พระสมเด็จพิมพ์ทรงไกเซอร์เสด็จมาเอง [พระราชสังวรญาณ (พุธ ฐานิโย)]

เหล็กไหล “เสี่ยงบารมี” (๒๕๓๘)
v ประเดี๋ยวภายในสามวันแล้วท่านจะไปอยู่ในดอกบัว v
สิ่งที่หลวงพ่อปรารถนานี่มันสำเร็จหมด ยังเหลือแต่พระนิพพานอันเดียวเท่านั้น อยากได้พระสมเด็จ ท่านก็มาเอง อยากได้เหล็กไหล ก็มาเอง เพราะอาศัยการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ คนเขาเที่ยวหาจนจะเป็นจะตาย ฆ่ากันตายนับไม่ถ้วน ต้มแกงกัน เขาก็ยังไม่ได้ ตายทิ้งเฉย ๆ หลวงพ่อมีแต่สวดมนต์ก็มีผู้เอามาให้
สิ่งมงคลอีกอย่างที่หลวงพ่อได้มาอย่างประหลาด คือเหล็กไหล ซึ่งได้มาประมาณปลายปี ๒๕๓๘
พระให้มา..ก่อนอื่นเขาให้แต่งขันธ์ ๕ ไปวางไว้หัวเตียง ดอกไม้เขาให้เอาดอกบัว..แต่เอาดอกบัวตูม ดอกบัวบานไม่เอา พอเสร็จแล้วก็เอาไว้หัวเตียง แล้วเขาก็เอาใส่มือให้ พอใส่มือให้ จูงมือไปฝั่งสระ สั่งให้ปาลงในน้ำ
“อ้าว! ทำไม จะให้กันแล้วให้ไปปาทิ้งอย่างนี้ล่ะ”
“เอาเถอะ ประเดี๋ยวภายในสามวันแล้วท่านจะไปอยู่ในดอกบัว”
ทีนี้เราก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เสร็จแล้วเขาก็โทรศัพท์ไป
“หลวงพ่อดูหรือยัง”
“ยังไม่ได้ดู เดี๋ยวจะไปดูเดี๋ยวนี้”
ไปบีบ ๆ ๆ ดอกบัว บีบไปได้ ๙ ดอก พอดอกที่ ๑๐ เอ้า เป็นก้อนแข็งอยู่ในนั้น พอคลี่ออกมาก็เห็นเลย ดอกบัวไม่มีคลี่ ไม่มีอะไรเลย
โยนลงสระหน้ากุฏินั่นแหละ..เขาให้จัดดอกบัว ๔ ไว้ พอเสร็จแล้วมาอยู่ในดอกบัว ถามเขา ทำไมถึงทำอย่างนี้ เขาบอกว่าเสี่ยงบารมี อย่างนี้มันแน่นอนดี บางทียืนให้เฉย ๆ แล้วบางทีไม่อยู่ หนีไป ถ้าโยนทิ้งแล้วกลับมาอยู่ ต่อไปนี่ไปตกหายที่ไหน ใครเอาไป ต้องกลับคืนมาหาเจ้าของ..แล้วที่เป็นก้อนกลมนี่ไม่ได้เจียระไน ถ้าตัดออกแล้วจะม้วนกลมเข้ามาเอง ถ้าจะอธิษฐานให้เป็นองค์พระก็ได้ ไอ้เราก็เลยบอกว่า
“เอาไว้ธรรมชาติอย่างนี้ดี”

พระสมเด็จ (๒๘๓๙)
v สมเด็จฯ ไม่ใช่พระที่ไปยึดเอาเวทย์มนต์คาถาอาคม v
หลังจากนั้นประมาณอาทิตย์หนึ่ง (หลังจากได้เหล็กไหล) อยู่ ๆ ไปเปิดตู้ ก็ไปเห็นพระสมเด็จองค์เบ้อเร่ออยู่ในนั้น อ้าว! ท่านมาจากไหน มาอย่างไร คิดหาที่มาที่ไป ไม่มี พระทุกองค์นี่ใครให้มาองค์เล็กองค์น้อยนี่จำได้หมดไม่เคยลืม สรุปแล้วองค์นี้ ท่านเสด็จมาเอง
พระองค์นี้เขาเรียกว่าทรงไกเซอร์ ที่พระองค์ ร.๕ ใส่กระเป๋าเครื่องทรงไป ที่ไปมีปัญหากันกับพระเจ้ากรุงไกเซอร์ กรุงเยอรมัน เป็นพระสหายกัน เจ้ากรุงไกเซอร์นี่..
“เอ้อ..ในฐานะที่เราเป็นพระสหายกันขออะไรสักอย่างหนึ่งได้ไหม”
“พระองค์จะขออะไรได้หมด”
ต่างคนต่างขอ
“พระองค์ขอก่อน”
ในหลวงเราว่า
“ขอให้พระองค์ขอก่อนจะต้องการอะไร”
พระเจ้าไกเซอร์ก็ขอพระแก้วมรกต
“เอ้า! ยกถวายเลย”
“เอ้า! ที่นี้เจ้ากรุงสยามจะขออะไร”
“ขอพระแก้วมรกตคืน”
“อะไรอยู่ในกระเป๋าเสื้อ ทำไมมีแสง”
ก็ควักพระสมเด็จนี่ออกมา
“เอ้อ! ที่นี้ขอพระสมเด็จองค์นี้นะ”
ก็เลยถวายไป.. รุ่นนี้ทำไม่มาก สมเด็จโตท่านทำถวาย ร.๕ สำหรับแจกพวกพ่อค้าทองในตลาดเจริญกรุง เยาวราช ที่เขาช่วยพัฒนาบ้านเมือง
ผู้สร้างคือสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) ท่านเป็นพระอมตะ แล้วสมเด็จฯ ไม่ใช่พระที่ไปยึดเอาเวทย์มนต์คาถาอาคม เป็นแต่เพียงท่านเอามาเป็นส่วนประกอบของท่านเท่านั้น ท่านเป็นผู้รู้แจ้งเห็นจริงในเหตุในผล ไม่ใช่ผู้ที่มาท่องมนต์เสกของแจกคนอย่างธรรมดา เวลาท่านจะเสกของท่าน ท่านก็เอามาใช้ เวลาท่านเลิกแล้วท่านก็เข้าสมาธิของท่าน ท่านไม่ได้หลงงมงายในเรื่องหมู่นี้.. ท่านเป็นพระที่ทั้งฉลาด ทั้งตลก และตลกเข้าท่า ตลกคอไม่ขาด
พระสมเด็จในประวัติที่ท่านสร้างพระนี่ ท่านไม่เคยจำหน่าย ไม่เคยขาย มีแต่แจก กรุงเทพฯ เกิดโรคอหิวาต์ ท่านก็ระดมสร้างพระสมเด็จแจก แจกให้เอาไปแช่น้ำกินแก้โรคอหิวาต์ สมเด็จทรงไกเซอร์นี่ เพราะฉะนั้นการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนี่ นอกจากจะได้คุณธรรม แล้วยังพลอยได้วัตถุตามหลังมาด้วย เป็นผลพลอยได้