ทำไมคำทำนายต่างๆไม่ค่อยตรงเลยอ่ะครับ

นั่นสิครับ โพสต์ขำๆ ล้อกันเล่น หนุกๆ จริงๆไม่มีอะไรหรอก เอาเรื่องความฝันมาเล่าสู่กันฟังน่ะ

 

เรื่องในอนาคตยังไม่ต้องคิดหรอก หากปัจจุบันยังไม่ดี แล้วอนาคตล่ะ

ทำตัวให้ดี รักษาความดีให้ได้ เตรียมตัวไว้ก่อนดีกว่าจะมาเสียใจภายหลัง อย่าละเลยจนเกินไป

ความคิดก็แล้วแต่บุคคล จะคิดอย่างไรเราไม่ว่า ขอเพียงท่านเตรียมพร้อมไว้ทั้งความรู้และสิ่งของ อย่างน้อยขอเพียงท่านคิดว่าที่เราแนะนำกัน ทางเราก็ไม่ได้เงินทองจากท่านอยู่แล้ว แค่เพียงเตรียมพร้อมไว้เพื่อชีวิตของตนเองนั้นล่ะ

ตอนนี้แค่เตรียมของไว้ก่อนละกัน ยังพอมีเวลาให้ขำขำกันอีกสักพัก เวลากะเกณฑ์ไม่ได้ล่วงหน้าหรอก หากทุกคนปฏิบัติดี แรงกุศลก็จะช่วยให้เวลามันช้าลงหน่อย เพื่อให้เราเตรียมตัว แต่จะให้ไม่เกิดเลยคงไม่ได้ เพราะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์นั้นทำกรรมไว้มาก มนุษย์ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ธรรมชาติถูกทำลายย่อยยับ สิ่งนั้นก็สมควรแก่มนุษย์ผู้สร้างเคราะห์กรรม ให้ธรรมชาติเป็นผู้เตือนแล้วสั่งสอนเถิด

 

เเต่ผมอยากให้มันเกิดเร็วๆนี่ คนชั่วจะได้หมดไปเยอะๆ
อีกเเง่นึงผมบ้าเปล่าไม่รู้มันคิดเป็นเรื่องสนุกไปเลย ยังกะมันเป็นเรื่องเล่นๆ
ง่างั้นคงต้องสร้างบาปเยอะ555+

 

ถ้าเกิดแล้วพาคนดีตายไปด้วยก็คงแป่ว แต่ก็อย่าไปโทษธรรมชาติเขานะครับเพราะคนดีที่ต้องตายเป็นเพราะต้องชดใช้กรรมจากอดีตชาติของเขาครับ ไม่ใช่เพราะธรรมาชาติไปทำให้เขาตายนะครับ

 

ทำไมคำทำนายต่างๆไม่ค่อยตรงเลยอ่ะครับ
<hr style="color: rgb(255, 255, 255);" size="1"> <!-- / icon and title --> <!-- message --> ผมอยากทราบว่าทำไมคำทำนายต่างๆมันไม่ตรงเลยอ่ะครับ
บอกว่ามันจะเกิดเเต่เวลามันผ่านมาเเล้วก็ไม่เห็นเกิด คาดว่ามันจะเกิดไม่เกินปี
ใดหรอครับ ถ้าคำทำนายต่างๆเลื่อนไป เเล้วที่ว่าพระเมตไมยจะเกิดในปี2549
จะเลื่อนตามไปด้วยหรือเปล่า รบกวนหน่อยครับ เริ่มเบื่อเตรียมการเเละอ่ะ

คุณได้รับสารมาไม่ครบแล้วแหละครับ พอดีผมมีหนังสือ คำทายนายและพุทธพยากรณ์เล่มหนึ่งกลาวไว้ มี 2 ตอนคือ
คนที่ไม่เคยเข้าวัดก็รีบเข้าวัดซะ ตอนนี้ยังทัน รีบหาของดี วัตถุมงคลติดตัวไว้ แต่ถ้าเป็นคนดีมีศีลอยู่แล้วก็ยิ่งดีและสุดท้ายให้นั่งสมาธิ เพราะไม่มีสิ่งใดจะช่วยเราได้นอกจากสมาธิ และผู้ปฎิบัติสมาธิที่ได้อภิญญา เรียกว่าให้อยู่ใกล้คนดีเข้าไว้ และปีหน้า ( พ.ศ. 2549 ) พระศรีอารย์ ซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์อยู่สวรรค์ชั้นดุสิตในตอนนี้ จะลงมาเกิดเป็นมนุษย์ ( ท่านลงมาเกิดในคราวนี้ไม่ใช่จะมาเป็นพระพุทธเจ้า แต่เพื่อช่วยให้ผู้คนรอดพ้นจากเหตุการณ์อันเหลือที่มนุษย์จะรับมือได้ไหวครั้งนี้ เพื่อให้พ้นจากภัยสงครามมหึมาทที่จะทำให้คนตายมหาศาลที่กำลังจะเกิดขึ้น ท่านอาจจะเกิดเป็นมนุษย์แล้วก็ได้แต่ยังไม่แสดงตัวเท่านั้น )
กับอีกตอนนึง
พระศรีอาริยเมตไตรย จะเปิดเผยพระองค์ เพื่อปลอบประโลมสร้างขวัญกำลังใจให้แก่มวลมนุษย์ชาติ ที่มีความบอบช้ำทางจิตใจ ซึ่งในขณะนี้พระองค์ท่านได้เสด็จลงมาบนโลกมนุษย์แล้ว กำลังเป็นสามเณรในพระพุทธศาสนา และพระองค์ได้มาปรากฏที่ประเทศไทยนี่เอง

 

คำทำนายไม่ตรงก็ดีแล้ว ถ้าเกิดเหตุการณ์ที่ร้ายอย่างที่เขียนกันอยู่นี้คงแย่มากมากแน่เลยนะคะ ดิฉันเชื่อว่าประเทศไทยเราไม่เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงเพราะเรามีพ่อหลวงของพวกเรา บารมีของพระองค์ท่านปกปักรักษาประเทศชาติพ้นภัยขอพระองค์ทรงพระเจริญ ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกได้โปรดคุ้มครองพระองค์ให้มีพระพลานามัยแข็งแรง พระเกษมสำราญตลอดกาลนานเถิด สาธุ

 

ความลับสวรรค์ ไว้เก็บคนเลวลงนรก คงไม่มีใครทำนายได้ตรง
คนดีจะได้ยินเรื่องราวแล้วเชื่อ แล้วก็จะรอด คนเลวจะเริ่มไม่สนใจ


จึงเป็นไปตามกรรม ไม่ใช่เพราะความรู้ทางโลก

 

ทำแต่สิ่งดี ๆ กันในวันนี้ แล้วอนาคตก็จะดีเองครับ อย่าคิดมาก อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด

 

กาม
ความลับสวรรค์ ไว้เก็บคนเลวลงนรก คงไม่มีใครทำนายได้ตรง
คนดีจะได้ยินเรื่องราวแล้วเชื่อ แล้วก็จะรอด คนเลวจะเริ่มไม่สนใจ

จึงเป็นไปตามกรรม ไม่ใช่เพราะความรู้ทางโลก
<!-- / message --><!-- sig -->__________________________________________________________
ผมหล่อนะครับ เวลาเสนออะไรอย่ามาเถียง เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน!
<!-- / sig -->คนเลวจะเริ่มไม่สนใจ?ว่าผมอ่ะเปล่า

 

--------
จะเอาของใครมาก็ขอให้ครบๆหน่อย ตัดต่อเอง แด่วเข้าข่าย ฟังไม่ได้ศัพท์จับมากระเดียดแล้วความหมายมันจะเปลี๊ยนไป๊


13. Man In Flame
เมื่อ จ. 16 เม.ย. 2550 @ 03:12
225961 [ลบ]



" คำทำนาย ชะตาเมืองไทย ของสมเด็จโต"

จากหนังสือจุลสาร " 1999 โลกพินาศ 2542 แผนอยู่รอด "

รวบรวมโดย รองศาสตราจารย์ ดร.พิชัย โตวิวิชญ์



ในหนังสือ "ปัญญาไทย 1" ที่เขียนบันทึกเกี่ยวกับประวัติ ผลงานอภินิหาร และ เกียรติคุณ ของสมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต ) พรหมรังษี ของ มหาอำมาตย์ ตรีพระยาทิพโกษา ( สอน โลหะนันท์ ) ซึ่งเป็นฉบับที่ ม.ล.พระมหาสว่าง เสนีย์วงศ์ รวบรวมในปี พ.ศ.2493 โดยไม่มีการแก้ไขข้อความเดิม ในหน้า 27 มีการพยากรณ์ ถึงชะตาเมือง ไว้อย่างน่าสนใจดังนี้

หลังจากที่ เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ ( โต ) พรหมรังษี ได้มรณภาพลง เมื่อวันเสาร์แรม 2 ค่ำ เดือน 8 ซึ่งตรงกับ วันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2415

ตอนเที่ยงคืน เช้าวันรุ่งขึ้น นายอาญาราช ( อิ่ม ) ศิษย์ก้นกุฏิ ของเจ้าประคุณสมเด็จ เข้าไปเก็บกวาด ในกุฏิของท่าน ขณะทำความสะอาดพื้นกุฏิ นายอาญาราชได้พบ เศษกระดาษชิ้นหนึ่งซุก อยู่ใต้เสื่อเป็นลายมือของเจ้าประคุณสมเด็จ เขียนสั้นๆ โดยสังเขป เป็นคำทำนายชะตาเมือง มีความว่า

 

หนังสือ พระศรีอารย์ โดย ส. พลายน้อย
(ได้รับคัดเลือกให้ใช้ในห้องสมุดโรงเรียน สำนักงานการประถมศึกษาแห่งชาติ ปี พ.ศ. ๒๕๔๒)

คัดลอกจากคำนำ

การที่คนโบราณมุ่งหวังที่จะไปเกิดในศาสนาพระศรีอารย์นั้น ก็เพราะเข้าใจว่าเป็นศาสนาที่มีแต่ความสะดวกสบาย ชีวิตมีแต่ความสดชื่นรื่นรมย์ ไม่ต้องขวนขวายดิ้นรนให้เหนื่อยยาก

แต่บางคนอาจไม่ทราบเรื่องตลอดว่า การที่จะไปพบศาสนาพระศรีอารย์ได้นั้น จะต้องเตรียมตัวหรือปฏิบัติตนอย่างไร บางคนอาจคิดว่าตั้งความปรารถนาไว้ก็จะได้ไปเกิด

ซึ่งแท้จริงแล้วไม่เพียงแต่ตั้งความปรารถนาอย่างเดียว หากจะต้องเป็นผุ้ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบในขณะที่อยู่ในพระพุทธศาสนานี้เสียก่อน ถ้าไม่ปฏิบัติเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ก็จะไม่มีโอกาสได้พบศาสนาพระศรีอารย์อย่างแน่นอน

ฉะนั้นเรื่องของศาสนาพระศรีอารย์จึงไม่ใช่เรื่องที่จะคิดฝันจะไปพบได้ง่าย ๆ เพราะเป็นศาสนาที่รับเฉพาะคนดีเท่านั้น หรือกล่าวให้ชัดเจนขึ้นไปอีกก็คือ รับเฉพาะพุทธศาสนิกชนที่ปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัดเท่านั้น...

...เรื่อง "พระศรีอารย์" นี้อาจเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านที่ต้องการรู้เรื่องพระศรีอารย์ในด้านตำนานและความเชื่อ แต่ในด้านสาระก็จะเห็นว่าพระพุทธศาสนายังเป็นศาสนาที่สำคัญและจำเป็นอยู่

ถ้ามัวแต่หวังตั้งปณิธานว่าจะไปเกิดในศาสนาพระศรีอารย์ โดยไม่ประพฤติไม่ปฏิบัติความดีตามหลักพระพุทธศาสนาแล้ว ก็จะไม่มีโอกาสได้ไปเกิดในศาสนาพระศรีอารย์อย่างแน่นอน เพราะพระศรีอารย์ได้กำหนดไว้อย่างนั้น

อนึ่งเรื่องพระศรีอารย์ มิใช่จะมีกล่าวถึงในประเทศไทยเท่านั้น ในจีน เกาหลี ญี่ปุ่นก็มี แต่เรื่องราวที่กล่าวถึงจะมีพิสดารอย่างไร หาเอกสารได้น้อยมาก ถ้ามีคงเป็นเรื่องแปลก ๆ อาจไม่เหมือนกับที่กล่าวถึงในเมืองไทยที่เขียนไว้ในเล่มนี้

เพราะเพียงชื่อและรูปก็ต่างกันมากมาย ในภาษาจีนเรียกพระศรีอารย์ว่า มิไล (Mi - Li) หรือ มิโลโฟ ในภาษาญี่ปุ่นเรียก มิโรกุ ในภาษาเกาหลีเรียกว่า ไมรัก [Miruk] หรือ ไมรอก (Mirok)

ซึ่งเพี้ยนมาจากภาษาสันสกฤต ไมเตฺรย (maitreya) รูปพระศรีอารย์ก็ทำต่างกัน ทางไทยเป็นรูปคล้ายพระพุทธแต่ไม่มีพระเกศมาลา ทางจีนเป็นรูปพระอ้วนหน้าตาอวบอมยิ้มอย่างใจดี นิยมเรียกกันว่า พระยิ้ม

ส่วนของเกาหลี ก็ทำเป็นรูปนั่งบนตั่งห้อยเท้าซ้าย เท้าขวาพาดบนเข่าซ้าย มือขวางอข้อศอกวางบนเข่าขวา นิ้วชี้กับนิ้วกลางเหยียดแตะแก้ม และยังมีลักษณะอาการอย่างอื่นอีก ซึ่งได้พยายามหามาพิมพ์ไว้ในหนังสือเล่มนี้...

คัดลอกจากหน้า ๑ อายุของพระพุทธศาสนา

...พระศรีอารย์มีชื่อเรียกต่างกัน เพราะมีหลายคัมภีร์ ทางฝ่ายมหายานเรียกว่า พระเมตไตรย ทางฝ่ายหินยานหรือทางไทยเรียกว่า พระศรีอริยเมตไตรยก็มี เรียกว่า พระศรีอาริยไมตรีก็มี พระเมตไตย์

ภาษาสันสกฤต ไมเตฺรย หรือ พระเมตเตยยก็มี แต่ส่วนมาก รู้จักกันในนามพระศรีอารย์ เป็นอนาคตพุทธเจ้าที่มีผู้กล่าวถึงและปรารถนาที่จะไปเกิดในยุคที่พระศรีอารย์มาตรัสรู้กันมาก

การที่พุทธศาสนิกชนพากันเลื่อมใสพระศรีอารย์น่าจะเนื่องมาจากเหตุ ๒ ประการ

ประการแรก ศาสนาพระศรีอารย์มีแต่ความสุขสนุกสบาย มนุษย์ทั้งหลายชอบความสะดวกสบาย ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยยาก จึงชอบศาสนาดังกล่าวนี้

ประการที่สอง เชื่อกันว่าในปัจจุบันเป็นยุคกึ่งพุทธกาล เพราะเข้าใจกันว่า พระพุทธศาสนาจะมีอายุอยู่เพียง ๕๐๐๐ ปีเท่านั้น ผู้ที่หวังจะเกิดใหม่ จึงปรารถนาที่จะเกิดในศาสนาพระศรีอารย์

ดังจะเห็นได้จากคำอธิษฐานต่าง ๆ ของคนโบราณ เช่นในศิลาจารึกวัดสรศักดิ์ เมื่อมหาศักราช ๑๓๓๔ (พ.ศ. ๑๙๕๕) กล่าวถึงการสร้างวัดและพระวิหาร ผู้สร้างได้ตั้งความปราถนาไว้ว่า

"ตูข้าท่านทั้งหลายขวนขวาย ทำในศาสนานี้ จะปรารถนาทันศาสนาพระศรีอาริยไมตรีโพธิสัตว์ทุกชาติ"

ความจริงถ้าจะเชื่อว่าพระพุทธศาสนาจะมีอายุเพียง ๕๐๐๐ ปี ก็ยังมีเวลาอีกตั้งสองพันปี ก็น่าจะอธิษฐานหรือตั้งความปรารถนาให้เกิดในพระพุทธศาสนาอีกก็ยังทัน

ถ้าเชื่อว่าตายแล้วเกิด เอาไว้ใกล้ ๆ ห้าพันปีจึงค่อยปราถนาศาสนาพระศรีอารย์ ก็ยังไม่สายเกินไป...

...ความจริงพระพุทธเจ้าทรงทราบดี ถึงเหตุที่พระพุทธศาสนาจะเสื่อมและจะไม่เสื่อม ดังปรากฏในพระไตรปิกฏกปัญจกนิบาต อังคุตตรนิกาย ดังต่อไปนี้

"สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับ ณ ป่าไผ่ใกล้เมืองมิถิลา ลำดับนั้น ท่านพระกิมพละเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถวายบังคม นั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่งแล้ว กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า

'ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ ! อะไรหนอเป็นเหตุ เป็นปัจจัยที่ทำให้พระสัทธรรมไม่ตั้งอยู่ยั่งยืน ในเมื่อพระตถาคตเจ้าปรินิพพานแล้ว'

'ดูก่อน กิมพิละ ! เมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ในพระธรรมวินัยนี้ ไม่เคารพ ไม่ยำเกรง ในพระศาสดา ในพระธรรม ในพระสงฆ์ ในการศึกษาไม่เคารพยำเกรงกันและกัน

นี้แล กิมพิละ! เป็นเหตุ เป็นปัจจัยที่ทำให้พระสัทธรรมไม่ตั้งอยู่ได้นาน ในเมื่อพระตถาคตปรินิพพานแล้ว'

สรุปว่า ความเสื่อมเกิดจากพุทธบริษัทเอง เมื่อพุทธมามกะไม่ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์ พระพุทธศาสนาก็ย่อมหมดอายุไปเป็นธรรมดา...
...
คัดลอกจากบทที่ ๑๐ เมื่อพระศรีอารย์ตรัสรู้
หน้า ๖๙ - ๗๓

เมื่อพระศรีอารย์จะมาตรัสรู้นั้น จะจุติจากดุสิตสวรรค์มาบังเกิดในตระกูลพราหมณ์ พระพุทธบิดาทรงพระนามว่า พระสุพรหมพราหมณ์ เป็นปุโรหิตของพระเจ้าสังขจักรพรรตราธิราช ครองเกตุมวดี บุรีนคร พระพุทธมารดามีพระนามว่า พราหมณวดี

ไม้พระมหาโพธิที่พระศรีอริยเมตไตรยจะมาตรัสรู้นั้นคือ ไม้กากระทิง...

...ตามหนังสือไตรภูมิโลกวินิจฉยกถา...พระศรีอริยเมตไตรยเมื่อเสด็จมาตรัสรู้นั้น มีพระวรกายสูงได้ ๘๔ ศอก คือตั้งแต่พื้นพระบาทขึ้นไปถึงพระชาณุ (เข่า) ๒๒ ศอก แต่เข่าขึ้นไปถึงพระนาภี ๒๒ ศอก

แต่พระนาภีขึ้นไปถึงพระรากขวัญ ๒๒ ศอก แต่พระรากขวัญ (ไหปลาร้า) ขึ้นไปถึงปลายพระอุณหิส คือพระโมลีได้ ๒๒ ศอก

ระหว่างพระพาหา (แขน) ทั้งสองนั้นกว้างได้ ๒๕ ศอก พระกรรณทั้งสองนั้นยาวมีประมาณได้ข้างละ ๗ ศอก พระเนตรทั้งสองมีกำหนดยาวข้างละ ๕ ศอก พระขนงทั้งคู่ก่งค้อมประดุจคันธนู มีประมาณยาวข้างละ ๕ ศอก ระหว่างพระขนงนั้นห่างกัน ๕ ศอก

พระนาสิกยาว ๗ ศอก พระโอษฐ์นั้นมีกำหนดยาวได้ ๕ ศอก พระชิวหายาว ๑๐ ศอก พระอุณหิศมีประมาณโดยกลมได้ ๒๕ ศอก ดวงพระพักตร์มีประมาณโดยกลมได้ ๒๕ ศอก

พระหัตถ์ซ้ายขาวกำหนดแต่พระอังสะลงไปถึงข้อพระหัตถ์ยาวข้างละ ๔๐ ศอก ฝ่าพระหัตถ์กว้างข้างละ ๕ ศอก พระศอโดยรอบ ๑๕ ศอก


พระศรีอริยเมตไตรยนั้นมีพระเนตรกว้างบริสุทธิ์ไม่กะพริบ และพระเนตรนั้นมีกำลังแลเห็นเมล็ดพันธุ์ผักกาดที่อยู่ในความมืดได้ และอาจมองได้ไกลถึง ๑๒ โยชน์ เมื่อพระพุทธองค์จะทอดพระเนตร ด้วยพุทธานุภาพนั้น อาจมองได้ไกลหาที่สุดมิได้

ฉัพพัณณรังษีที่แผ่เป็นวงล้อมพระองค์นั้นเป็นรัศมีที่แผ่ไปไกลแสนไกลหาที่สุดมิได้ ขณะที่เสด็จพระพุทธดำเนินนั้นเล่า ก็จะมีดอกบัวขาวใหญ่ผุดขึ้นรองรับพระบาท

ดอกบัวแต่ละดอกนั้นมีกลีบใหญ่ยาวได้กลีบละ ๓๐ ศอก กลีบน้อยที่รองกลีบใหญ่ยาวได้ ๒๕ ศอก เมื่อกลีบแลเกสรร่วงไปสิ้นแล้ว ก็จะเป็นฝักใหญ่ประมาณ ๑๖ ศอก

ศาสนาพระศรีอริยเมตไตรยนั้น จะสว่างทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่ต้องตามประทีปโคมไฟ เพราะพระพุทธรัศมีของพระองค์แผ่ไพศาลไปทั่ว ถ้าไม่สังเกตจากธรรมชาติแล้ว จะไม่รู้เลยว่าเป็นกลางวันหรือกลางคืน

ธรรมชาติที่จะสังเกตเห็นได้คือ ถ้าเป็นเพลาค่ำจะสังเกตได้จากเสียงนกกา ถ้าเป็นเวลารุ่งสว่างจะสังเกตได้จากดอกบัวบาน
...

...พระศรีอริยเมตไตรยจะเข้าสู่พระปรินิพพานเมื่อพระชนมายุ ๘๐,๐๐๐ ปี

อนึ่ง ได้กำหนด ลักษณะของผู้ที่จะไม่ได้พบศาสนาพระศรีอริยเมตไตรย ไว้ดังนี้คือ

๑. บุคคลที่ฆ่ามารดา บิดา พระอรหันต์ ทำร้ายพระพุทธเจ้า ยุยงให้แตกจากกัน พวกนี้ตกนรกอเวจี ห่างไกลจากพระศรีอริยเมตไตรย

๒. บังเกิดในที่ไกล ไม่ทราบว่าพระศรีอริยเมตไตรยมาตรัส

๓. พวกคนพาลนอกพระพุทธศาสนา

๔. คนพาลที่ลักขโมยของสงฆ์

๕. บุคคลที่ไม่ละอาย ลับลอบกินของที่เขานำมาถวายพระสงฆ์

ส่วนคนที่จะได้พบศาสนาพระศรีอริยเมตไตรย นั้น มีนิสัย ปัจจัย ดังต่อไปนี้

๑. บำเพ็ญทานถือศีล

๒. เคยบวชเป็นภิกษุ สามเณร ในพระพุทธศาสนา

๓. คนที่เคยปลูกต้นไม้ไว้ในวัด ให้ภิกษุสามเณรแลโยมวัด ทั้งหลายได้อาศัยดอกและผล

๔. คนที่สร้างสะพานใหญ่น้อยให้พระสงฆ์ และคนเดินทางได้รับความสะดวก

๕. คนที่ทำถนนหนทางให้พระสงฆ์ และคนเดินทางได้รับความสะดวก

๖. คนที่สร้างศาลาให้คนอื่นได้พักอาศัย

๗. คนที่ขุดบ่อน้ำไว้เป็นทาน

๘. คนที่เคยทำบุญตักบาตรพระสงฆ์

๙. คนที่มีความกตัญญูเลี้ยงดูบิดามารดา

๑๐. คนที่มีความอ่อนน้อมเคราพยำเกรงผู้เฒ่าผู้แก่ในตระกูล

สรุปว่า ใครทำดีตามหลักพระพุทธศาสนาแล้ว ก็จะได้พบพระศรีอริยเมตไตรยอย่างแน่นอน...

ที่มา : http://202.44.204.76/cgi-bin/kratoo.pl/006733.htm

ใครจะอยู่ยุคพระศรีอริยะเมตไตรย์ท่าน ก็เตรียม กาย วาจา ใจ ให้ดีๆเน้อ ระวังจะสอบตก ฮุฮุ