วิญญาน...ความรักและ...ความผูกพันธ์

เป็นเรื่องราวที่ผมได้รับฟังมาจากลุงผมอีกทีหนึ่ง เป็นเรื่องราวสมัยที่ลุงของผมยังเป็นเด็กๆ ลุงผมเป็นคนจังหวัดสุโขทัย อยู่อำเภอหนึ่งในแถบชนบท ลุงมีเพื่อนสนิทกันมากอยู่คนหนึ่งเป็นเด็กรุ่นน้องที่มีบ้านอย่ใกล้กันแค่รั้วกฐินกั้น ลุงชอบมอดรั้วเข้าไปเล่นด้วยกันเป็นประจำ เพื่อนลุงมีชื่อว่าดำ ครอบครัวของดำมีด้วยกันอยู่3คน คือ ดำ พ่อดำชื่อน้าแดง และแม่ดำชื่อน้านวล น้าแดงมีอาชีพขับรถรับจ้างกลับบ้านเย็นเป็นประจำ ส่วนน้านวลมีอาชีพเก็บผักไปขายในตลาด ทั้งสามรักกันมากเป็นครอบครัวตัวอย่างเลยก็ว่าได้
แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อน้านวลประสบอุบัติเหตุถูกรถชนจนเสียชีวิต เหตุการณ์นี่สร้างความเสียใจให้กับ2คนพ่อลูกเป็นอย่างมาก น้าแดงต้องทำงานเพิ่มมากขึ้นจึงต้องกลับบ้านช้ากว่าเดิมทำให้ลุงซึ่งเป็นเพื่อนเล่นกับดำต้องอยู่เป็นเพื่อนดำจนกว่าน้าแดงจะกลับ วันหนึ่งระหว่างที่ลุงกับแดงเล่นกันอยู่ที่หน้าชานบ้านเพ่อรอน้าแดงกลับมาเหตุการณ์ชวนสยองก็เกิดขึ้น ตอนแรกลุงบอกว่าได้กลิ่นธูปหอมลอยมาตามลมจางๆก่อน ซักพักเสียงหมาก็พากันโก่งคอหอน ไล่กันมาตั้งแต่ปากซอยแล้วพากันหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของดำ ทันใดนั้นดำก็ลุกพรวดพราดขึ้นพร้อมตะโกนว่า "แม่ แม่จริงๆด้วย แมหาหนูแล้วเหรอ" พูดจบดำก็วิ่งลงจากบ้านไปที่หน้าประตูรั้ว แล้วยืนร้องให้โฮอยู่ตรงนั้น ส่วนลุงผมนั้นได้แต่นั่งนิ่งเพราะว่าช้อกจนก้าวขาไม่ออก ซักพักหมาก็พากันหอนออกไปยังหน้าซอยพร้อมกับกลิ่นธูปที่ค่อยๆจางลง ดำอยู่ในสภาพซึมเศร้าอีกครั้ง ลุงก็ไม่กล้าที่จะถามอะไรดำ ต่างพากันนั่งเงียบ จนน้าแดงกลับมาลุงผมจึงขอตัวกลับบ้าน
ลุงกลับมาเล่าให้แม่ของลุงฟัง(นั่นก็คือยายของผมเอง) แม่ลุงบอกว่า นังนวลมันคงเป็นห่วงลูกชายมันเห็นว่าก่อนตายจะซื้อของเล่นที่ดำมันอยากได้มาให้ ขนาดตายแล้วมือยังกำของเล่นแน่นอยู่เลย ลุงจะขออนุญาติแม่ไม่ไปอยู่เพื่อนดำได้มั้ยแต่ก็ไม่กล้าและอีกใจก็เป็นห่วงและสงสารดำมาก
เหตูการณ์เป็นอยู่อย่างนี้ได้ประมาณ6วัน ระหว่างนั้นน้าแดงรู้เรื่องนี้ก็เครียดมากแต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรจึงได้แต่ขอร้องลุงให้มาอยู่เป็นเพื่อนดำในระหว่างที่รอน้าแดงกลับ
เข้าวันที่7 วันนั้นเองเป็นวันที่ลุงได้เจอกับตัวเอง เหตุการณ์เป็นอย่างทุกครั้งแต่คราวนี้ลุงตัดสินใจตามดำลงไปดูด้วยแล้วภาพที่ลุงเห็นนั้นแทบทำให้ลุงช้อกตาย ภาพนั้นคือภาพน้านวลยืนมองลูกชายอยู่ในมือถือของเล่นที่ดำอยากได้ แต่คราวนี้กลับกัน ดำกลับตะโกนใส่แม่ทั้งน้ำตาว่า "แม่มาทำไมอีก หนูกลัวจะแย่อยู่แล้ว ชาวบ้านก็กลัว แม่ไปได้แล้ว แล้วอย่ามาอีกนะพูดจบร่างของดำก็ทรุดลงกับพื้น ด้วยเป็นเพราะกลัวหรือหูแว่วก็ไม่ทราบได้ ลุงได้ยินเสียงน้านวลร้องไห้ และเสียงนั้นก็ได้จางหายไปพร้อมกับร่างของน้านวลก็ค่อยๆจางหายไปเช่นกัน ลุงตั้งสติได้ก็รีบอุ้มดำกลับไปที่บ้านเพื่อให้แม่ทำการปฐมพยาบาล มาสังเกตุอีกทีพบว่า ในมือของดำมีของเล่นที่ดำอยากได้ติดอยู่ในมือ ทั้งๆที่ของเล่นชิ้นนั้นน่าจะถูกเผาไปพร้อมกับร่างน้านวลแล้ว
หลังจากนั้นเป็นต้นมาเหตุการแบบนั้นก็ไม่เกิดขึ้นอีกเลย

 

............