อีสายบัว.

ครั้งหนึ่งนานมาแล้วเมื่อสมัยผมยังเป็นเด็กๆ ปูผมเคยเล่าให้ผมฟังว่า ตามแถบชนบทนั้นการพบเจอกับร่างไร้วิญญาณหรือที่เรียกว่าผีนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย บางคนเดินกลับจากซื้อของตอนเช้ามืด หรือตอนเย็นๆก็เจอแล้ว โดยเฉพาะเมื่อเวลาที่มีการตายของคนในหมู่บ้านหรือบางทีก็คนนอกหมู่บ้าน เป็นใครก็ไม่รู้ถูกฆ่ามาจากที่อื่นแล้วเอาศพมาทิ้งไว้ บางทีก็เกิดจากอุบัติเหตุโรคภัยไข้เจ็บ โรคระบาดก็เช่นกัน
แต่ที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นวิญญาณที่เกิดจากอุบัติเหตุรถไฟ วันหนึ่งเกิดมีหญิงสาวคนหนึ่งถูกรถไฟทับตาย สภาพศพหัวขาด กระดูกแขนขาหักหมด หลังจากตำรวจมาตรวจสอบจึงทราบชื่อผู้ตายว่าชื่อสายบัว เป็นคนจากต่างหมู่บ้าน...หลังจากเหตุการนั้นผ่านไปได้ไม่กี่วันชาวบ้านก็เจอดีกันเลย โดยเรื่องมีอยู่ว่าป้าแป๊วและเพื่อนๆในหมู่บ้านพากันไปดูหนังกลางแปลงที่หมู่บ้านใกล้เคียง โดยใช้จักรยานเป็นพาหนะในการเดินทาง ในตอนขาไปนั้นไม่เท่าไรเนื่องจากเป็นเวลาเย็นๆ แต่ขากลับนี่สิ กว่าหนังจะฉายจบก็ดึกเอาการอยู่ ระหว่างทางที่ป้าแป๊วและเพื่อนๆปั่นจักรยานกลับอยู่นั้น ต้องข้ามทางรถไฟที่เกิดเหตุ ในขณะที่ทุกคนตั้งหน้าตั้งตาปั่นจักรยานอยู่นั่นเอง ป้าแป๊วก็ได้ยินเสียงดัง "แกรกกกก...กรากกกก..."เหมือนมีคนลากหรือคลานตามหลังมา แต่เมื่อหันไปดูก็ปรากฏว่าไม่มีอะไร สักพักก็ได้ยินเสียงเดิมอีก ดังเหมือนอยู่ใกล้ๆ แต่พอหันกลับไปก็ไม่เจอ คราวนี้ป้าแป๊วรีบปั่นจักรยานเพื่อเร่งที่จะได้กลับถึงบ้านเร็วๆ แต่ก็ยังได้ยินเสียงเดิมตามมาอีก จึงหันกลับไปดูอีกครั้งหนึ่ง ก็ปรากฏร่างขาวซีด ไม่มีหัว ครานตามมาอย่างรวดเร็วเสียงดัง"แกรกกรากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ป้าแป๊วก็รีบปั่นจนแซงหน้าเพื่อนๆไป ส่วนเพื่อนๆเห็นอาการอย่างนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าเจอดีแล้วก็รีบปั่นจักรยานตามจนเข้าเขตหมู่บ้านเสียงนั้นก็หายไป แล้วยังมีคนโดนเหตุการนี้อีกหลายคนครับ จนเหตุการณ์ผ่านมาเนิ่นนานก็ไม่รู้ว่าวิญญาณนางสายบัวหรือที่ชาวบ้านเรียกว่าอีสายบัวนั้นจะไปผุดไปเกิดหรือยัง
"แกรกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกรากกกกกกกกกก"