ประสบการณ์รอดตาย ด้วยสังฆานุภาพ(หลวงพ่อเกษม,หลวงพ่อเปิ่น,หลวงพ่อคูณ)

ผมมีประสบการณ์ตรงที่เจอกับตนเองจะๆครั้งหนึ่งอยากเล่าให้ฟังครับ เมื่อต้นปี2540ผมขับมอไซค์โนวาแดชที่เพิ่งออกใหม่ๆคันหนึ่งขี่จากตัวเมืองลำปางจะกลับบ้านที่เถินมีน้องซ้อนมาด้วย1คนตลอดทางก็ไม่มีอะไรจนเกือบจะถึงแยกวัดดอยน้อย(ก่อนถึง รพ.เถิน)รถเกิดเสียหลักเนื่องจากสะดุดขอบถนนราดยางที่มีลักษณะปูดขึ้นมาตามที่เรามักจะเห็นในถนนราดยางที่เก่าแล้ว (ตอนนั้นถนนสายนี้รถยังวิ่ง2ทางนะครับไม่แยกเลนใครเลนมันเหมือนตอนนี้)เมื่อรถเสียหลักก็สบัดจากริมถนนมาล้มลงกลางถนน ผมซึ่งขณะนั้นยังมีพอมีสติอยู่จึงมองเห็นว่ามีรถเทรเลอร์บรรทุกน้ำมันวิ่งลงเนินตรงมาพอดีผมจึงพยายามเอามือพื้นดันเพื่อเบรกตัวเองและเกาะพื้นถนนไว้และหยุดอยู่ที่บริเวณเลยเส้นเหลืองๆกลางถนนไปนิดหน่อยส่วนรถมอเตอร์ไซค์ยังไถลข้ามเส้นกลางถนนไปตามแรงเฉื่อย พี่ที่ขับรถน้ำมันพยามหักหลบเต็มที่ซึ่งก็หลบผมพ้นแต่หลบรถมอเตอไซค์ไม่พ้นจึงพารถที่ติดคาใต้ท้องรถครุดกับพื้นถนนมีประกายไฟแลบแปร๊บๆเลยครับตอนนั้นผมคิดว่ารอดจากรถทับแล้วอาจจะตายเพราะรถน้ำมันระเบิดพอลุกขึ้นได้จึงรีบหลบไปอยู่ข้างถนนส่วนรถบบรรทุกกว่าจะจอดได้ก็เลยไปหลายสิบเมตรมีน้ำมันเชื้อเพลิงจากตัวถังรถมอเตอไซค์ที่พังใหลนองเต็มพื้นแต่ไม่ยักกะติดไฟ ซักครู่ชาวบ้านและตำรวจก็มาดูที่เกิดเหตุ พอตำรวจมาถึงก็ถามผมว่าศพไปใหนแล้วเพราะเห็นสภาพรถมอเตอร์ไซค์แล้วก็ว่าน่าต้องใช้พลั่วแซะออกคงไม่คิดว่าคนขับจะรอด ผมเลยบอกก็ผมนี่แหละครับคนขับ พอดีผมใส่เสื้อแขนยาว2ชื้นเสื้อชั้นนอกบริเวณแขนและลำตัวขาดรุ่งริ่งผมเลยถอดทิ้งไว้ข้างทาง ส่วนชั้นในยังดูปกติอยู่ พี่ตำรวจถึงกับอึ้ง แล้วถามผมว่า ห้อยพระอะไร ครับวันนั้นผมมีพระติดตัวอยู3องค์คือเหรียญขวัญถุงหลวงพ่อเกษมปี34ออกวัดต้นธงชัย ได้รับจากครูฝึก รด.ตอนที่โรงเรียนเกณท์นักเรียน รด.ไปช่วยพัฒนาวัดในลำปางแล้วพระท่านก็มอบพระให้ครูฝึกแจก อีกเหรียญเป็นเหรียญหลวงพ่อคูณ รุ่นเพื่อชีวิต ได้มาจากการแถมเทปเพลงคาราบาวที่ผมซื้อฟัง และอีกองค์เป็นพระหลวงพ่อเปิ่นที่น้องชายผมให้มา(ตอนนั้นน้องชายเป็นเณรที่วัดแจ่งหัวรินแล้วมีโอกาสได้รับใช้หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ คราวที่ท่านรับนิมนต์มายกช่อฟ้าหรือฝังลูกนิมิตรวัดแจ่งหัวรินนี่แหละผมจำไม่ได้ น้องชายได้จากมือหลวงพ่อเลย5-6องค์) ซึ่งประสบการณ์รอดชีวิตในครั้งนี้ผมเชื่อแน่ว่าครูบาอาจารย์ทั้ง3ท่านได้เมตตาช่วยผมไว้ผมจึงศรัทธาท่านมากๆ เพราะนอกจากเสื้อแขนยาวชั้นนอกและกางเกงยีนส์ที่ขาดและผมโดนเม็ดกระดุมที่ขอบกางเกงกระแทกมีเลือดออกแค่ซิบๆเท่านั้น นอกนั้นไม่บาดเจ็บอะไรเลยแม่แต่ฝ่ามือที่ผมใช้ยันกับถนนขณะไถลก็แค่ถลอกเล็กๆ น้องอีกคนที่ซ้อนท้ายก็ไม่เป็นอะไรมากแค่เท้าเคล็ดนิดหน่อยแถมทำท่าจะกระโดลงไปหลบใต้สะพานตอนที่กลัวรถบรรทุกน้ำมันจะระเบิดเพราะเห็นสะเก็ดไฟและน้ำมันแล้วเสียวจริงๆโชคดีอีกอย่างคือไม่มีรถตามหลังมา เหตุการณ์ครั้งนี้ผมต้องเสียรถมอเตอไซค์คันหนึ่งเพราะพังเกินจะซ่อมได้โชคดีที่ทางบริษัทรถบรรทุกน้ำมัน(คอสโม่ ออย)ช่วยค่าเสียหายจำนวนหนึ่งและขอซื้อโอนซากรถไปเลย การตกลงค่าเสียหายก็เรียบร้อย พี่คนขับรถน้ำมันพอดีเป็นคนเถินเหมือนกันก็คุยกันง่ายมาทราบภายหลังว่าบรรทุกน้ำมันไร้สารมาเต็มคันรถ(ภาษาเรียกน้ำมันเบนซีนสมัยนั้น)ปัจจุบันพี่คนนี้บางครั้งยังเจอกันอยู่...จะเห็นว่าพระที่ผมมีวันนั้นเป็นพระทั่วๆไปที่หลายคนอาจมองข้าม อย่างพระขวัญถุงหลวงพ่อเกษมออกวัดต้นธงชัยที่ตอนนี้ถ้าผมเจอเป็นเก็บอยู่ราคาเช่าหาสวยๆแค่องค์ละ200เอง(ปัจจุบันองค์ประสบการณ์ผมเลี่ยมให้คุณแม่ใช้อยู่)ส่วนพระหลวงพ่อคูณก็ได้จากแถมเทป หลวงพ่อเปิ่นก็ได้จากน้องชายแบ่งให้ฟรีๆ พระดีๆคงไม่จำเป็นต้องแพงเสมอไปเพราะมูลค่านั้นพวกเรามาตีกันเอง ขอบอกเล่าไว้เพื่อเป็นการเทิดทูนบูชาครูครับและอาจเป็นประโยชน์กับผู้อื่นครับ...
<!-- / message -->

 

วันที่ 15 มกราคม2552นี้ เป็นวันคล้ายวันมรณะภาพของท่าน ข้าพเจ้าและเพื่อนๆจะไปออกโรงทานกันซึ่งทำเป็นปกติทุกปีในวันคล้ายวันเกิดและวันมรณะภาพ ของท่าน
พี่ๆท่านใดว่างเชิญไปร่วมงานบุญด้วยกันนะครับ
ขออนุโมทนา ครับ

 

อนุโมทนาด้วยใจจริงครับ
คุณคิดถูกแล้วครับพระจะดีหรือไม่ดี
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับราคา แต่ขึ้นอยู่กับ
"ความศรัทธา"ที่มีในองค์ท่านครับ สาธุ

 

ไหว้สาหลวงพ่อครับ