44./พ.26 มี.ค.51/ เถรคาถาอีก 10 ดีมากทุกเรื่องเชิญรับฟังจ้ะ

ในห้อง 'พระไตรปิฎก เสียงอ่าน' ตั้งกระทู้โดย ผ่อนคลาย, 25 มีนาคม 2008.

  1. ผ่อนคลาย

    ผ่อนคลาย Super Moderator ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    5,775
    ค่าพลัง:
    +12,934
    เถรคาถา เอกกนิบาต วรรคที่ ๑๐
    ว่าด้วยคาถาสุภาษิต ในเอกกนิบาต วรรคที่ ๑๐


    ๑. ปริปุณณกเถรคาถา
    สุภาษิตสรรเสริญรสพระธรรม

    [๒๒๘] สุธาโภชน์มีรสตั้งร้อย ที่เราบริโภคในวันนี้ ก็ไม่เหมือนอมตะที่เราได้
    บริโภค พระธรรมที่พระพุทธเจ้าผู้โคดม ทรงเห็นซึ่งธรรมหาประมาณมิได้
    ทรงแสดงไว้แล้ว.


    ๒. วิชยเถรคาถา
    สุภาษิตสรรเสริญผู้สิ้นอาสวะ

    [๒๒๙] ผู้ใดมีอาสวะสิ้นแล้ว ไม่ติดอยู่ในอาหารมีสุญญตวิโมกข์และอนิมิตต
    วิโมกข์เป็นโคจร รอยเท้าของผู้นั้นรู้ได้ยาก เหมือนรอยเท้าของฝูงนก
    ในอากาศ ฉะนั้น.


    ๓. เอรกเถรคาถา
    สุภาษิตว่าด้วยโทษของกาม

    [๒๓๐] ดูกรเอรกะ กามเป็นทุกข์ กามไม่เป็นสุขเลย ผู้ใดใคร่กามผู้นั้นชื่อว่า
    ใคร่ทุกข์ ผู้ใดไม่ใคร่กาม ผู้นั้นชื่อว่าไม่ใคร่ทุกข์.


    ๔. เมตตชิเถรคาถา
    สุภาษิตสรรเสริญพระพุทธองค์

    [๒๓๑] ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคศากยบุตร ผู้มีพระศิริพระองค์นั้น พระองค์
    ผู้ถึงแล้วซึ่งธรรมอันสูงสุด ได้ทรงแสดงอัครธรรมนี้ด้วยดี.


    ๕. จักขุปาลเถรคาถา
    สุภาษิตเกี่ยวกับการไม่คบคนชั่ว

    [๒๓๒] เราเป็นคนบอด มีนัยน์ตาอันโรคกำจัดแล้ว เดินทางไกลอยู่ เรายอมนอน
    (ตาย) ณ ที่นี้ จักไม่ไปกับเพื่อนผู้ร่วมทางอันลามก.


    ๖. ขัณฑสุมนเถรคาถา
    สุภาษิตสรรเสริญความเสียสละ

    [๒๓๓] เพราะเสียสละดอกไม้เพียงดอกเดียว เราได้รับการบำเรออยู่ในสวรรค์
    ถึง ๘๐ โกฏิปี ที่สุดได้บรรลุนิพพาน เพราะผลกรรมที่เหลือ.


    ๗. ติสสเถรคาถา
    สุภาษิตสรรเสริญบาตรดินเผา

    [๒๓๔] เราได้สละภาชนะทองคำ มีน้ำหนักประมาณ ๑๐๐ ปละ วิจิตรด้วยลวดลาย
    ตั้งร้อยชนิด มาถือเอาบาตรดิน นี้เป็นการอภิเษกครั้งที่สองของเรา.


    ๘. อภัยเถรคาถา
    สุภาษิตชี้โทษรูปารมณ์

    [๒๓๕] เมื่อบุคคลได้เห็นรูปแล้ว มัวใส่ใจถึงอารมณ์เป็นที่รัก สติก็หลงลืม
    ผู้ใดมีจิตกำหนัดยินดีเสวยรูปารมณ์ รูปารมณ์ก็ครอบงำผู้นั้น อาสวะ
    ทั้งหลายย่อมเจริญแก่ผู้นั้น ผู้เข้าถึงซึ่งมูลแห่งภพ.


    ๙. อุตติยเถรคาถา
    สุภาษิตชี้โทษสัททารมณ์

    [๒๓๖] บุคคลได้สดับเสียงแล้ว มัวใส่ใจถึงอารมณ์เป็นที่รัก สติก็หลงลืม
    ผู้ใดมีจิตกำหนัดยินดีเสวยสัททารมณ์ สัททารมณ์ก็ครอบงำผู้นั้น อาสวะ
    ทั้งหลายย่อมเจริญแก่ผู้นั้น ผู้เข้าถึงซึ่งสงสาร.


    ๑๐. เทวสภเถรคาถา
    สุภาษิตเกี่ยวกับความเพียรชอบ

    [๒๓๗] ภิกษุผู้ถึงพร้อมด้วยความเพียรชอบ มีสติปัฏฐานเป็นอารมณ์ ประดับ
    ประดาด้วยดอกไม้ คือ วิมุติ จักเป็นผู้ไม่มีอาสวะปรินิพพาน.

    ที่มา.. http://www.palungjit.org/thai/index.php?page=24&cat=26&u_sort=uptime&u_order=desc



    [​IMG][MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.298776/[/music][​IMG]
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

    แก้ไขครั้งล่าสุด: 25 มีนาคม 2008

แชร์หน้านี้

Loading...