สมเด็จทั้งผอง

ภายหลังจากที่สมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี) ได้รับสมณศักดิ์เป็นสมเด็จพระราชาคณะแล้ว เมื่อได้รับนิมนต์ไปเทศน์ที่ไหน เวลาเทศน์เมื่อจะออกนามพระอริยะสาวกต่างๆ ท่านจะเอาคำว่า "สมเด็จ" เติมข้างหน้าเสมอ เช่น สมเด็จพระสารีบุตร และสมเด็จพระโมคคัลลา ฯลฯ เป็นต้น แม้ในการถวายพระธรรมเทศนาคราวหนึ่งเรื่อง พระอิสีติมหาสาวกในพระบรมมหาราชวังก็เหมือนกัน จนกระทั่งล้นเกล้าฯ ร.4 ตรัสถามท่านเหตุใดจึงเรียกเช่นนั้น ท่านก็ถวายวิสัชนาว่า "ก็ขรัวโต ยังเป็นสมเด็จได้ ก็ท่านเหล่านี้ล้วนแต่เป็นพระอริยบุคคล ผู้ห่างไกลอาสวกิเลสแล้ว จึงสมควรจะต้องเทิดท่านไว้ยิ่งกว่าสามัญชนทั่วไป ทำนองเอ่ยพระนามของพระพุทธเจ้าว่า สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนี้ ขอถวายพระพร"
เมื่อท่รงสดับเช่นนั้นก็ทรงแย้มพระโอษฐ์พลางตรัสว่า "จริงของขรัวโต เอาเถอะสมมติว่าโยมถวายสมณศักดิ์แด่พระอริยเจ้าทุกพระองค์ เป็นสมเด็จพระราชาคณะก็แล้วกัน แต่จะถวายพัดยศท่านอย่างไรดีเล่าเอ่ย" เจ้าพระคุณฯ ก็ถวายพระพรว่า "ก็แล้วแต่ท่านจะเลือกเอาเองเถิด พระมหาบพิตร" ทรงสดับเช่นนั้น ก็ทรงพระสรวลสำราญพระราชหฤทัย เมื่อทรงเห็นว่าเจ้าพระคุณฯ แก้ปัญหาไปได้โดยไมติดขัด แล้วตรัสต่อไปว่า "ถ้าไม่ได้เห็นขรัวโตหลายๆวันครั้งใด ก็รู้สึกเหงาๆ ได้สนทนากับขรัวโตแล้วสบายใจดีโยมต้องนิมนต์บ่อยๆ"

 

อนุโมทนาครับ

หลวงปู่โตมีความเมตตาสูงยิ่งนักครับ

ผมเองกราบไหว้บูชาหลวงปู่โตทุกวันเลยครับ