42./จ.24 มี.ค.51/ เถรคาถาอีก 10 เรื่อง น่าสนใจมากจ้ะ

เถรคาถา เอกกนิบาต วรรคที่ ๘
ว่าด้วยคาถาสุภาษิต ในเอกกนิบาต วรรคที่ ๘ ​

๑. วัจฉปาลเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการบรรลุนิพพาน​

[๒๐๘] พระโยคาวจรผู้มีปกติเห็นเนื้อความอันสุขุมและละเอียด ผู้มีปัญญา
เฉียบแหลม ผู้ประพฤติศีลของพระพุทธเจ้าโดยเอื้อเฟื้อ พึงได้บรรลุ
นิพพานโดยไม่ยาก.

๒. อาตุมเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการออกบวช ​

[๒๐๙] หน่อไม้มียอดอันงอกงาม เจริญด้วยกิ่งก้านโดยรอบ ย่อมเป็นของที่
บุคคลขุดขึ้นได้โดยยาก ฉันใด เมื่อคุณแม่นำภรรยามาให้แก่ฉันแล้ว
ถ้าฉันมีบุตรหรือธิดาขึ้น ก็ยากที่จะถอนตนขึ้นออกบวชได้ ฉันนั้น
เพราะฉะนั้น ฉันจะบวชในบัดนี้.

๓. มาณวเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการออกบวช ​

[๒๑๐] ฉันเห็นคนแก่ คนเจ็บหนัก และคนที่ตายตามอายุขัยแล้ว จึงละได้
ซึ่งกามารมณ์อันเป็นของรื่นรมย์ใจ แล้วออกบวชเป็นบรรพชิต.

๔. สุยามนเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับพระดี​

[๒๑๑] ความพอใจในเบญจกามคุณ ความพยาบาท ความง่วงเหงาหาวนอน
ความฟุ้งซ่าน รำคาญใจ และความสงสัย ย่อมไม่มีแก่ภิกษุ โดยประการ
ทั้งปวง.

๕. สุสารทเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการพบเห็นคนดี ​

[๒๑๒] การเห็นสัตบุรุษทั้งหลายผู้เพรียบพร้อมด้วยศีลาทิคุณ ย่อมยังประโยชน์
ให้สำเร็จ เป็นเหตุตัดความสงสัยเสียได้ ทำความรู้ให้เจริญงอกงาม
สัตบุรุษทั้งหลาย ย่อมกระทำพาลชนให้เป็นบัณฑิตได้ เพราะฉะนั้น
การสมาคมกับสัตบุรุษ จึงยังประโยชน์ให้สำเร็จได้.

๖. ปิยัญชหเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการเลือกทางที่ดี​

[๒๑๓] เมื่อผู้อื่นยกตน ควรถ่อมตน เมื่อผู้อื่นตกต่ำ ควรยกตนขึ้น เมื่อผู้อื่นไม่
ประพฤติพรหมจรรย์ ควรประพฤติพรหมจรรย์ เมื่อผู้อื่นยินดีในกามคุณ
ไม่ควรยินดีในกามคุณ.

๗. หัตถาโรหปุตตเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการฝึกจิต​

[๒๑๔] แต่ก่อน จิตนี้เคยจาริกไปในอารมณ์ต่างๆ ตามความปรารถนา ตามความ
ต้องการ ตามความสบาย วันนี้ เราจักข่มจิตนั้นโดยอุบายอันชอบ
เหมือนนายควาญช้างผู้ฉลาด ข่มขี่ช้างผู้ซับมันไว้ได้ด้วยขอ ฉะนั้น. ​

๘. เมณฑสิรเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับกองทุกข์​

[๒๑๕] เมื่อเรายังมิได้ประสบญาณ ได้ท่องเที่ยวไปในสงสารสิ้นชาติมิใช่น้อย
เรานั้นเกิดมาแล้วในกองทุกข์ กำจัดกองทุกข์ได้แล้ว.

๙. รักขิตเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับผู้เยือกเย็น​

[๒๑๖] เราละราคะได้ทั้งหมดแล้ว ถอนโทสะได้หมดแล้ว เรามีโมหะทั้งปวงไป
ปราศแล้ว เป็นผู้เยือกเย็น ดับความร้อนได้แล้ว.

๑๐. อุคคเถรคาถา
สุภาษิตเกี่ยวกับการสิ้นกรรม​

[๒๑๗] กรรมใดที่เราได้ทำไว้แล้ว น้อยหรือมากก็ตาม กรรมทั้งหมดนั้นสิ้นไป
แล้ว บัดนี้ การเกิดในภพใหม่ไม่มี.


ที่มา... http://www.palungjit.org/thai/index.php?page=23&cat=26&u_sort=uptime&u_order=desc

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.297404/[/music]​