ประสบการณ์ตะกรุดโทนหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ

สวัสดีครับเรื่องนี้เป็นที่ผมไม่เคยเขียนเล่าให้ใครฟัง และไม่มีเจตนาที่ไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นการเล่าประสบการณ์เพื่อเผยแพร่บารมีของหลวงพ่อครับ มาผมรับราชการทหารอยู่ในจังหวัดสุรินทร์ เมื่อประมาณปี 42 ช่วงปีใหม่ ก็มีการฉลองตามประเพณีของไทย และลุงของผมรับราชการอยู่ในฐานทัพเรือ จ.ชลบุรี ได้ให้ตะกรุดโทนแก่ผม 1 ดอก บอกว่าเป็นของหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ สภาพยังไม่ได้ใช้ เป็นตะกรุดทองแดงเถื่อนม้วนประมาณ 5 รอบพร้อมเชือกคาดเอว แกบอกว่าเป็นทหารอยู่ชายแดนต้องมีของไว้ติดตัว นับแต่นั้นมาผมก็แขวนเรื่อยมาจนเชือกขาด และผมก็ได้ถักเชื่อกพันตัวตะกรุดใหม่และแขวนคอมาโดยตลอดไม่ได้ห้อยพระเครื่องเลย เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อปี 47 พี่ ๆ เขากินสุรากัน (สังสรรค์กันธรรมดาหลังเลิกงาน) พี่ ๆ เขาก็เรียกกินผมก็กินตามมารยาท ในสโมสรก็มีร้านค้าสวัสดิการขณะนั้นมีสาวขายยาคูลท์มาขายนมเปรี้ยว นมจืด เมื่อขายเสร็จน้องเขาก็จะกลับ ก็มีพี่คนหนึ่งไปดึงเหล็กที่เบาะท้ายของน้องขายยาคูลท์เข้าเพื่อไม่ให้เขาไปขายที่อื่นต่อ ผมเห็นก็บอกพี่เขาว่า พี่ ๆ น้องเขามาขายของเขาจะไปขายที่อื่นแล้ว พี่ไปดึงน้องเขาไว้ทำไม พี่เขาก็บอกว่า กรูไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวเขานี่หว่า ผมก็บอกว่าเราเป็นข้าราชการทหารไม่ควรทำแบบนี้ ผมก็พูดไปเรื่อย ๆ จนพี่เขาว่าบอกว่ามรึงยุ่งอะไรด้วย มึงอยากมีเรื่องกับกรูเหรอ พี่เขาก็เอานิ้วมาจิ้มที่หน้าผม ผมก็เอามือปัดออก พี่เขาทำหลายครั้ง และว่าผมต่าง ๆ นา ๆ จนผมทนไม่ไหวก็เลยชกต่อยกัน พี่ ๆ ที่กินด้วยกันเขาก็ห้ามและก็แยกให้ไปห้องพัก ผมก็กลับและคิดว่าพรุ่งนี้จะไปขอโทษพี่เขา สักพักพี่ที่มีเรื่องกับผมเขาก็ขี่มอเตอร์ไซค์มาคนเดียว พร้อมอีโต้เล่มใหญ่ มาตะโกนท้าผมให้ออกมา ผมก็ลูกผู้ชายคนหนึ่ง ตอนนั้นผมก็เมาด้วย เอาไงเอากันว่ะ ผมคล้องตะกรุด (เสื้อก็ไม่ได้ใส่) ผมออกไปแล้วบอกว่า ถ้าพี่อยากฟันผมพี่ฟันมาเลย พี่เขาก็เงื้ออีโต้วิ่งเข้ามาจะฟันผม จนวิ่งมาถึงหน้าผมแกหยุด และพี่ก็ถอนหายใจและบอกว่าเออมรึงมันแน่ กรูยอมใจมึงว่ะ สักพักก็ให้น้องไปซื้อเบียร์มากินกันหน้าห้องพักผม พอกินเบียร์ไปสักพักพี่เขาก็ว่าเฮ้ย พี่ขอโทษว่ะที่พี่ทำไม่ดีกับเอ็ง ผมก็บอกว่าพี่ผมก็ผิดที่ผมต่อยพี่ ผมขอโทษน่ะพี่ พี่เขาก็บอกเฮ้ยไอ้น้องงั้นไปกินต่อกับพี่ข้างล่าง ผมบอกก็ได้พี่ เดี๋ยวผมขี่มอเตอร์ไซค์ให้เอง ผมก็ใส่เสื้อและก็ขี่รถมาข้างล่าง ขี่มาเรื่อย ๆ ก็มีรถส่วนมาผมตกใจหักหลบจนตกลงในบ่อบัว รู้ไหมครับผมหักหลบรถอะไร(รถจักรยาน) ฮ่า ฮ่า ทำได้ยังไงเนี่ย (สงสัยเมาหนัก) โทรศัพท์ของพี่และของผมก็จมน้ำ
ที่เล่ามานี้ก็เป็นประสบการณ์ที่เจอมากับตัวเอง โดยส่วนตัวคิดว่าเป็นเพราะบารมีหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ ช่วยให้พี่เขาเมตตาผม ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจจะมาทำร้าย(ฆ่า)เรา โอกาสหน้าถ้ามีประสบการณ์หลวงพ่องค์ไหนอีกผมจะเขียนมาเล่าให้พี่ ๆ ทุกท่านฟังอีก ขอขอบคุณครับ

 

เดี๋ยวผมถ่ายรูปมาให้ดูครับ

 

มันส์ดีครับ มีอีกไหมครับ

 

รอดูอยู่ครับ