ถึงเวลาของ นักศึกษาตำราพิชัยสงคราม

ขอบคุณที่ตักเตือน

แต่เรากล่าวโดยไม่ได้คิดอื่นใด เรากล่าวข้อความว่า เผื่อความรู้นี้จักไม่ได้ใช้ หมายถึง ผู้ออกความคิดเห็นตายไปก่อนที่จะได้ใช้ คนที่กล่าวเช่นนี้คือบุคคลที่มีความทะยานอยาก จึงไม่มีฐานะที่เป็นได้

แต่อย่างไรแล้ว ก็แล้วแต่ท่านจักเห็นควร ท่านเป็นผู้เลิศกว่า ท่านเป็นผู้อุตสาหะยิ่ง เป็น ทีมพระไตรปิฏก บางคนก็กล่าวถึงกิติมศักดิ์ท่าน ถึง Dr. ถ้าหากท่านเห็นว่าเป็นการล่วงเกินแล้ว ก็ขอโปรดยกโทษ และอโหสิกรรมให้กันและกัน

เราคงไม่ได้อยากแข่งดีกับใคร ถ้าท่านผู้ทรงคุณาวุฒิ เห็น กระทู้ นี้เป็นความวิปลาส ก็ขอให้ทุกๆท่านเห็นเป็นความวิปลาสเกิดขึ้นตามที่ปราชญ์ได้แย้งแล้วเทอญ

 

*** สัญญาณเตือนกรรม ****

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ถ้าจะถกถึงปัญหาเรื่องนี้กัน มันก็ไม่ผิดที่จะแสดงความคิดเห็นนะครับ...

เชิญท่าน เล่าปัง เสนอ แนวคิดต่อได้เลยครับ...สำหรับคนที่มองการไกลอย่างท่าน มีความรู้ความสามารถที่เป็นประโยชน์ต่อผู้คนอีกมากหลาย อย่าได้หยุด หรือยอมแพ้ที่จะแสดงศักยภาพนั้นออกมาเลยครับ

แต่คำถามที่ผมถามไปยังไม่ได้รับคำตอบเลยครับ *0*

 

ถึง illanzer

นี่คือตัวอย่างคำตอบ

http://palungjit.org/showthread.php?t=101328

 

หลักการในการบำเพ็ญประโยชน์ผู้อื่นเช่นนี้พึงทราบวิธีการดังต่อไปนี้ :-

( ๑ ) วิธีใช้ทิพยอำนาจคุ้มครองผู้อื่น
ในกรณีที่ผู้อื่นไม่สามารถจะคุ้มครองตนของเขาให้ปลอดภัยได้ ถ้าเราเป็นผู้สามารถป้องกันภัยได้และเมตตากรุณาแก่เขา ก็พึงทำการคุ้มครองเขาด้วยทิพยอำนาจประการใดประการหนึ่ง เช่น

ก. ทำฤทธิ์กำหนดเขตปลอดภัยแก่เขา.
ข. ทำฤทธิ์อธิษฐานวัตถุให้เป็นเครื่องคุ้มกันภัยแก่เขา.
ค. แนะนำให้เขาระลึกถึงพระรัตนตรัย และคนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ในเวลาหวาดระแวงภัย.
ฆ. ทำฤทธิ์ด้วยเมตตาพล กรุณาพล หรือการอื่นๆ ปกคลุมไปคุ้มครองเขาในเมื่อจำเป็น.

( ๒ ) วิธีใช้ทิพยอำนาจบรรเทาภัยแก่ผู้อื่น
ในกรณีที่ผู้อื่นประสพกับอันตรายอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อเราเมตตากรุณาเขาอยู่ และมีสมรรถภาพพอจะช่วยได้ ก็พึงช่วยทิพยอำนาจประการใดประการหนึ่งซึ่งเหมาะสมกับกรณีนั้นๆ เช่น

ก. ทำฤทธิ์กำจัดภัย ในเมื่อเห็นว่าจำเป็นต้องทำเพราะจะปฏิบัติโดยวิธีอื่นใดไม่สำเร็จ.
ข. ทำบุญอุทิศ หรืออุทิศบุญที่มีอยู่แล้ว ไปให้แก่เขาผู้กำลังตกทุกข์ได้ยากอยู่ในปรโลก ให้พ้นทุกข์ยากไป.
ค. ให้คำแนะนำสั่งสอนอันศักดิ์สิทธิ์ เหมาะสมกับภัยที่เขาผจญอยู่นั้น ให้เขาเกิดกำลังใจต่อสู้กับภัยด้วยธรรมิกอุบาย และแผ่กระแสจิตประกอบด้วยอานุภาพไปช่วยเขาตามสมควร.
ฆ. ถ้าเขาเป็นผู้มีทิพยอำนาจพอจะขจัดภัยแก่ตัวเองได้อยู่ หากแต่ไม่ฉลาดในวิธีใช้ พึงแนะอุปเทศแห่งทิพยอำนาจแก่เขาตามควร.

( ๓ ) วิธีใช้ทิพยอำนาจบำบัดอาพาธผู้อื่น
ในกรณีที่ผู้อื่นเกิดอาพาธที่พอเยียวยา หรือผ่อนบรรเทาทุกขเวทนาได้ ก็พึงช่วยเหลือตามสมควรแก่กรณี เช่น

ก. เข้าสมาธิขั้นปีติสุขภูมิ แล้วแผ่กระแสปีติสุขนั้นไปให้ หรือทำอธิษฐานฤทธิ์ก็ได้.
ข. ถ้าเป็นผู้มีกำลังใจ ได้เคยซาบซึ้งในพระธรรมอยู่แล้ว แสดงธรรมอันวิเศษให้ฟังก็บรรเทาได้.
ค. ถ้าผู้อาพาธ เป็นผู้ที่ควรสงเคราะห์โดยประการทั้งปวง พึงเพ่งให้เกิดเป็นทิพยโอสถขึ้นแล้วให้เขาใช้อาบกิน.
( ๔ ) วิธีใช้ทิพยอำนาจปลูกศรัทธาในศีลธรรมแก่ผู้อื่น
ในกรณีช่วยเหลือผู้อื่น ให้เกิดศรัทธาเชื่อมั่นในศีลธรรมนั้น นอกจากการให้คำแนะนำสั่งสอนตามธรรมดาแล้ว ในบางกรณีจะต้องอาศัยทิพยอำนาจเข้าช่วย จึงจะสำเร็จผล เพราะบางคนมีทิฏฐิมานะกล้า ถ้าไม่เห็นคุณน่าอัศจรรย์ประจักษ์ตา เขาจะไม่เชื่อถือถ้อยคำในการแนะนำสั่งสอน

แต่ถ้าเขาได้เห็นคุณน่าอัศจรรย์แล้ว เขาจะเชื่อถ้อยคำในการแนะนำสั่งสอนอย่างดียิ่ง และทำให้เขามั่นใจในศีลธรรมว่า เป็นสิ่งดีวิเศษกว่าสิ่งใดๆ เมื่อเขามั่นใจในศีลธรรมยิ่งๆ ขึ้น ในกรณีที่ต้องใช้ทิพยอำนาจนี้ต้องพิจารณาโดยรอบคอบว่า ควรใช้ทิพยอำนาจชนิดใดด้วย อย่าสักว่ามีอำนาจใช้ก็ใช้ไปทีเดียว เพราะถ้าใช้ไม่ถูกวิธี ก็อาจกลับเป็นร้ายได้ และต้องสังวรให้มาก อย่าใช้พร่ำเพรื่อ จะนำอันตรายมา

อนึ่ง นาค ยักษ์ คนธรรพ์ ปีศาจ เปรตบางจำพวกมีฤทธิ์และโหดร้าย ถ้าไม่ใช้ฤทธิ์ทรมาน ก็ย่อมไม่สำเร็จอยู่ดี ในกรณีทำฤทธิ์ทรมานพวกนี้ พึงพิจารณาดูฤทธิ์ อันจะปราบเขาได้ เช่น นาค ต้องใช้ฤทธิ์สองประการทรมาน คือ ธมายิกภาพ กับปัชชลิกภาพ นอกนั้น เพียงเมตตาฌานก็อาจทรมานได้ ถ้าใช้เมตตาไม่ลง จึงค่อยใช้ฤทธิ์อื่นๆ ต่อไปตามสมควร เมื่อทรมานลงแล้ว ต้องสั่งสอนให้ดำรงอยู่ในพระไตรสรณคมน์ และศีล ๕ ประการ เสมอไปทุกครั้ง อย่าทรมานปล่อย จะได้ประโยชน์น้อย.

​

ทิพยอำนาจ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

พระอริยคุณาธาร
เรียบเรียง<o></o>​

 

หนทางแห่งอบายของทิพย์อำนาจ

เมื่อผู้ใดใช้ทิพย์อำนาจ ย่อม อ้างว่า

1.เขาคือบุคคลผู้มีเมตตา
2.เขาคือบุคคลผู้บรรดาลอาหาร และยา
3.เขาเป็นผู้ยุติธรรม ลงทัณฑ์ผู้หยาบช้า
4.เข้าเป็นผู้ยึดมั่นในศีล


เมื่อผู้ใดอยากใช้ทิพย์อำนาจที่ตัวเองไม่มี ย่อม อ้างว่า

1.เราคือบุคคลผู้ถูกรังแก โปรดเมตตา
2.เราคือบุคคลผู้ขาดอาหาร และยา โปรดเมตตา
3.เราเป็นผู้ถูกข่มเหงไม่อาจตอบโต้ได้ โปรดช่วยลงทัณฑ์ผู้หยาบช้า โปรดเมตตา
4.ถ้าท่านไม่เมตตา ท่านย่อม ทุศีล มีวาจาไม่สุจริต
5.ถ้าท่านไม่นำพา ท่านย่อม ทุศีล มีจรณะไม่สุจริต มีใจลำเอียง
6.เราไม่รู้เรื่องศีล โปรดละวางให้เรากล่าวถือ หรือทวงถึง โปรดเมตตา

และเมื่อใช้อำนาจไปแล้ว

ลูกหลานของผู้อยู่ใต้ทิพย์อำนาจ ย่อมร้องทุกข์ เพราะเขาขาดบิดามารดาดูแล จึงมาร้องขอความเมตตา

และหลังใช้อำนาจไปแล้ว

ปรากฏผู้มีทิพย์อำนาจที่ไม่มีศีลปรากฏเพียงหนึ่งบุคคล การกล่าวแลกเปลี่ยนให้ ศรัทธา และให้ ถือ ศีล ย่อมตกไป ย่อมทนไม่ได้ ย่อมไม่เที่ยง คนธรรมดาย่อมสับสนในที่มาของทิพย์อำนาจ ว่าต้องมาจากศีลหรือไม่ แล้วยังต้องศรัทธาต่อไปหรือไม่ ในเมื่อ คนไม่มี ศีล ก็มีทิพย์อำนาจเช่นกัน


ทิพย์อำนาจ จึง เป็นหนทางแห่งทุกข์ ไม่อาจอยู่เหนือ กฏแห่งกรรม ไม่อาจปฏิเสธหรือต้านทานสายสัมพันธ์แห่งการสืบสานสันตติ แม้นใช้ลำพังเพื่อปลดทุกข์แก่ตัวก็ยังไม่ควร

เมื่อนั้นปุถุชนย่อมรวมตัว ย่อมแห่แหน ย่อมเขารุมล้อม เพื่อล้างผลาญ คนมีทิพย์อำนาจ เสียให้สิ้น อาจเอาไปเผาไฟ อาจเอาไปบูชาญัณ หากผู้มีอำนาจใด คิด ต่อสู้ เมตตา ย่อมตกไป หากผู้มีอำนาจใด คิด หลบหนี ย่อมเป็นที่หวั่นหวาดใจของปุถุชน เป็นทุกข์แก่เขาเหล่านั้น จัดพิธีสาปแช่ง อันเป็นอกุศลต่อผู้มีทิพย์อำนาจ ชั่วกาลนาน

 

ขอบคุณครับ

 

จะสุขจะทุกข์เรากำหนดเอง คำติคำชมเป็นของคู่กับการสร้างสรรค์
ใจให้นิ่งทุกคำติชมมีความหมาย กระทู้ใช้เพื่อแสดงความคิดเห็น
ย่อมมีความเห็นที่หลากหลาย ปัญญาชนก็ต้องถกกันด้วยปัญญา
อย่างไรก็ว่ากันไปตามเรื่องตามราว หวังดีด้วยกันทั้งนั้น