45./พฤ.27 มี.ค.51/ เถรคาถาอีก 10 เรื่อง

ในห้อง 'พระไตรปิฎก เสียงอ่าน' ตั้งกระทู้โดย ผ่อนคลาย, 25 มีนาคม 2008.

  1. ผ่อนคลาย

    ผ่อนคลาย Super Moderator ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    5,775
    ค่าพลัง:
    +12,934
    เถรคาถา เอกกนิบาต วรรคที่ ๑๑
    ว่าด้วยคาถาต่างๆ ในเอกกนิบาต วรรคที่ ๑๑


    ๑. เพลัฏฐกานิเถรคาถา

    [๒๓๘] ท่านละความเป็นคฤหัสถ์มาแล้ว ยังไม่ทันสำเร็จกิจ เป็นผู้มีปากห่างไถ
    เห็นแก่ท้องเป็นคนเกียจคร้าน เป็นคนโง่เขลา เข้าห้องบ่อยๆ เหมือน
    สุกรตัวใหญ่ที่เขาปรนปรือด้วยเหยื่อ ฉะนั้น.


    ๒. เสตุจฉเถรคาถา

    [๒๓๙] ชนทั้งหลายถูกมานะหลอกลวงแล้ว เศร้าหมองอยู่ในสังขารทั้งหลาย
    ถูกความมีลาภและความเสื่อมลาภย่ำยีแล้ว ย่อมไม่ได้บรรลุสมาธิเลย.


    ๓. พันธุรเถรคาถา

    [๒๔๐] เราไม่มีความต้องการด้วยลาภ คือ อามิสนั้นมีความสุขพอแล้ว เป็นผู้อิ่ม
    เอิบแล้วด้วยรสแห่งธรรม ครั้นได้ดื่มรสอันล้ำเลิศเช่นนี้แล้ว จะไม่
    กระทำความสนิทสนมด้วยรสอื่นอีก.


    ๔. ขิตกเถรคาถา

    [๒๔๑] กายของเราเป็นกายเบาหนอ อันปีติและสุขอย่างไพบูลย์ถูกต้องแล้ว
    ย่อมเลื่อนลอยได้เหมือนนุ่นที่ถูกลมพัดไป ฉะนั้น.


    ๕. มลิตวัมภเถรคาถา

    [๒๔๒] เราเกิดความกระสันขึ้นในที่ใด เราย่อมไม่อยู่ในที่นั้น แม้เราจะยินดี
    อย่างนั้น ก็พึงหลีกไปเสีย แต่เราเห็นว่า การอยู่ในที่ใดจะไม่มีความ
    เสื่อมเสีย เราก็พึงอยู่ในที่นั้น.


    ๖. สุเหมันตเถรคาถา
    สุภาษิตชี้ลักษณะคนโง่และคนฉลาด

    [๒๔๓] คนโง่เขลา มักเห็นเนื้อความอันมีความหมายตั้งร้อย ทรงไว้ซึ่งลักษณะ
    ตั้งร้อย ว่ามีความหมายและลักษณะเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ส่วนคนฉลาด
    ย่อมเห็นได้ตั้งร้อยอย่าง.


    ๗. ธรรมสังวรเถรคาถา
    สุภาษิตเกี่ยวกับการบวช

    [๒๔๔] เราได้พิจารณาแล้ว จึงออกบวชเป็นบรรพชิต เราได้บรรลุวิชชา ๓ แล้ว
    บำเพ็ญกิจในพระพุทธศาสนาเสร็จแล้ว.


    ๘. ธรรมสฏปิตุเถรคาถา
    สุภาษิตเกี่ยวกับการบวชเมื่อแก่

    [๒๔๕] เรามีอายุ ๑๒๐ ปี จึงออกบวชเป็นบรรพชิต ได้บรรลุวิชชา ๓ แล้ว
    บำเพ็ญกิจในพระพุทธศาสนาเสร็จแล้ว.


    ๙. สังฆรักขิตเถรคาถา
    สุภาษิตชี้โทษการไม่สังวร

    [๒๔๖] ภิกษุผู้อยู่ในที่สงัดนี้ เห็นจะไม่คำนึงถึงคำสอนของพระศาสดา ผู้ทรง
    อนุเคราะห์สัตว์โลกด้วยประโยชน์อย่างเยี่ยมเป็นแน่ จึงไม่สำรวมอินทรีย์
    เหมือนแม่เนื้อลูกอ่อนในป่าฉะนั้น.


    ๑๐. อุสภเถรคาถา
    สุภาษิตเกี่ยวกับอบรมจิต

    [๒๔๗] พฤกษชาติทั้งหลายบนยอดเขา ที่ถูกน้ำฝนใหม่ตกรดแล้วย่อมงอกงาม
    จิตอันควรแก่ภาวนา ย่อมเกิดทวีขึ้นแก่เรา ผู้ชื่อว่าอุสภะ ผู้ใคร่ต่อวิเวก
    มีความสำคัญไปแล้วในป่า

    ที่มา.. http://www.palungjit.org/thai/index.php?page=24&cat=26&u_sort=uptime&u_order=desc


    [​IMG][MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.299397/[/music][​IMG]
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

    แก้ไขครั้งล่าสุด: 27 มีนาคม 2008

แชร์หน้านี้

Loading...