ควรทำอย่างไร..กับเพื่อนชายคนนี้

รบกวนช่วยออกความคิดเห็นหน่อยนะคะ..รู้สึกอึดอัดใจมานานแล้วค่ะ เมื่อก่อนก็ไม่คิดไรมาก ยังทำตัวปกติ คุยได้ทุกเรื่องปรึกษาได้ทุกเรื่อง ทำตัวเองเหมือนเพื่อนๆทั่วไป แต่นับวันยิ่งแปลกขึ้นเรื่อยๆ..ไม่ใช่เพราะพิการนะคะ..แต่ไม่ได้คิดอะไรและมีครอบครัวแล้วเขาก็รู้ หรือเราคิดมากไปเอง..

คือเรามีเพื่อนร่วมงานอยู่คนนึง เป็นผู้ชายพิการ ขาลีบอยู่ข้างนึง แต่ทำงานได้ เขายังโสด อายุมากกว่าเราไม่มาก แต่เราไม่ได้บอกนะว่าเราอายุน้อยกว่า ก็เลยเรียกตัวเองว่าพี่มาตลอด เขาเพิ่งเข้ามาทำงานได้ปีกว่า..<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o></o>
เขามีปัญหาเยอะ เคยมาระบายให้เราฟังบ่อยๆ เรารับฟังปัญหาแล้วช่วยแนะนำให้ เพราะเห็นเขาเป็นเพื่อน คงมีปมด้อยเรื่องพิการด้วย เรื่องที่มาปรึกษาคือเรื่องงานบ้าง เพื่อนร่วมงานบ้างทะเลาะกับคนอื่นประจำ เพราะปากเสียชอบพูดตรงเกินไป ไม่พอใจก็ว่าเขา..<o></o>
<o></o>
กระทั่งมาปรึกษาเรื่องคู่ใจ ก็ช่วยแนะนำ เค้าชอบมานั่งข้างๆ คุยโน่นคุยนี่ เราก็เป็นผู้ฟังที่ดี ออกความเห็นบ้างไรบ้าง แนวๆเตือนสติให้คิด..
<o></o>
ก็ไม่ได้คิดอะไร..จนแปลกขึ้นเรื่อยๆ..เมื่อวานเค้าถอดเสื้อข้างนอกเหลือแต่เสื้อกล้าม เราก็ตกใจ..แต่พอเห็นเข็มและด้ายมาให้ช่วยเย็บกระดุมที่หลุด..แล้วมานั่งคุยนั่งดูจนเสร็จ..ก็คิดในใจไม่มีไรมั้ง..

พอวันนี้ มายืนข้างหลังที่เรานั่งทำงาน แล้วมากระซิบข้างหู ขอให้ช่วยกด ATM ให้ เราก็อ๋อคิดว่าอะไรได้สิ แล้วเค้าก็มาตบไหล่เบาๆขยำๆ..ชักคิดมากเลยเรา.. หรือเราดีกับเค้ามากไปไหม..

 

ระวังไว้บ้างเล็กน้อยก็ดีน่ะครับ การกระทำทุกอย่างระหว่างหญิงกับชายที่ไม่เป็นอะไรกัน ควรมีเส้นแบ่งขอบเขต ไม่ใช่เอ็นดูจนเกินขอบเขต สิ่งที่คุณทำเป็นสิ่งที่ดีขออนุโมทนาครับ

 

เจ๊เสน่ห์แรงมากไปมั้ง หนุ่มเลยติดใจ ลองๆพาแฟนมาที่ทำงานบ้างซี่ แล้วชวนไปกินข้าวด้วยกัน ดูซิหนุ่มจะทำหน้าอย่างไร

 

ดูเหมือนว่า เพื่อนชายคนนี้ล้ำเขตแดนความพอดีมามากแล้วนะคะ
ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ
วางตัวไม่เหมาะสม ไม่ให้เกียติคุณ
การที่คุณดีกับเขา ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำอะไรก็ได้ที่เป็นความพีงพอใจของเขา
โดยเฉพาะเวลานี้ คุณมีครอบครัวแล้ว และเขาก็รู้ดี
...
อยากจะแนะนำว่า
ถอยห่างออกมาเถิดนะคะ
ขีดเส้นกั้นใหม่
เราไม่ได้รังเกียจที่เขาพิการ
แต่เรารังเกียจพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเขา
....
คุณเป็นคนที่มีจิตใจงดงามมาก ขอชื่นชมค่ะ

 

เห็นด้วยค่ะ ลองชวนแฟนให้มารับมาส่งที่ทำงานและไปทานข้าวด้วยกันตอนพักเที่ยง สวีทกะแฟน เดี๋ยวคนอื่นก็เลิกยุ่งเองล่ะค่ะ เคยใช้ได้ผลมาแล้วค่ะ ผู้ชายคนอื่นเขาจะเกรงใจเรามาก..ไม่กล้ายุ่งหรือล้ำเส้นกะเราค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ..บอกสามีแล้ว..เค้าไม่สนใจเลยค่ะ..แถมหัวเราะด้วย
และตั้งแต่แต่งงานกันมา7ปีก็ไม่เคยมาหาที่ทำงาน หรือมาชวนกินข้าวเลยค่ะ เค้าทำงานหนักค่ะ

ทำงานอยู่ห้องเดียวกัน..เลี่ยงยากมากค่ะ..นั่งทำงานหันหลังให้เค้า บางทีแกล้งดึงเก้าอี้ที่เรากำลังนั่ง แกล้งล้มใส่ ฯลฯ เป็นต้น

 

ลองทำตามที่เพื่อนสมาชิกแนะนำครับ ให้สามีมารับหรือมาหาที่ทำงาน หรือไม่ก็เล่าเรื่องสามีของคุณให้เขาฟังบ้างก็ดีครับ

 

คุณกำลังอยู่ในภาวะเสี่ยงมาก ต้องตัดไฟเสียแต่ต้นลม หลีกเลี่ยงคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้ให้ไกลๆ วิธีการไม่น่าจะยาก

 

ง่ายๆค่ะ ก็บอกเพื่อนร่วมงานคนนี้ไปเลยว่า เราเป็นหญิงที่มีสามีแล้ว รักสามีคนเดียว ไม่นอกใจ ไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาเกาะแกะหรือมายุ่ง บอกเพื่อนไปตรงๆว่าเรากับเพื่อนคนนั้นเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกัน ไม่มีอะไรพิเศษไปมากกว่านั้น ถ้าเขาล้ำเส้นอะไร เราต้องแสดงท่าทีว่าไม่ชอบใจ ต้องพูดออกมาให้เขารู้ ถ้าเขาขอร้องให้เราทำอะไรที่พิเศษมากเกินคำว่าเพื่อน เราก็ไม่ต้องทำ ปฏิเสธเขาไปค่ะ หลีกเลี่ยงการไปไหนมาไหนกับเขาสองต่อสอง ถ้ามีเพื่อนร่วมงานแซวเรากะเขาก็แย้งไปเลยว่าไม่มีอะไรพิเศษเป็นแค่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น เรามีสามีแล้วและรักสามีคนเดียว..ถ้าเขาไม่ให้เกียรติเรา ก็พูดตรงๆว่า "กรุณาให้เกียรติเราบ้าง เราเป็นหญิงที่มีสามีแล้ว"..ประมาณนี้ค่ะ ถ้าคุณทำตามนี้ทุกอย่าง ไม่นานเขาก็เลิกยุ่งค่ะ

 

ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ
ให้บอกตรงๆคงไม่กล้าบอก มันคลุมเครือ..เค้าแค่แหย่เล่นก็ได้..คงไม่ถึงขั้นนั้น..ถ้าไม่เกินเลยกว่านี้ก็ไม่เป็นไร..คงคลายเครียดจากการทำงาน..

เพื่อนๆคนอื่น ก็ไม่มีใครว่าอะไรนะคะ เพราะเราวางตัวเหมือนเพื่อน(เบิร์ดๆสบายๆคล้ายผู้ชาย ไม่ได้ทำตัวแบบผู้หญิงๆ) แต่งกายทะมัดทะแมง หน้าตาไม่สวย แต่เค้าคงคุยด้วยได้สบายใจมากกว่า เราก็คุยด้วยธรรมดาไม่มีท่าทีอะไรไม่ได้เสน่ห์แรงอย่างที่เข้าใจหรอกค่ะ แล้วอีกอย่างเค้าเดินไม่สะดวก เลยต้องวานเราให้ช่วยโน่นช่วยนี่บ่อยๆ..

ที่คิดมาก..คือเค้าเริ่มมาถูกต้องตัวเรา ชอบมาคุยด้วยบ่อยๆ แต่ตอนนี้เริ่มหาทางออกได้ คือว่าเค้ามาทำงานเช้ามาก แต่จะกลับเร็ว เราก็เลยช่วยงานที่ห้องอื่น(งานที่หัวหน้ามอบหมายให้)ซักพักนึงก่อน ไม่ต้องรีบมาเหมือนแต่ก่อน..ตอนเที่ยงก็จะไม่อยู่ในห้องทำงาน..เฉยๆเวลาเค้าเข้ามาคุย.. เป็นต้น

อย่างวันนี้พอเราเข้าห้องสาย เค้าอยู่ในห้องแล้วพอเห็นเรา แต่เราไม่เห็นเค้า เค้าจับประตูล๊อคอยู่ด้านใน..เราก็ทำไมเปิดไม่ออก เค้าหัวเราะเราซะดังลั่นเลอ..ก็เลยรู้สึกว่า เราอาจเป็นเพื่อนคลายเครียดเค้าได้ เพราะเค้าเป็นคนเครียดจริงจังกับชีวิตมากๆเลย..

อีกเรื่องนึง คือเค้าเข้าใจผิดเพื่อนร่วมงานคนอื่น เพียงเพราะได้ยินไม่กี่ประโยค เค้าเดินเข้ามาหาเรา..ตาแดงด้วยความโกรธ ถามเราว่าได้ยินมั้ยเมื่อกี้ เราได้ยินมาตลอดก็อธิบายให้ฟังว่าไม่ใช่คนละเรื่องกัน เค้าก็เลยหายกังวลหายโกรธ..ก็เลยนึกว่าถ้าไม่มีเรา เค้าคงไปคิดเองแล้วพาลโกรธไปกันใหญ่..

 

บอกเพื่อนตรงๆว่า เราไม่ชอบการถูกเนื้อต้องตัวกัน เพราะเรามีสามีแล้ว เกรงจะเป็นที่ครหา และหากสามีทราบอาจเกิดการเข้าใจผิด ..

ส่วนเราเองก็ไม่ปล่อยเขาให้ทำสิ่งต่างๆที่ไม่เหมาะควร เหมือนยอมรับ... ควรปฏิเสธให้เป็น เช่นเรื่องเย็บกระดุมเสื้อ เพราะเมื่อทำแล้วครั้งแรกก็จะมีครั้งต่อไป.. คราวหน้าอาจได้เห็นเขานุ่งเพียงกางเกงใน เเละขอให้เราเย็บกระดุมหรือซิปกางเกง มันจะบานปลายไปเรื่อยๆ...เมื่อเขาชอบพูดตรงๆ ก็พึงแสดงนิสัยการบอกกล่าวตรงๆให้เขารู้ อย่าได้นึกเกรงใจเพียงเพราะเห็นเขาพิการ..คนพิการบางรายใช้ความพิการของตัวเป็นเครื่องมือเีีรียกร้องความเห็นใจ นี้เป็นอุปนิสัยที่ตนสั่งสมมานานแก้ยากหรือแก้ไม่ได้..เราึจึงควรวางหลักเขตเพื่อป้องกันตนไม่ให้อยู่อย่างอึดอัด และป้องกันความพิศดารในมโนสำนึกของเพื่อนผู้นี้ อย่างน้อยพิการทางกายยังพอช่วยเหลือกันได้ด้วยโสมนัส แต่ถ้าเขาพิการทางใจแล้ว ล้วนนำมาให้แต่โทมนัสนัสทุกครั้งที่ต้องเกี่ยวข้องกัน

 

เห็นด้วยค่ะ ขออนุโมทนาในธรรมอันประเสริฐ

 

ขำค่ะ (วาจาเชือดเฉือนดี...)catt3

 

อ่านแล้วขำเหมือนกัน..ไม่อยากจะนึกภาพเลยค่ะ..

จะลองทำดูนะคะ..หากเค้ายังทำตัวให้เราอึดอัดอีก
แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเค้าจะไม่ทำแล้ว..ก็ตั้งแต่ทำแบบนั้น..เราก็ทำสีหน้าท่าทางเหมือนบอกเค้าไปแล้ว..และตอนนี้เค้าดูเครียดๆ ไม่คุยกับใครเลย..เลยไม่กล้ายุ่งกับเค้าค่ะ กลัวโดนด่า

แต่ก็คุยกับเราเรื่องงานปกติดีค่ะ..

 

ดีแล้ว ชอบแล้ว พยายามทำหน้าตาเป็นอาวุธ

เหมือนคำกล่าวที่ว่า "ปัญญาเปรียบประดุจดัง อาวุธ"

 

อ่านแล้วขำค่ะ แต่เห็นด้วยทุกประการค่ะ คือพี่อุ้มเป็นคนที่ตรงๆนะ มีอะไรก็จะพูด จะบอกตรงๆเลย แต่นั่นแหละ ความตรงที่เราพูด มันก็คือเรื่องจริง แต่คนก็มักจะไม่ชอบให้เราตรงนะ อย่างพี่อุ้มขอรับรู้ความจิงดีกว่า ถึงแม้มันจะเจ็บปวดแต่มันก็คือความจิง บอกเขาไปเลยค่ะ เขาจะได้รู้ตัวว่าควรอยู่แค่ไหนกับเราๆเองก็อย่าไปใจก่อน กับความพิการของเขา เพราะคำว่าพิการทางกาย ไม่ได้หมายว่าเขาจะไม่พิการทางใจ เขาพิการเราสงสาร แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราต้องสงสารเขาถึงขนาดต้องยอม พี่อุ้มนะ กอดคนได้ทุกคนนะ แต่ความหมายจะไม่เหมือนกัน มันจะมีช่องไฟ นี่คือกอดสำหรับคนพิเศษ นี่คือกอดสำหรับเพื่อน พ่อ แม่ หรือคนมีพระคุณ กอดเหมือนกันแต่ให้ความรู้สึกไม่เหมือนกันนะ แต่อย่าไปทำกอดเขาไปทั่วแต่พี่อุ้มโตมากับวัฒนะธรรมเมืองนอก เรื่องกอด เรื่องหอมแก้ม มันเป็นเรื่องปกติ แต่คนบางคนก็อาจจะแปรเจตนาผิดๆได้ อย่างหนูมีสามีแล้ว ขีดเส้นไว้เลยว่าอยู่ห่างๆฉันนะ พูดไปเหอะ ความจิงมันเจ็บปวดสำหรับทุกคนแหละ แต่ยังไงมันก็คือความจิง พี่อุ้มใช้มาเยอะแล้วได้ผลทุกประการค่ะ

 

อ้าวพี่ไม่ใช้ผู้ชายเหรอ หลงคิดว่าพี่เป็นผู้ชายมาตลอด

ก็ วางเฉยๆทำตัวแบบเดิม อย่าเพิ่งคิดไปเองสิครับค่อยๆ ดู ถ้าทางเค้าดูเหมือนจะไว้ใจคุณพี่ให้เป็นคนสนิทคนนึงเลยนะเนี่ยถ้าเรื่องไม่ เกิดขึ้นอย่าไปเดาอย่าไปคิดเดาเองเพราะอาจเสียคนที่เราไว้ใจได้คนนึงและที่ สำคัญคือ เค้าไว้ใจเรา เชื่อใจเรา ซึ่งคนแบบนี้หาได้ยากในสังคม

 

ผู้ฉิงจร้า..ไม่แปลกหรอก..ที่เข้าใจแบบนั้น..เพราะเราไม่ชอบพูดมีหางเสียงโดยเฉพาะกับเพื่อนๆ..

กำลังทำอย่างที่คุณแจ๊กซ์69 แนะนำอยู่นะ..เราก็คิดอย่างนั้น..แต่หากไม่ชอบมาพากลยังไงค่อยทำอย่างที่ท่านอื่นแนะนำมา..

วันนี้..เค้ามาแนวอ้อนๆ บอกว่าไม่สบาย ก็เลยบอกว่า หาหมอ..กินยาซะ เดี๋ยวตายแล้ว คนที่ไม่ชอบหน้าเค้าจะดีใจใหญ่ (หัวเราะ)..เค้ายิ้มแล้วก็ต่างทำงานต่อ..ก็เลยคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรแล้วล่ะเค้าคงไม่กล้าทำที่เราไม่ชอบแล้ว..

ตอนนี้คิดอย่างนี้..หากมีปัญหาก็ปรึกษากันได้..ไม่ว่าอะไร..ใจกว้างพอ

 

ยืมตังพันนึงดิ อิอิอิอิ

เค้าเหมือนเด็กเลยนะครับไม่เห็นจะมีอะไร

 

เท่าที่ดูทั้งคุณและเค้าคงเป็นแค่เพื่อนสนิทเท่านั้น อย่าคิดมากค่ะ เค้าคงรู้สึกว่าคุณเป็นคนที่ไม่มีลับลมคมนัย ไว้ใจได้ จริงใจกับเค้า เข้าใจเค้า ปรึกษาได้ทุกเรื่อง ก็แค่นั้น คงไม่ได้คิดอะไรเลยเถิด น่าจะเป็นคุณคิดไปเองมากกว่า

คุณน่าจะคุยกับเค้าตรงๆ ว่าชอบหรือไม่ชอบอะไรในการแสดงออกของเค้า อธิบายให้เค้าเข้าใจ เชื่อว่าเค้ารับได้ ถ้าเป็นเพื่อนกันจริงๆ ไม่ต้องมานั่งจินตนาการเอาเองอย่างที่เป็นอยู่นี้ หรือคุณหวั่นไหวกับท่าทีของเค้า