รัศมีและพลานุภาพพระคาถาชินบัญชร

อ่านด้วยการพิจารณาครับ

[FONT=&quot]ช่วงนี้มีหนังสือพิมพ์ออกข่าวครึกโครมเรื่องของนายทหารท่านหนึ่ง[/FONT]

[FONT=&quot]ชื่อพลเอกเสนาะ จินดารัตน์ ท่านมาเล่าเรื่องตายและฟื้นมา ๒ ครั้งและมาเล่าประสบการณ์ต่าง ๆ [/FONT]

[FONT=&quot]รวมทั้งเรื่องพระคาถาชินบัญชรด้วย ตัวผมเองเกิดจิตศรัทธาก็เลยไล่ท่อง3วันจนคล่องอยู่ในใจ [/FONT]

[FONT=&quot]และสวดก่อนนอนเป็นประจำ [/FONT]

[FONT=&quot]ทุกอย่างก็ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มีอยู่คืนหนึ่งก็ได้เรื่อง เวลาตอนนั้นก็ปาไปประมาณเกือบ ๕ ทุ่มแล้ว ในขณะที่ผมก้ม ๆ เงย ๆ วาดรูป และงานเขียนตุ๊กตาของผมอยู่ ผมก็ได้เห็นเงาลาง ๆ มาวนรอบตัวของผม บางทีหางตาเห็นเหมือนคนมายืนอยู่ข้าง ๆ [/FONT]​

[FONT=&quot]แต่มองไปก็ไม่เจอใครหรอกครับ เลยเวลาไป ๕ ทุ่มกว่าผมต้องไปนอนแล้ว บ้านพี่สาวที่อยู่เป็นครึ่งตึกครึ่งไม้ด้านบนเป็นไม้นะครับ ผมเดินขึ้นไปที่บันไดบ้านและไหว้ไปที่หัวบันไดบ้าน เป็นการให้อนุญาต ผมพูดออกไปว่า<O>[/FONT]​

[FONT=&quot]“ถ้ามีอะไรให้ผมได้ช่วยบ้างก็ยินดี แต่ขอให้มาดี ๆ นะครับ” <O>[/FONT]
[FONT=&quot]ผมขึ้นไปนอนจน ๖ โมงเช้าเป็นช่วงเวลาที่ผมตื่นแล้ว ช่วงนั้นเป็นช่วงหน้าหนาวอากาศที่พิษณุโลกยังหนาวเย็นอยู่เลย[/FONT]
[FONT=&quot]ผมเองตอนนี้กำลังนอนขดตัวในผ้าห่ม ในขณะที่ฟ้าข้างนอกก็ยังครึ้มอยู่ ผมนอนห้องด้านหน้าติดริมหน้าต่างหน้าบ้าน [/FONT]

[FONT=&quot]เตียงของผมเป็นเตียงใหญ่ แต่ตอนนี้ผมนอนอยู่ที่ริมเตียงห่างจากหน้าต่างออกมาหน่อยเพราะ[/FONT]
[FONT=&quot]ช่วงนี้อากาศค่อนข้างจะเย็น ผมคิดในใจว่า [/FONT][FONT=&quot]<O>[/FONT]
[FONT=&quot]“เออ ไม่มีอะไรแฮะ หลับสบายเลย” จากท่านอนตะแคงผมหันมานอนหงาย ทันใดนั้นเองผมมีความรู้สึกว่ามีคนมาทับหน้าอกผมอย่างแรงจนแน่น [/FONT]

[FONT=&quot]หายใจไม่ออกเอาเลย แล้วเขาก็ใช้จิต กดผมจนกระดิกตัวไม่ได้เลย เวลานี้ผมไม่ได้ฝันแน่นอนผมตื่นอยู่แล้ว ผมคิดในใจว่า <O>[/FONT]
[FONT=&quot]"เอาเข้าแล้ว เจอเข้าจนได้ ก็บอกให้มาหาดี ๆ นี่นา ไม่ใช่แล้ว" [/FONT]

[FONT=&quot]แค่คิดในใจ แค่นี้เอง สิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นมาจนแทบตั้งตัวไม่ทัน บทสวดของพระคาถาชินบัญชรบทที่ ๑ ออกมาจากปลายนิ้วชี้ของผม<O>[/FONT]
[FONT=&quot]"ชะยาสะนากะตา พุทธา เชตะวามารังสะวาหะนัง [/FONT]

[FONT=&quot]จะตุสัจจาสะภังระสัง เยปิวิงสุนะราสะภา[/FONT]

[FONT=&quot]แต่ไม่ใช่เป็นการท่องออกมา เป็นเหมือนพระคาถาทำการปกป้องโดยผมไม่ได้ไปนึกถึงเลย ผมรู้แต่ว่าจิตมันสัมผัสได้นี่คือคาถาชินบัญชร [/FONT]

[FONT=&quot]ในขณะที่นิ้วชี้ของผมยกชูขึ้นมาผมก็ได้เห็น ความศักดิ์สิทธิ์ของพระคาถาชินบัญชรบทที่ ๑ ครับ [/FONT]



[FONT=&quot]ผมเห็นเป็นเม็ดแสงพรูออกมาจากปลายนิ้วชี้เป็นสีสันต่าง ๆ กัน ไปกระทบเอากับจิตที่กดผมอยู่ [/FONT]

[FONT=&quot]สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาก็คือ อทิสสมานกายของผมโดนผลักออกมาจากกายเนื้อ เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ไม่ได้ไปภูมิอื่น [/FONT]

[FONT=&quot]แต่นี่คือห้องของผมเลยทีเดียว ตัวผมโดนผลักเลื่อนมาอยู่ติดกับริมหน้าต่าง เวลานั้น ผมมีสติเต็มร้อยแน่นอน เพราะผมเห็นตัวผม กายเนื้อ นอนห่างออกไปไม่เกินเมตร และที่บนหน้าอกของกายเนื้อของผม ๆ เห็นสภาพของกายวิญญาณ [/FONT]

[FONT=&quot]ที่พร่า ๆ เลือน ๆ เป็นลักษณะโปร่ง ๆ ใส ๆ และด้วยเพราะโดนพระคาถาปัดออกไปเต็มแรง กำลังบิดกายด้วยความเจ็บปวดอยู่ตรงหน้าของผมนั้นเอง<O>[/FONT]
[FONT=&quot]ผมได้แต่ตะลึงเมื่อมองเห็นจิตวิญญาณนั้นชัดเจนขึ้น[/FONT][FONT=&quot] ครับของจริงเลยทีนี้ ตัวผอมกระหร่องจนเห็นซี่โครงเลย [/FONT]

[FONT=&quot]หัวก็โตกว่าคนปกติซักเท่าหนึ่ง ผมบนหัวแทบมองไม่เห็นเลย ผิวกายก็ดำคล้ำ เวลานั้นผมขนหัวลุกตั้งชันเลย คาถาชินบัญชรบทที่ ๒ ออกมาโดยไม่ได้นึกถึงอีกแล้ว<O>[/FONT]
[FONT=&quot]"ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ [/FONT]

[FONT=&quot]นายะกา สัพเพ ปะติฏฐิตามัยหัง มัตถะเก เต มุนิสสะรา"[/FONT][FONT=&quot] <O>[/FONT]

[FONT=&quot]คราวนี้ไม่ใช่การท่องอีกแล้ว แต่ผมมีความรู้สึกถึงแรงดันที่ท้องจนต้องเป่าเป็นลมออกมา เหมือนหมอผีเลยผมตอนนั้น เป่าพรวด ผีตนนั้นร้องอย่างเจ็บปวดเลย [/FONT]

[FONT=&quot]จะว่าใจร้ายก็ใจร้ายละ ความตกใจขอให้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้หายไปซะก่อนเถอะ เรื่องอื่นค่อยว่าทีหลัง คาถาชินบัญชรบทที่ ๓ ออกมาอีกจนได้<O>[/FONT]
[FONT=&quot]"สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง พุทโธ ธัมโมทะวิโลจะเน [/FONT]

[FONT=&quot]สังโฆ ปะติฏฐิโตมัยหัง อุเร สัพพะคุณากะโร"[/FONT][FONT=&quot]<O>[/FONT]
[FONT=&quot]ครับได้เรื่องเลย บทนี้เป็นอัญเชิญ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาที่ศรีษะ ดวงตาทั้งสอง และหน้าอก ครับ [/FONT]

[FONT=&quot]ผลก็คือไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับผีตนนั้นเลย แต่ตัวผมเองซิ มันหายกลัวและเกิดเมตตาขึ้นมาทันที [/FONT]

[FONT=&quot]จิตบอกว่าเขามาขอร้องให้ช่วยนะ ผมเลื่อนตัวเข้าไปจับมือที่ซูบกรังทันที <O>[/FONT]


[FONT=&quot]"ขอโทษ ผมขอโทษจริง ๆ ผมตกใจ และไม่คิดว่าพระคาถาชินบัญชรจะออกมาปกป้องผมเช่นนี้" ผมมองไปที่หน้าเขาเหมือนคนที่สำนึกในสิ่งที่ผิดพลาดอย่างแรง <O>[/FONT]
[FONT=&quot]"เป็นไรมากไหมครับ" ผมมองไปที่หน้าของเขา [/FONT]

[FONT=&quot]ตาที่ลึกดวงตาที่ขาวขุ่น จมูกบี้แทบจะมองไม่เห็นรูจมูก ผิวกายก็หยาบกระด้างและแข็ง หน้าตาเต็มไปด้วยคราบน้ำตาจนผมรู้สึกผิดมาก ๆ จริง ๆ <O>[/FONT]
[FONT=&quot]"ผมขอโทษอีกทีเป็นเพราะผมตกใจ และผมก็บอกพระภูมิเจ้าบ้านแล้วให้มาดี ๆ คุณเข้าหาผมไม่เป็นก็เลยกลายเป็นเรื่องเลย" ผมจำได้ตอนที่ไหว้หัวบันไดเมื่อคืน<O>[/FONT]


[FONT=&quot]"ไม่เป็นไรครับ ผมขอร้องท่านเองเมื่อคืน ว่าให้อนุเคราะห์ผมด้วย เพราะมีแต่ท่านที่จะช่วยให้ผมพ้นทุกข์จากตรงนี้ได้ [/FONT]

[FONT=&quot]และผมกับพระภูมิ เคยเป็นญาติกันมาแต่อดีตท่านก็เลยอนุเคราะห์ผม แต่ไม่ให้รบกวนคุณตอนนอน [/FONT]

[FONT=&quot]ให้มาช่วงเช้า เวลาที่คุณตื่นนะครับ" เสียงของผีเปรตตนนี้ทั้งแหบพร่าและสั่น<O>[/FONT]
[FONT=&quot]"คุณชื่ออะไรล่ะ แล้วเพราะกรรมอันใดจึงได้มาทุกข์ทรมานอย่างนี้" ผมถามเขาไปเพราะอยากจะรู้<O>[/FONT]
[FONT=&quot]"ผมชื่อ ณัฐพล ครับ ผมเป็นคนขี้เหล้า ตลอดชีวิตไม่เคยเชื่อเรื่องบุญกุศล แถมไปขโมยของวัด ทั้งเงินและข้าวของใช้ [/FONT]

[FONT=&quot]เลยทำให้ผมเจอวิบากหนัก ผมตายมานานมากแล้วไปตกนรกมาอยู่ช่วงหนึ่ง และกรรมก็ซัดให้มาเป็นเปรตเที่ยวขอส่วนบุญแต่ไม่มีใครเห็นผมและช่วยผมได้เลย[/FONT]
[FONT=&quot]ผมได้แต่กินน้ำหนองของตัวเอง หิวเหลือเกินไม่มีอะไรกินเลย ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าของใช้ นั่นเพราะกรรมชั่วของผมเองแท้ ๆ” [/FONT]

[FONT=&quot]ผมมองเขาด้วยความรู้สึกที่ประกอบไปด้วยเมตตา ก็เลยตัดสินใจจะทำอะไรให้เขาบ้างเลยพูดออกไปว่า<O>[/FONT]
[FONT=&quot]"เอาอย่างนี้นะคุณณัฐพล เช้านี้ผมจะไปทำสังฆทานที่วัดใหญ่ให้แก่คุณเลย อานิสงส์คงมากพอที่จะทำให้คุณพ้นจากสภาวะทุกข์ไปได้ และบุญที่ผมได้ปฏิบัติขอจงบังเกิดกับคุณโดยบัดนี้เถิด" [/FONT]

[FONT=&quot]ผมอธิษฐานและจับมือเขาไปด้วย สิ่งที่ผมเห็นก็คือประกายตาเขาเกิดแจ่มใสขึ้นมาทันที ผมรู้ว่าเขาได้บุญในขณะนั้นแล้ว รอที่จะถวายให้พระสงฆ์ และกรวดน้ำให้เท่านั้น<O>[/FONT]
[FONT=&quot]" ขอบคุณมากครับ ผมจะไม่มารบกวนให้คุณตกใจอีก ผมขอบคุณในน้ำใจของคุณด้วยนะครับ" <O>[/FONT]
[FONT=&quot]เขายกมือจบหัวและหายไปต่อหน้าของผม [/FONT]

[FONT=&quot]ส่วนตัวผมเองกะว่าจะดูอะไรที่มากกว่านี้ ไม่ได้แล้วครับ ไม่ได้ออกมาด้วยสมาธิ ออกมาด้วยฤทธิ์คุณอันศักดิ์สิทธิ์ ตัวผมโดนใยเล็ก ๆ เหมือนเส้นผม (สายใยของตัณหาที่ยึดติดกายนะครับ)[/FONT]
[FONT=&quot]ดึงกลับเข้าไปที่ร่างกายทันที ในขณะที่ผมก็กระเด้งตัวลุกขึ้นมาเหมือนจะบอกว่าอย่าพึ่ง…โอ๊ย…หมดกัน ผมเล่าเรื่องที่เจอให้พี่สาวของผม เจ๊ก็จัดอาหารและให้ผมไปซื้อของมาทำบุญให้แก่เขาครับ<O>[/FONT]
[FONT=&quot]คาถาชินบัญชรที่ออกมาปกป้องจริง ๆ [/FONT]

[FONT=&quot]แล้วคืนนั้นผมไม่ได้สวดเลย เพราะองค์พระคาถาจะคลุมตัวเราไว้ อะไรก็เข้าไม่ได้นะครับ [/FONT]

[FONT=&quot]แต่จิตที่เต็มไปด้วยศรัทธาเป็นสิ่งที่แนบแน่นไปแล้ว[/FONT][FONT=&quot] และที่สำคัญ ผมว่าใครสวด องค์พระคาถา จะเป็นการเรียกวิญญาณแถวนั้น [/FONT]

[FONT=&quot]เพื่อรอจังหวะมาขออานิสงส์ แหะ ๆ อยากเจออะไรแปลก ๆ ก็ตั้งใจเอาไว้ละกัน ลองทำอย่างผมนะ เชิญเขาเข้ามา แต่ให้พระภูมิ เจ้าที่ท่านเลือกมาให้ด้วยนะ ไม่งั้นขืนเจอพวกแสบ ๆ ละก็แย่เลย [/FONT]

[FONT=&quot]ไม่ใช่คุณแย่นะ เจ้าพวกแสบ ๆ น่ะ เพราะถ้าลองผ่านบทที่ ๓ แล้ว จิตจะบอกเราเองเลยว่ามาดีหรือมาร้าย [/FONT]

[FONT=&quot]ถ้ามาร้ายบทที่ ๔ สงสัยวิญญาณธรรมดาก็ กระเด็นแน่ แล้วถ้าคุณลุยแบบไม่บันยะบันยังเลย ผมว่าจิตวิญญาณนั้นต้องได้รับผลแห่งความร่มเย็น[/FONT]
[FONT=&quot]อันเป็นสิ่งตรงข้ามกับจิตของเขาที่ยังเสวยอยู่กับความคับแคบอันเป็นสิ่งร้อนอยู่ครับ ความทรมานไม่ได้เกิดขึ้นจากพระคาถานะครับ<O>[/FONT]
[FONT=&quot]พระคาถาไม่ได้ทำร้ายใครเลย เปรียบเหมือนหม้อต้มน้ำที่ร้อน ๆ ที่อยู่บนเตาไฟเฉย ๆ แต่กลับไปเอามือไปแตะเอง เพียงแต่แตกต่างในเรื่องของใจที่ร้อนและเย็น จิตที่สวดพระคาถาประกอบไปด้วย[/FONT]
[FONT=&quot]ศรัทธา มีศีลรักษาใจ ซึ่งเป็นความปกติของจิตที่ไม่เบียดเบียนผู้ใด จิตจึงเป็นลักษณะที่ปลอดโปร่งโล่งเย็น [/FONT]

[FONT=&quot]กระจายปกคลุมสภาวะแห่งกายและจิต ด้วยกำลังแห่งคุณของพระรัตนตรัยที่รักษาในส่วนที่เรานำเอาความดีเป็นที่ตั้ง จิตประกอบไปด้วยคุณธรรมต่าง ๆ ที่รักษา [/FONT]

[FONT=&quot]จึงมีสภาพของความเย็น ปลอดโปร่ง ซึ่งตรงข้ามกับจิตวิญญาณที่ยังรับสภาวะกรรม [/FONT]

[FONT=&quot]จิตประกอบไปด้วยนิวรณ์ และกรรมไม่ดีต่าง ๆ อันเป็นสิ่งคับแคบเปรียบเสมือนของร้อน จิตที่ปราศจากคุณธรรม [/FONT]

[FONT=&quot]ปราศจากศีล [/FONT]

[FONT=&quot]ปราศจากศรัทธา ย่อมเป็นธรรมดาเหลือเกินที่กำลังย่อมแตกต่างกันอย่างมากมาย ความร้อนที่มีกำลังน้อยเมื่อมากระทบความเย็นแห่งจิตที่มีกำลังมาก ผลก็คือต้องรับกรรมอันที่ตนได้กระทำนั่นเอง [/FONT][FONT=&quot]<O>[/FONT]
[FONT=&quot]ขอให้เข้าใจกันด้วยว่าพระคาถาแห่งพระอริยะเจ้านั้น[/FONT]
[FONT=&quot]ทำหน้าที่ปกป้องกายและจิตเท่านั้นนะครับ [/FONT]

[FONT=&quot]ไม่ได้เอาไว้ใช้ทำลายสรรพสัตว์ให้พินาศ[/FONT]



อ่านแบบสนุก แบบนวนิยายนะครับ
[FONT=&quot]<O>[/FONT]

 

อนุโมทนาด้วยครับ

สาธุ สาธุ สาธุ
_______________
"...กรรมเก่าไม่มีใครลบล้างได้ กรรมปัจจุบันจะช่วยเจ้าเอง..."

-------------------หลวงปู่โต พรหมรังสี--------------------

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ ดิฉันจะสวดทุกคืนก่อนนอนค่ะ จะสวดพระคาถายอดพระไตรปิฎก,พาหุงมหากาฯ และพระคาถาชินบัญชรค่ะ แต่ไม่ค่อยมีอะไรแปลกๆนะ รึว่าต่างประเทศผีฟังไม่ออก (UK)
ขอบคุณนะคะสำหรับประสบการณ์ดีๆ

 

สวดไปแล้ว หมดเลย ๑ จบ เจอของดีเข้าไปจังๆ

 

อนุโมธนาครับ