ควรทำอย่างไร..กับเพื่อนชายคนนี้

ไม่รู้คิดมากไปเองหรือเปล่า..แต่ตั้งแต่วันอังคารที่ผ่านมา ตอนเค้าไม่สบาย กลับจากหาหมอแล้ว ต้องไปรับยาอีกห้องซึ่งอยู่ไกลและรอนาน เค้าก็เลยวานเราช่วยเอายาให้อีก เสร็จพอเอายามาให้ เราก็จับถุงยาตามปกติส่งให้ มีที่ให้จับตั้งเยอะ ทำไมมาโดนมือเราจนได้นะ แถมพูดเบาๆว่า ไอเลิฟยูอีก เราก็..ฮ้า..อะไรน๊า เค้าก็พูดแบบเดิม..เราก็เลย..อืมไม่ได้หูฝาด..แต่เราก็ยังบิดเบือนไปว่า..เดี๋ยวนี้เค้าไม่พูด แทงค์กิ้วกันแล้วเหรอ หันมาพูดไอเลิฟยูแต่เมื่อไหร่(หัวเราะ)..เค้าก็ยิ้มเขินๆ..

หยุดงานไป1วัน กลับมาทำงาน..เค้าไม่พูดด้วยเหมือนเดิม..เหมือนงอน..เราก็เลย..เลยตามเลย..

 

ระวังจะใจอ่อน แพ้ใจตัวเอง

 

ปัญหานี้ คิดว่าไม่น่าเพิ่มระดับความรุนแรงไปจนเกินคำว่ารำคาญนะคะ
อย่างไรก็เพื่อนร่วมงาน หากไม่เกินไปเราก็อาจต้องอดทน(จนชิน หรืออาจไม่ชิน)

 

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆคำตอบและคำแนะนำ..ตอนนี้เริ่มคลี่คลายแล้วค่ะ เพื่อนคนนี้ปฏิบัติตัวแบบเพื่อนปกติดีแล้ว เค้าคงเห็นเจตนาของเราแล้วคงเข้าใจ.พูดคุยตามภาษาเพื่อนๆ มีปัญหายืมตังค์บ้างไรบ้าง..ก็ช่วยๆกันไป เห็นว่ายืมไม่มาก ลำบากจริงๆก็เลยให้และเค้าคืนทุกครั้ง..สบายใจแล้วค่ะ

 

ยินดีด้วยนะคะ ที่สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว.....

 

ตอนนี้เค้าทำตัวแย่มาก..ทำให้บรรยากาศในห้องทำงานเสีย..เพราะเค้าโกรธ แล้วเกรี้ยวกราด เพียงเพราะเพื่อนร่วมงานพูดไม่เข้าหูเค้า(แต่ไม่ได้พูดถึงเค้าเลย เค้าเข้าใจไปเอง)..เราเห็นว่าเรื่องที่เราเล่า ที่ผ่านมาเริ่มคลี่คลาย จริงๆแล้ว กลายเป็นว่า..เค้าเครียด คิดมาก..เพราะไม่ได้ปรึกษาหรือคุยกับใคร นอกจากเราและพี่สาวของเค้าแล้ว กับเพื่อนร่วมงานคนอื่น เค้าไม่คุยด้วยเลย
เค้าทำแต่งานจริงจังมากเกินไป..พอเห็นใครนั่งเฉยๆแล้วหันไปสบตาเค้าเข้า เค้าก็ไม่พอใจ เค้าก็ด่ามาว่า..รู้จักคำว่าข้าราชการป่าว อย่ามามองหน้าเค้า..ไม่ชอบเว้ย (คนที่เค้าว่านี่..คือคนแก่เป็นข้าราชการ)

และหลายๆครั้ง มีเรื่องกับเพื่อนร่วมงาน ไม่ว่าจะแก่กว่าเด็กกว่า เค้าไม่สน แล้วเค้าทำตัวเครียดจนเราไม่กล้ามองหน้า ไม่กล้าพูดด้วย บรรยากาศการทำงานมันเลยตึงเครียด..วันนี้เราก็หัวเสียทั้งวัน..เค้าด่าเหมาหมดทั้งห้องว่า..พูดมาตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อม ดีแต่เห่า วันๆคุยแต่เรื่องเพื่อน เค้าไม่เคยพูดเรื่องใครหรือว่าใคร ใครๆก็อยากทำงานสบาย แต่เค้าทำแต่งาน..ทุกคนงง แต่ก็ได้แต่นิ่งเงียบ เพราะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หากไปต่อปากต่อคำเค้า..จริงๆเค้าก็น่าจะเข้าใจทุกคนบ้างนะ การทำงาน ถ้าเครียดขนาดไม่ได้คุยกันบ้าง ก็จะไม่มีความสุขในการทำงาน เหนื่อยก็หยุดบ้าง เราก็เห็นทุกคนตั้งหน้าตั้งตาทำงานปกติ แต่คุยหยอกล้อกันบ้างนิดหน่อย..เหนื่อยก็หยุดบ้างธรรมดา พวกเราก็แทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลยหลังจากเกิดเหตุการณ์นี้ เงียบและเครียด..

เค้าชอบจับผิดด้วยว่า..ใครชอบเล่นเฟส เล่นเน็ททั้งวัน เค้าเคยเล่าให้เราฟังแต่เราเงียบไว้ไม่บอกใคร ไม่อยากให้เสียความรู้สึก..

ขนาดเรานานๆจะเล่นเน็ท..ช่วงนี้เลยไม่กล้าเข้ามาเล่นเลย..น่ากลัวเกิ๊นน..

เค้าเป็นน้องของหัวหน้า..เลยไม่มีใครกล้า..ทำไงดีล่ะ..ทำงานเครียดๆ

 

เชื่อคุณยายลิ้นช้างเถอะ
คนแก่อาบน้ำร้อนมาก่อน