"การให้ธรรมะพ่อแม่ เป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด"(สมเด็จโต พรหมรังสี)

ลูกเอ๋ย...ยามที่พ่อแม่ของเจ้ามีอายุมากขึ้น ย่อมมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน ความแข็งแรงของร่างกายที่เคยมีก็ลดลง ใจน้อย โกรธง่าย ความจำก็เสื่อม ขี้หลงขี้ลืม จิตใจก็หมดความสุขสดชื่น ถึงแม้พวกเจ้าจะคอยเอาใจใส่ดูแลใกล้ชิดสักเพียงใดก็ตาม ก็ไม่อาจช่วยให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุขได้เต็มที่ เพราะพวกเจ้าทุกคนต่างก็มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เจ้าช่วยท่านให้ได้รับความสุขเพียงการให้กินอยู่หลับนอน อันเป็นความสุขทางกายเท่านั้น แต่จิตใจของท่าน หาได้ร่าเริงสดชื่นผ่องใสไม่ เจ้าจงจำไว้ว่า การให้ความสุขแก่พ่อแม่อย่างแท้จริงก็คือ การให้ธรรมะ ด้วยการสอนหลักธรรมง่ายๆให้พ่อแม่ของเจ้า พาท่านไปทำบุ_ทำทาน สอนท่านให้รู้จักการปฏิบัติบูชา สวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา ธรรมะจะอยู่ในจิตใจของพ่อแม่เจ้าทุกภพทุกชาติ ถือว่าเป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุด เจ้าจงจำไว้นะลูกเอ๋ย....."ธรรมโอสถ".....คำสอนของสมเด็จโต ท่านได้บันทึกเอาไว้ด้วยลายมือของงท่าน อันเป็นอมตะวาจา......

---------------------------

บางคนอยากจะสอนธรรมะให้พ่อแม่ ก็ไม่กล้าเกรงว่าจะเป็นบาป ที่ลูกไปบังอาจสั่งสอนพ่อแม่....จริงๆแล้วเป็นคนละเรื่อง พระพุทธเจ้ายังทรงยืนยันว่า พ่อแม่มีพระคุณเหนือกว่าขุนเขา แม้จะเอาพ่อแม่แบกไว้บนไหล่ซ้ายขวา ให้ท่านขี้รด เยี่ยวรดเราตลอดชั่วอายุขัยเรา บุ_คุณนี้ก็ยังใช้กันไม่หมด ยกไว้แต่ว่าลูกได้ให้ธรรมะแก่พ่อแม่ ให้พ่อแม่ได้เข้าถึงธรรมะเป็นเครื่องจรรโลงจิตใจของท่านตลอดไป นั่นแหละบุ_คุณนั้นจึงจะใช้กันหมดสิ้นไป.....ผมเองเคยได้ทราบว่าหลายคนไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน รู้เหตุผลอันนี้ กลับมาบ้านก็ได้มาชักชวนพ่อแม่ ลูก สามีภรรยาไปเข้าวิปัสสนากรรมฐานบ้าง ดังนี้ก็นับว่าเขาได้ทำบุ_อันยิ่งให_่กับพ่อแม่แล้ว บุ_คุณกับท่านถึงขนาดสุดสิ้นลงทันที อย่างนี้เป็นบุ_มหาศาล เขาไม่ได้ทำผิด ไม่ได้ทำบาปกรรมแต่ประการใด ตรงข้ามเขาได้ทำบุ_อันยิ่งให_่ด้วยซ้ำไป....อีกตัวอย่างหนึ่ง หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เป็นศิษย์ท่านอาจารย์ เสาร์ กันตสีโล แต่หลวงปู่มั่นสำเร็จพระอรหันต์ก่อน ก็นึกถึงบุ_คุณของท่านอาจารย์เสาร์ จึงกลับไปบอกธรรมะ(สั่งสอน)ให้อาจารย์เสาร์ พระอาจารย์เสาร์ก็ไม่ได้ถือตัวว่าตนเคยเป็นอาจารย์ ท่านได้ร่ำเรียนธรรมะจากหลวงปู่มั่น จนท่านสำเร็จพระอรหันต์ตามไปอีกองค์ ดังนี้จะเห็นได้ว่า การที่ศิษย์จะมาช่วยอาจารย์ หรือลูกจะมาช่วยพ่อแม่ให้มีดวงตาเห็นธรรม ไม่เห็นจะเป็นบาปตรงไหน เป็นความเข้าใจผิดหรือไม่แน่ใจในคุณธรรมของตนเองมากกว่าที่คิดไปเองเช่นนั้น จนไม่กล้าทำ ไม่กล้าบอกธรรมหีอสั่งสอนพ่อแม่ของตน ครูบาอาจารย์หลายท่านก็ได้ช่วยให้พ่อแม่บรรลุธรรมขั้นสูงกันหลายๆองค์.......


<TABLE cellSpacing=0 border=0><TBODY><TR height=8><TD></TD></TR><TR><TD vAlign=top></TD></TR></TBODY></TABLE>