ระลึกถึงคาถาท่านพ่อลี ลวดงอไม่ปักมือ

ก่อนหน้านั้นจขกท.เคยโดนลวดที่ตะแกรงใส่สบู่ปักจนเลือดออก ยังไม่ได่ซ่อมหรือซื้อใหม่
รูปลวดตะแกรงที่ปักมือในครั้งแรก
ในช่วงนั้นจขกท.เจอหนังสือที่ในเล่มกล่าวถึงเกี่ยวกับคาถาทิพยมนต์ของท่านพ่อลี
EX.หน้าปก
คาถาด้านใน
แต่ส่วนตัวจขกท.ยังท่องคาถาอะไรไม่ได้ บททิพยมนต์เองก็ยาว และก็ไม่ได้ศึกษาเกี่ยวกับท่านพ่อลีเลย เพราะคิดว่าท่านเป็นพระเกจิในเมือง ไม่น่าจะขลังอะไรทำนองนั้น จึงลองมาค้นคาถาบูชาเพิ่มเติม ก็เจอคาถาที่บอกว่าท่านพ่อลีได้มาจากสมาธิ บทด้านล่างนี้

เมื่อค้นไปอีกก็เจออีกบทหนึ่ง กลับมีเพิ่มเติมแบบนี้(เครดิตกูเกิ้ล)
(คาถาท่านพ่อลี วัดอโศการาม จังหวัดสมุทรปราการ)
พุทโธ สัพพัญญูตะญาโน ธัมโม โลกุตตะโร วะโร สังโฆ มัคคะผะลัฏโฐ จะ อิจเจตัง ระตะนัตตะยัง อะระหัง พุทโธ อิติปิ โส ภะคะวา นะมามิหัง
ป้องกันภัยพิบัติทั้งปวงฯ
วันที่เกิดเหตุอีกครั้งหนึ่งนั้น จขกท.ครุ่นคิดขึ้นมาแว๊บหนึ่ง ว่าทำไมคาถาท่านพ่อลีที่ค้นดูนั้น ถึงมีความแตกต่างกัน จังหวะนั้นเผลอเอานิ้วมือพุ่งไปที่ตะแกรงสบู่ที่เดิมอย่างแรง คราวนี้ลวดงอ
รูปลวดที่ปักครั้งที่สอง
แต่น่าแปลกทำให้นิ้วมือจขกท.เลือดไม่ออกเหมือนวันก่อน คงเป็นเรื่องที่บังเอิญมากๆ ที่ลวดไม่โดนตรงจุดผิวที่อ่อน ทั้งๆที่พุ่งไปแรงกว่าครั้งแรก เพราะความรีบล้างมือของจขกท. สิ่งเหล่านี้ผู้รู้ย่อมรู้ได้เฉพาะตน เป็นบุญวาสนาส่วนบุคคลจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่า ท่านพ่อลีจะขลังอย่างนี้สำหรับจขกท.เชื่อมั่นแล้ว ว่าเจ๋งจริงๆ ท่านมาโปรดแล้ว ขนาดจขกท.คล้องเหรียญท้องถิ่นที่ว่าเหนียวๆ พลาดโดนไม้เสียบลูกชิ้นยังเอาไม่อยู่เลือดพุ่ง

 

สิ่งที่ดีที่สุดคือการปฏิบัติ ตามที่ท่านเคยสอนไว้

รูปจากfb หลวงพ่อลีฯ

 

เห็นแล้วก็ชวนขบคิดนะครับ ส่วนตัวผมเข้าใจว่า
คาถาที่พระปฏิบัติได้จากสมาธินั้น ท่านมักมาต่อยอด
เพื่อขยายอานุภาพอุปเท่ห์ แล้วแต่จะเห็นความสำคัญ
แล้วแต่คติ เหมือนเป็นคำกุญแจหลักๆ บางทีมาต่อท้าย
บางทีมาขึ้นต้นแล้วแต่ลักษณะคำ อย่างบทนี้มีนะมามิหัง
อยู่ตอนท้าย ถ้าจะขยายคาถาในเชิงสรรเสริญพระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ แล้วจึงนำคาถาคำกุญแจมาต่อก็ได้
อย่างที่เห็นลักษณะนี้ครับถ้าเป็นของหลวงพ่อโอภาสี
ก็จะเป็น อิติสุคะโต อรหังพุทโธ นะโมพุทธายะ

 

สาธุคะ