สรุปเปิดมาทั้งหมดประมาณ 1 โอ่งครึ่ง (ที่เหลือยังอยู่กุฏิหลวงพี่ชาญปัจจุบัน) โอ่งหนึ่งไม่มีใครนับจำนวนที่แน่นอน แต่คาดว่ามีจำนวนหลายพันองค์ ร่วมๆหมื่นองค์

ถามว่าใพระรุ่นในปี 2527 นี้ มีพิมพ์อะไรบ้าง ไม่มีใครตอบได้ครับ แต่เท่าที่พบจากการเปิดโอ่งแล้วทั้งหมด พบพิมพ์พระสมเด็จพิมพ์ต่างๆอยู่มากที่สุด ประมาณร่วมๆ 20 พิมพ์ นอกนั้นก็เป็นพิมพ์อื่นๆอีกมากมายหากรวบรวมกันจริงๆคาดว่าน่าจะมีมากถึงประมาณ 30-40 พิมพ์

เช่นตัวอย่าง พิมพ์พระที่พบมีดังนี้ครับ

1. พระสมเด็จ มีทุกพิมพ์ ทั้งพิมพ์ใหญ่ เจดีย์ เกศบัวตูม ฯลฯ
2. กลีบบัว
3. ปิดตาหลังใบโพธิ์
4. พระประจำวันยืน
5. ปางปฐมเทศนา
6. สังกัจจายน์ฐานสูง และฐานเตี้ย
7. สมเด็จปรกยะลา
8. สี่เหลี่ยมประทานพร
9. เสมา 22
10. ข้างบัว 22
11. บัวข้าง 20
12. ยันต์ดวง 26

ส่วนที่เรียกกันบ้างว่า "รุ่นก้นโอ่ง" อันนี้เป็นความเข้าใจผิดครับ เนื่องจากในยุคแรกๆ ที่พระเปิดขึ้นจากโอ่งคราวแรก มีการหมุนเวียนออกสู่ตลาดภายนอก พระผิวจะไม่ค่อยสวยนัก มักพบเป็นเศษผงดำๆ หรือออกน้ำตาล ขึ้นจับผิวพระ คนไม่รู้ ไม่อยู่ในเหตุการ์ณเปิดโอ่ง รู้แต่ว่าได้มาจากการเปิดโอ่ง ก็คิดว่ามาจากก้นโอ่ง ก็พูดๆกันไป สมมุติกันไป จนเป็นชื่อเรียกอย่างนั้นอยู่ช่วงหนึ่ง จริงๆไม่ใช่ครับ พระที่มีคราบผิวไม่สะอาดกลับเป็นส่วนที่อยู่บนสุดโอ่ง เนื่องจากตอนบรรจุโอ่ง จะนำผ้าขาวมาปิดไว้ และโบกทับด้วยปูน จึงมีเศษปูนเศษผงลงไปบ้าง อีกทั้งพระถูกเก็บบรรจุอยู่ในโอ่งเป็นเวลานานหลายปี เศษผงเศษปูนเหล่านั้นจึงจับติดกับองค์พระ ซึ่งเมื่อเปิดลงลึกไปอีกสักหน่อย หรือเปิดลงลึกมากขึ้นเรื่อยๆ พระจะยิ่งขาวสะอาด อย่างที่เห็นในปัจจุบันครับ

อีกกรณีหนึ่ง ผู้ที่ยังไม่คุ้นไม่ชำนาญกับเนื้อหาพระ ในรุ่นนี้เพียงพอ บางที่ดูเผินๆอาจเหมือนพระใหม่ เนื้อขาวกิ๊ก มีความชื่นอยู่บ้าง เหมือนยังไม่แห้งสนิท สมตามอายุพระ นั่นเป็นเพราะ การเก็บรักษาในโอ่งครับ พระไม่ได้ถูกอากาศภายนอก จึงมีลักษณะเช่นนั้น ต้องเข้าใจที่มาที่ไปให้ถูกต้องครับ

อีกกรณีหนึ่ง ผู้ที่ไม่ได้เล่นหาพระหลวงปู่สายตรงบางท่าน ก็วิจารณ์ว่าเป็นรุ่นไม่ทันบ้าง นี่ผมเคยได้ยินมาเช่นกัน ก็ยืนยันว่าทันหลวงปู่ทุกองค์แน่นอนครับ ข้อมูลทั้งหมดยังยืนยัน และสอบถามได้จากหลวงพี่ชาญ และหลวงลุงดำครับ

ส่วนราคาในการเล่นหา องค์ที่มีหลัง ๑ ด ปกติราคาจะสูงกว่าหลังเรียบธรรมดานิดหน่อยครับ เนื่องจากพบน้อยกว่า อีกทั้งการที่มีหลังตัวหนังสือกดลึกในเนื้อพระแบบนี้ ผู้ที่คุ้นกับลักษณะตัวหนังสือ และรอยกด ก็สามารถแบ่งแยกความเก็/แท้ ได้ง่ายขึ้นอีกส่วนหนึ่งด้วย - See more at: เรื่องพระผงหลวงปู่หลัง ๑ ด (ขอบพระคุณเวปพลังจิต) | แก้วมณีนพรัตน์ ร้านพระเครื่องแก้วมณีนพ

 

เห็นภาพนี้แล้ว หลานๆมีความสุขท่ามกลาง ธรรมชาติ เป็นภาพที่น่าชื่นชม สบายกาย สบายใจ ทุ่งนา ลำคลองเล็กๆ ต้นไม้และดอกไม้ที่บานสะพรั่ง (ใช่ต้นจานหรือปล่าวครับ) เป็นความฝันของผมเช่นกันครับ

 

สรุปว่าไม่ได้ไปครับ
พี่เค้าเคลียร์ได้ ผมเลยไม่ต้องไป
ขอบคุณมากครับพี่ตี๋ ^^

 

ออกนอกพื้นที่ก่อนครับ ปทุมฯ - นนฯ

 

สวัสดีครับพี่ปู และ พี่ๆน้องๆ สมช.ทุกท่านครับ^^

 

;aa44 สวัสดีครับพี่ปู และสมาชิกทุก ๆ ท่าน...
​