น้ำมันจันทน์หมด

(เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวของเราเอง)
เมื่อก่อนเราเปงคนที่ไม่กลัวผีเลย แต่เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้เรากลัวผีขึ้นสมองเรยอ่ะ
เมื่อตอนที่เราอยู่ประมาณ ป.4 ได้ เวลาพักเที่ยงเราก็ไปเล่นปกติทั่วไป และเราก็ได้เหลือบมองไปเหงอาไรบางอย่าง อยู่ในขวดมีน้ำมันอยู่ด้วย (แต่เราม่ารุ้ว่าเปงไรหรอก เพราะม่าเคยเหง รักยมนั่นเอง) เราเลยเก็บไปเอาไปไว้ที่บ้าน สักประมาณอาทิตย์ต่อมามีคนมาหาไอ้ขวด ๆ ที่เราเก็บได้ (ทำได้ไงง่ะเก็บไปบ้านแว้วม่ากล้ามาคืนดิ นิสัยเสียเจรง ๆ เรยฉ้าน) ต่อมาวันหนึ่งเมื่อเราอยู่ประมาณ ม. 2 ได้ มันเป็นคืนที่เราจำได้ม่าเคยลืมเลย เรามีพี่น้องสองคน พี่ชายก่ะเราเปงน้องสาว เรานอนห้องเดียวก่ะพี่ชายเราบนเตียง วันนั้นประมาณ ตี 1 ได้แล้วมั้ง อยู่ ๆ ก็มีมือมาตีที่ไหล่ของเราอย่างแรง คือเรานอนหันหลังให้พี่ชายเรา (อืมม่าเปงไรมันคงนอนละเมอ)
ม่าถึง 15 นาที มาตีอีกแล้ว ทีนี้เราหันไปมอง แต่เหงมันก็นอนตะแคงให้เรา (อืมม่าเปงไรมันคงละเมอต่อเนื่อง) ทีนี้ม่าถึง 10 นาทีมันตีเราอีกแล้ว ทีนี้ละเปงเรื่องเราโวยวายใหญ่ว่าพี่แกจะมาตีฉันทามาย พี่เราก็งัวเงียตื่นขึ้นมา บอกอาไร ฉันยังม่าทันทำไรแกสักนิด และฉันจะไปตีแกทำโล่ห์เหรอง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว และพี่เราก็เอ่ยขึ้นมาว่า เมื่อตะกี้ก็มีคนมาตีมานเหมือนกานแต่มันก็ง่วงนอนมั่กเลยม่าได้สนใจ และมันนึกว่าเรานอนละเมอ เราก็บอกว่าเราม่าได้นอนมาเปงชั่วโมงได้แว้วเพราะว่ามานมีคนมาตีฉันตลอดเรยอ่ะ พี่เราบอกว่าม่าได้ตีเรา เราก็ม่าเชื่อเราก็เลยเดินไปเปิดไฟในห้องนอน ในใจเราคิดว่ายังไงก็ต้องเปงพี่ชายเราน่ะแหละที่เปงคนตีเราทีนี้ถ้ามาตีฉัน ฉันจะจับมือแกเอาไว้เลย ละแล้วม่าถึง ครึ่งชม. มานก็มีมือมาตีเราอีก แล้วสมองกับมือมันก็ทำงานสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว กรี๊ดดดดสสสสสสสสสส.... มันเปงมือที่ดำ ๆ มั่ก ๆ ดำจนม่าน่าใช่มือคนอย่างแน่นอน พี่พี่พี่บิ๊ก และเราก็สลบเหมือดไปเลย สรุปแล้วไอ้มือที่เราเห็นนั้นเปงมือของ รัก-ยม หลังจากขวัญหนีดีฝ่อไป พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย เราก็มามัดข้อมือเรียกขวัญให้ไปรดน้ำมนต์ เราตื่นขึ้นมาเราก็เล่าให้พวกท่านฟังว่ามีมือดำ ๆ มาตีเรา และเราก็ได้จับมือนั้นด้วย ปู่ เราซึ่งเปงคนเฒ่าคนแก่ค่อนข้างจะรู้เรื่องพวกนี้ดี แระแกก็รู้ว่าเราได้เก็บ รักยม มาได้แระนำมาไว้ที่บ้าน ปู่บอกว่า รักยม ที่เจ้าเลี้ยงไว้น่ะ น้ำมันจันทน์หมด เค้าถึงได้ออกมาอาละวาดแกล้งเราแบบนี้ ตั้งแต่นั้นมาเราม่าเคยนอนที่บ้านเลย เราต้องไปนอนที่บ้านปู่ จนกระทั่งทุกวันนี้ถ้ากลับไปที่บ้านก็ต้องไปนอนที่บ้านปู่ เราเลยกลายเปงคนขวัญอ่อนไปเยยตอนเน้
<!--IBF.ATTACHMENT_410580-->
<!-- THE POST -->

 

กก

เป็นคนไทยรึป่าว แม่งเขียนภาษาอะไรเนีย เกิดมาไม่เคยพบเจอ รับรองได้ไม่ใช่ภาษาไทยแน่นอน

 

กรรมมั้ยล่ะ เค้าก็อปมาให้อ่านยังโดนโวยอีก อืม....เห็นใจคุณรินครับ ยังไงก็เอามาให้อ่านต่อนะ อย่าพึ่งใจน้อย

 

การเลี้ยงรักยม กุมารทองนั้น จำต้องมีของป้องกันตัวด้วย เพื่อไว้กำหราบมิให้ไปทำร้ายผู้อื่นครับ ของดีที่ว่านั้นคือ คาถามงกุฎพระพุทธเจ้าครับ ว่าดังนี้ อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธะนาเมอิ อิเมนาพุทธะตังโสอิ อิโสตังพุทธะปิติอิ ภาวนาเป็นสมาธิ ในอิริยาบท 4 จะเกิดตะบะเดชะ ครับ....

 

อ่านสองสามบรรทัดเลิกอ่านเลยไม่รู้เรื่องเขียนภาษาไทยได้แย่มากรู้ว่าก็อบมาให้อ่านแต่ มันก็ไม่หน้าอ่านจริงๆกับภาษาแบบนั้น