ห้องพัก611

ผมเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ เมื่อเรียนจบก็ยังติดอกติดใจแสง สี เสียง จึงพยายามหา งานทำ จนในที่สุดก็ได้งานที่ไม่ตรงกับสาขาที่เรียนจบสักเท่าไร แต่มันก็สนุกสนานดี เพราะ เป็นงานประเภทบริการซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะเป็นชายต่างประเทศมากกว่า
คือผมทำงานที่โรงแรมมีชื่อแห่งหนึ่งในย่านสุขุมวิท ต้องคอยตรวจตราไปทั้งโรงแรม หรือดูแลแขกในเรื่องทรัพย์สินเงินทองข้าวของ หรือแม้แต่การไปแจ้งความก็ต้องพาแขกชาว ต่างประเทศไปแจ้งของหาย
ผมทำหน้าที่แม้แต่จดถามชื่อคุณตัว จดที่อยู่เมื่อแขกพาตัวคุณมาค้างคืน
ทั้งนี้และทั้งนั้นก็เพื่อความปลอดภัยของแขกนั่นเอง เพราะเป็นหน้าที่และป้องกันชื่อ เสียงของโรงแรมอีกด้วย
วันหนึ่งมีแขกจากประเทศญี่ปุ่นเป็นผู้ชาย มาทำธุรกิจในประเทศไทย เดินทาง ระหว่างญี่ปุ่นและประเทศไทยเป็นประจำ
และแขกคนนี้เป็นแขกพิเศษของโรงแรมอีกด้วย พนักงานหลายคนรู้จักดี รวมทั้งผม รู้จักพูดคุยเสมอมา
บางครั้ง ผมจะขึ้นไปส่งถึงห้อง คือห้อง 661 แขกคนนั้นพักได้แค่ 2 วัน รุ่งขึ้นอีกวัน พนักงานพูดกันว่า แขกญี่ปุ่นที่ห้อง 661 ตายเสียแล้ว
โดยที่ไม่มีใครรู้สาเหตุเลย แม้บ้านทำความสะอาดเปิดห้องเจอตายเสียแล้ว
อยู่มา 2-3 วันเดินผ่านห้อง 661 ก็มีเสียงดังจากในห้อง ผมเข้าใจว่ามีคนไปพักแล้ว เลยเดินไปถามแม่บ้านว่าห้อง 661 มีแขกมาพักแล้วหรือ
แม่บ้านบอกว่า ยังไม่มีใครมาพักหรอก ตั้งแต่วันนั้นแล้ว เอาไว้สักระยะหนึ่งก่อนแล้ว ค่อยให้แขกมาพัก มีอะไรหรือ
ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มก่อนเดินจากไป