ปชส."สมชาย เผือกวิไล" ผูกพัน-ศรัทธาหลวงพ่อโสธร

ปชส."สมชาย เผือกวิไล" ผูกพัน-ศรัทธาหลวงพ่อโสธร

คอลัมน์ พระเครื่องคนดัง

วิจิตรา เนตรอุบล

​

ชีวิตที่ไม่ได้ออกแบบของ ประชาสัมพันธ์เมืองโอ่งมังกร จ.ราชบุรี "สมชาย เผือกวิไล" ที่เรียนจบช่างศิลป์ แต่กลายมาเป็นนักประชาสัมพันธ์คนเก่งคนที่ 4 ของสำนักงานประชาสัมพันธ์ จ.ราชบุรี เกิดที่ อ.ผักไห่ จ.พระนครศรีอยุธยา ปัจจุบันอายุ 55 ปี เกิดในครอบครัวข้าราชการ ดังนั้น ชีวิตในวัยเด็กเวลาครอบครัวโยกย้ายไปไหนก็ต้องติดตามไปตลอด ย้ายที่เรียนเป็นว่าเล่น เนื่องจากการที่ครอบครัวต้องหมุนเวียนไปตามจังหวัดต่างๆ ดังนั้น ช่วงเรียนชั้นประถมศึกษากว่าจะจบชั้น ก็ย้ายไปเรียนที่เพชรบูรณ์ นนทบุรี สุพรรณบุรี

หลังจากนั้นมาถึงระดับมัธยมศึกษาก็เริ่มต้นเรียนที่วัดเขาเขมิภิรตาราม จ.นนทบุรี ระดับอาชีวศึกษามาเรียนที่โรงเรียนศิลปศึกษาเตรียมศิลปากร และวิทยาลัยเทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ(วิทยาลัยเทคนิคโคราช) กระทั่งเรียนจบมีโอกาสมาเรียนต่อระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

"ก่อนจะมาสำเร็จในระดับปริญญาโท ในคณะรัฐประศาสนศาสตร์จากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ ซึ่งการเรียนได้เรียนต่อระดับปริญญานั้นก็มีโอกาสตอนที่ทำงานแล้ว เนื่องจากคุณพ่อคุณแม่มีลูกถึง 12 คน ผมเป็นคนที่ 9 พี่น้องทุกคนได้เรียนสำเร็จสูงๆ เนื่องจากการเลี้ยงดูที่ดีของคุณพ่อคุณแม่ที่ท่านเคร่งครัดให้อยู่ในจารีตประเพณีที่ดีงามมาตลอด ไม่มีใครได้เกเรออกนอกลู่นอกทางเลย"

สำหรับชีวิตการทำงานนั้น นายสมชายเล่าว่า พอเรียนจบระดับอาชีวศึกษาก็ไปสมัครงานตามบริษัทเอกชนอยู่ 2-3 แห่ง โดยเริ่มทำงานช่วยลดภาระทางบ้านมาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือคือเรียนไปทำงานไปด้วย จนกระทั่งปี พ.ศ.2517 ก็ลองสอบแข่งขันเข้ารับราชการที่กรมประชาสัมพันธ์ ปรากฏว่าสอบได้บรรจุเข้าทำงานที่สถานีวิทยุและโทรทัศน์แห่งประเทศไทย สำนักประชาสัมพันธ์เขต 6 จ.สงขลา จากนั้นก็มีการสับเปลี่ยน โยกย้ายไปเรื่อยโดยจะหมุนเวียนอยู่ในพื้นที่ภาคใต้ตอนล่างเสียเป็นส่วนใหญ่

"ตำแหน่งที่ผมเคยทำก็ตั้งแต่ ช่างศิลป์ ช่างภาพ ผู้จัดรายการ ผู้สื่อข่าว นักประชาสัมพันธ์ ได้รับความก้าวหน้าทางราชการมาอย่างต่อเนื่องตามระบบราชการ โดยในปี พ.ศ.2537 สอบแข่งขันได้เป็นประชาสัมพันธ์จังหวัดครั้งแรกที่ จ.ตรัง สมัยที่นายชวน หลีกภัย เป็นนายกรัฐมนตรี ตอนนั้นเรียกได้ว่าทำงานสนุกมากอยู่ที่ จ.ตรังถึง 5 ปีเศษ กระทั่งปี พ.ศ.2542 จึงย้ายไปเป็นประชาสัมพันธ์ จ.ฉะเชิงเทรา จนมารับตำแหน่งประชาสัมพันธ์ จ.ราชบุรี เมื่อวันที่ 13 มี.ค.2549 จนถึงปัจจุบัน"

ชีวิตรับราชการตลอดระยะเวลา 30 ปี เป็นธรรมดาที่ต้องพบกับปัญหา อุปสรรคต่างๆ ก็ถือว่าเป็นสัจธรรมของชีวิต ซึ่งส่วนตัวแล้วก็ไม่ได้คิดอะไร ยอมรับว่ามีบ้างที่ท้อถอยต่อหน้าที่การงาน แต่โชคดีที่ตลอดมาจะเจอกับผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงาน และผู้ใต้บังคับบัญชาที่ดี อยู่และทำงานกันอย่างพี่ๆ น้องๆ มีปัญหาอะไรก็พูดจากัน โดยเฉพาะงานด้านประชาสัมพันธ์นั้นเป็นงานที่มีแต่พระคุณ เป็นหน่วยงานประสานให้ความร่วมมือ และช่วยเหลือเขาตลอดเวลา ถือคติที่ว่า "คนเราไม่ควรลืมตัว ไม่อวดดี ไม่ถือดีว่าตนเก่ง"

สิ่งยึดเหนี่ยวหรือสิ่งที่ให้กำลังใจในชีวิตการทำงานที่ผ่านมาก็ได้มาจากครอบครัวที่เป็นสุข แม้จะไม่มีลูกก็มีภรรยาที่คอยให้กำลังใจเหมือนเพื่อน ไม่ค่อยมีอะไรเดือดร้อน ที่สำคัญมีธรรมะในใจ เชื่อมั่นในพระพุทธศาสนา โดยมีเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจอีกอย่างหนึ่งเป็นพระบูชาพระเครื่อง บูชาไว้ตามแต่ใจต้องการ

ตอนนี้ที่แขวนอยู่ด้วยกัน 5 องค์ แต่ที่ห้อยอยู่เป็นประจำจะเป็นหลวงพ่อทวด หลวงพ่อพุทธโสธร หลวงปู่โต๊ะ พระไพรีพินาศ บางครั้งก็ห้อยหลวงพ่อพุทธโสธรถึง 2 องค์ เพราะผูกพันที่ได้อยู่เมืองแปดริ้วมาหลายปี โดยมีบ้านพักอยู่ใกล้ๆ กับวัดโสธรวรารามวรวิหารด้วย เวลาไปทำงานก็ผ่านวัดทุกวัน เห็นประชาชนมากราบไหว้บูชากันมากเหลือเกินจึงมีความศรัทธามากตามไปด้วย

"การมีพระเครื่องห้อยคอนั้น พระเครื่องเหล่านี้ก็เป็นเพียงตัวแทนพระพุทธองค์เท่านั้น มิได้คิดว่าจะให้ท่านช่วยเหลืออะไร เพราะตนเชื่อว่าความดี ความชั่วอยู่กับตัวเองที่ได้กระทำลงไป ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพระสงฆ์ องค์เจ้าที่ห้อยคออยู่ สิ่งเหล่านั้นเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เรารู้สึกสบายใจเท่านั้น"

พระเครื่องที่มีอยู่ก็เป็นแค่ตัวแทนพระพุทธองค์ ซึ่งอยากให้ทุกคนคิดเช่นนี้เพื่อที่จะได้ไม่ไปงมงาย หลงใหล อยากให้เชื่อในคำสั่งสอนของพระพุทธองค์นั่นก็คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เป็นพระองค์เดียว

ช่วยให้เรามีชีวิตที่เป็นสุขด้วยธรรมะนั่นเอง


Ref.
http://www.matichon.co.th/khaosod/khaosod_detail.php?s_tag=03bud06081049&day=2006/10/08