ทริปเดินทางไปเชียงราย ในวันที่ 2-5 มีนาคม 50

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 13 คน ( เป็นสมาชิก 8 คน และ บุคคลทั่วไป 5 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>พรหมประกาศิต, Babie123, kananun, ksuchet, MOUNTAIN, ๑กุหว่าใจ๋๑, Rattanaporn, zz</TD></TR></TBODY></TABLE>
โอ้โฮ...สมาชิกคับคั่งเลยนะครับเนี่ย อนุโมทนาด้วยกับทุกๆท่านครับ
ที่เชียงใหม่-เชียงราย หนาวเหน็บ แต่ที่อุบลฯ กลับร้อนแทบตับแลบเลยครับ
ภารกิจของผมยังไม่เสร็จสิ้น ก็ต้องทำต่อไปครับ.เหอ..เหอ

 

แยกย้ายกระยกันทำงานเพื่อพระพุทธศาสนาครับผม ขอกราบโมทนาบุญด้วยครับ

คุณพรหมประกาศิต เดินทางไปอุบล
คุณคนกิเลสหนาเดินทางไปภูเก็ตครับ

ขอถวายบุญ แบ่งบุญกันครับผม สาธุ.....

 

ใจจดใจจ่อ.....

 

เดินทางมาไกล ... มีจุดมุ่งหมาย ... ตามสัญญาและสัญญาณ ... ซึ่งเวลาไม่เคยรอคอย ... เวลาที่เหลือน้อย ... ผิดพลาดพลั้งไป ... ต้องกราบขอขมาอภัย ...

หนูน้อยๆ

 

รถตู้เดินทางไปถึงตัวจ.เชียงใหม่ประมาณทุ่มเศษ

พระท่านบอกว่าให้ตามคุณนิ่มจากลำพูนให้เดินทางมาด้วยกันเลย
ผมก็เลยโทรประสานให้คุณนิ่ม ออกเดินทางมาพบ และรับไปกับรถตู้ ในคณะใหญ่

จากนั้นพวกเราแวะ ทานข้าวที่ Big C ที่สวนอาหาร เพราะเกรงใจทางบ้านคุณแม่ของพี่นาย ที่นี่เราได้ซื้อเสื้อกันหนาวเพิ่มเติมกันหลายท่านเนื่องจากการประเมินความหนาวของทางเหนือไว้น้อยเกินไป ทำให้เสียเวลาไปพอสมควร

หลังทานอาหารเสร็จ พวกเราก็เดินทางไปยังจุดหมายแรกคือ บ้านคุณรัตนาพร(หรือพี่นายของน้องๆชาวเหนือ) ที่หมู่บ้านรีเจ้นท์ 1
เมื่อไปถึงก็ต่างได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากคุณแม่ของพี่นาย ที่จัดเตรียมที่พักให้อย่างดี พอเริ่มต้นเดินเข้าบ้านก็เริ่มถ่ายได้รูปดวงแปลกๆ ที่หน้าบ้าน จากนั้นพอพี่คลิกกางกลดที่พัก ก็มีการถ่ายภาพได้ที่สนามหญ้าอีก จากนั้นก็เริ่มปรากฏดวงที่เป็นวงได้ในอีกหลายภาพจากกล้องของคุณอ้อม

คืนนั้น สาวๆในทริปมีคุณตู๋ คุณหนู คุณแต้ว หนูนิ่ม คุณอ้อม แฟนคุณMead พักกันในห้องนั่งเล่น พี่คลิก กางกลด พี่สุเชษฐ์ พี่ชิณสิทธิ์ ลุงชัยมงคล คุณถาวร กางเต้นท์นอนที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ส่วนคุณแดง คุณเช้าใหม่ คุณ Mead และผมนอนกระจายกันในห้องทานอาหาร และโซฟา คนขับนอนในรถ ครอบครัวคุณBusagarin พักในห้องนอนรับรอง

ดีมากๆที่ทุกคนในทริปไม่มีใครดื่มเหล้า หรือสูบบุหรี่เลยซักคน แม้แต่คนขับรถ

เพื่อการพูดคุยทำความรู้จักกัน เพราะหลายๆ ก็เพิ่งได้พบกันเป็นครั้งแรก พวกเราคุยกันดึกไปหน่อยต้องขออภัยทุกๆท่านด้วย จากนั้นพี่คลิกได้มาช่วยแนะนำการปฏิบัติ ให้กับน้องๆหลายคนในทริปจนดึก

พอเกือบตีสี่ คณะของคุณZZ ที่รีบเคลียร์งานกันทั้งสองคน สามี ภรรยา พร้อมทั้งลูกสาวตัวเล็กอีกหนึ่ง เพื่อตีรถมาจากกรุงเทพ แวะรับคุณเปี๊ยกเกียร์ที่รีบมาจากระยอง ขับรถกันมาตลอดทั้งคืน ก็มาถึงบ้านคุณแม่ของพี่นาย

เป็นความผิดพลาดของพวกผมเองครับ ที่เป็นห่วงไม่อยากให้เพื่อนๆของเราที่ตรากตรำ ขับรถมาทั้งคืนต้องนอนหนาวกันในรถพร้อมกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอีกคน เลยต้องรบกวนให้ช่วยเปิดประตูต้อนรับ เนื่องจากประตูบ้านคุณนาย ไฮเทคครับ เป็นประตูไฟฟ้ารีโมท จึงต้องรบกวนคุณแม่พี่นายตรงจุดนี้ ต้องขอกราบอภัยไว้เป็นอย่างสูงครับ

จากนั้น ก็เกือบสว่างแม่พี่นาย พร้อมกับคุณหนู คุณแต้ว หนูนิ่ม ก็ไปซื้ออาหารกันที่กาดครับ คืนนั้นมีหลายคนที่ไม่ได้นอนทั้งคืน และมาช่วยคุณแม่พี่นายทำอาหารเช้า ที่แสนอร่อยครับ

ต้องขอกราบขอบพระคุณในความเมตตาและความใจดีของคุณแม่พี่นายเป็นอย่างสูงครับ

 

บรรยากาศ...

 

หมดสต๊อกแล้ว...

 

ลืมเรียน GPS กระท่าน ZZ เลย
เสียดายจัง

 

บ้านพี่ Rattanaporn เป็นสถานที่เสมือนชุบชีวิตให้หนูน้อยได้เกิดใหม่
กุศลนี้ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
แต่ถ้าสิ่งใดผิดพลาดต้องกราบขออภัยเป็นอย่างสูง

 

ถึงสวนลุมฯตอนประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง5 มีค แล้วก็นั่ง taxi ไปลงเอกมัย ต่อรถไประยอง ถึงระยองประมาณ 01.00 กว่าจะเข้านอนก็ประมาณ ตีสามครับ นอนไม่ค่อยหลับ ก็เลยเอารูปชุดแรกโพสไปก่อน
ส่วนวันนี้ก็ค่อนข้างง่วงนอนมากแต่ก็ได้สมาธิช่วย ถ้าเผลอปุ๊บก็หลับปั้บ
ยังไงวันนี้ก็มีกำลังกาย พอได้ พอที่จะทำงานให้ผ่านวันนี้ไปได้
นับว่าการไปครั้งนี้เป็นสิ่งมีค่าที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
ถึงแม้คืนแรกที่ไปได้หลับ 1 ชม. ก็ไปได้โดยเหมือนได้หลับเต็มที่
คืนที่2 (คืนที่นอนบนเขา) ก็ได้หลับ 3 ชม.ก็ยังมีกำลังดี ก็เป็นเรื่องน่าแปลก
คืนที่3 ได้หลับ 4 ชม.ก็ยังโอเค แต่ก็เพลียจากการเดินทางครับ
กายเหนื่อยไม่เท่าไรครับ เมื่อใจไม่เหนื่อย ก็ยังไปต่อได้เสมอ

 

(verygood)

 

ปลื้มใจค่ะ...ที่คุณแม่ให้การต้อนรับเพื่อน ๆ ของลูกเป็นอย่างดี...คุณแม่บอกว่า...เพื่อลูกแม่ทำให้ได้เสมอ...ก็เลยโทรศัพท์กล่าวขอบพระคุณ...คุณแม่ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...คุณแม่น่ารักที่สุดเลยค่ะ....ชื่นชมพวกเราเป็นการใหญ่....ไม่มีบ่นอะไรเลย...ถึงแม้จะต้องตื่นแต่เช้าออกมาต้อนรับคณะของคุณ zz....ก็ไม่เห็นคุณแม่บ่นให้ฟังเลย....คุณแม่คงจะตื่นเต้นมาก ๆ ค่ะ ...ที่มีแขกมาพักที่บ้าน...และยังเป็นคณะสร้างบุญ....คณะสร้างกุศลอีกด้วย....ดิฉันยังพูดหยอก...คุณแม่เรื่องที่มีหมอนอิงใบหนึ่งเป็นรูใหญ่อยู่ว่า....เอ....เป็นไปได้ยังไง...ใครจะทำเป็นรู....ซึ่งคุณแม่ก็ห้ามดิฉันมาถามทางคณะด้วยนะคะ....คุณแม่บอกว่า...เรื่องเล็กน้อยไม่เป็นไรของนอกกายแค่นี้...น้ำจิต...น้ำใจ...สำคัญกว่า...อย่าไปถามให้กระทบจิตใจใคร...ดูสิค่ะ..คุณแม่น่ารักแค่ไหน...(แต่ดิฉันก็อด...ที่จะมาหยอกพวกเราเล่นไม่ได้...ฮิ ฮิ ...ขำจัง....)...นี่ถ้าคุณแม่รู้เข้าว่าดิฉันมาโพส์ตหยอก...สงสัยคงจะโดนดุแน่ ๆ เลยเชียว.....(หวาดเสียวจัง...อิอิ..)...

 

สถานที่ที่ทรงไว้ซึ่งบุคคลที่มีเมตตาจิตอนุเคราะห์พวกเรา
1. ร้านซุ้มบอล (ZoomBall)

 

สถานที่ที่ทรงไว้ซึ่งบุคคลที่มีเมตตาจิตอนุเคราะห์พวกเรา
2. บ้านคุณแม่คุณ Rattanaporn

อิ่มทุกมื้อเลย

 

ยังไม่ค่อยเข้าใจ..อ่ะค่ะ....ขอรายละเอียดเพิ่มเติม...อีกหน่อยได้มั้ยจ๊ะ...น้อง bnbk...

 

ตอบพี่ Rattanaporn นะคะว่าเป็นการรับรู้ทางใจค่ะ

ฮิๆ ให้พี่งงต่อ

 

บ้านคุณแม่คุณ Rattanaporn
กลดหน้าบ้านเป็นหลักฐานยืนยันถึงคุณความดีของเจ้าของบ้านนะเจ้า
คุณแม่ท่านให้ลาภที่เลขท้ายรถ เลขบ้าน
แต่ก็มีหมู่เฮาให้หวยกันเองอีก - แน่จิงๆ - ตลอดทริปเลย ดูตัวอย่างซิ

 

วัดโขงขาว 3-Feb-07
เห็นป้ายแขวนสีแดงๆ อ่านแล้วก็งง แต่ได้สาวเมืองเหนือช่วยแปลถึงรู้ความหมาย
"แมวบ่ฮื่อหน้า หมาบ่ฮื่อใจ๋" ถ้าจำไม่ผิดนะ

 

ผมพยายามตอบแทนละกันนะ
คงหมายถึงทำให้คุณหนู bnbk
ได้พบกับอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาจะเดินต่อไปได้
อาจหมายถึงการที่ได้พบกับคนที่เขาอยากพบมานานเพื่อสิ่งที่เขาฝันมานาน
และสิ่งนั้นก็เป้นสิ่งมีค่ายิ่งกว่าทรัพย์อื่นใด

เหอ...เหอ ...อ่านแล้วก้ยังงงอยู่ดี