ประสบการณ์ปฏิบัติธรรม (3) ได้กลิ่นหอมจากเทวดา

ประสบการณ์ตอนบวชพรรษาปี 52

ช่วงนั้นไม่ค่อยสบายเป็นหวัด ทำให้ปฏิบัติได้ไม่เต็มที่ ทำวัตรเย็นแล้วก็กินยานอน ฝนก็ตกพร่ำๆ อากาศดีชะมัดเลย ตกดึก ครึ่งหลับครึ่งตื่น เพราะฤทธิ์ยา แต่ก็ทรงอานาปนสติไว้ตลอดเวลา พอช่วงเคลิ้มๆใกล้จะหลับ รู้สึกว่ามีเสียงดังเป็นจังหว่ะ ออกแนวทุ้มๆ เสียงเหมือนเวลาที่เราดึงเชือกที่ตึงๆแล้วปล่อยมือ มันจะดัง ดึงๆ ดึงๆ ประมาณนี้ ผมก็นอนฟังเพลิน ช่วงที่กำลังเพลิน ปรากฏว่า ผ้าห่มที่ห่มคลุมมาถึงต้นคอ ค่อยๆไหลลง ตอนนั้นยังมีสติอยู่ รู้ได้ถึงขนาดว่าผ้าห่มเคลื่อนผ่านหัวไหล่ไปแล้ว ! เอาละหว่า เล่นตรูเข้าให้แล้ว แต่ยังไม่แน่ใจ คิดว่าอาจจะเป็นเพราะนอนขด แล้วขาเหยียดออก ทำให้ผ้าห่มไหล ก็เลยสำรวจขาตัวเอง มันก็ยังงอในท่านอนขดนี่นา ไม่เชื่ออีกเลยเกร็งขาไว้ไม่ให้มันเหยียด แต่ผ้าห่มก็ไม่หยุดไหล ตอนนี้ไหลผ่านหน้าอกไปแล้ว ทำไงดีหว่า ตัดสินใจ กระชากผ้าห่มกลับคืนมาไว้ที่เดิม แต่ไม่ได้เอามาคลุมโปงนะ เปลี่ยนท่านอนตะแคงมาเป็นนอนหงาย แล้วสวดมนต์ในใจไปเรื่อยๆ สวดผิดสวดถูกอยู่ตั้งนาน ต่อมาแขนที่วางไว้แนบลำตัวปรากฏว่าค่อยๆขยับออกไปนอนผ้าห่ม ! เอาตูอีกแล้ว คิดได้ดังนั้นก็ดึงแขนตัวเองกลับมา แล้วอธิษฐานในใจว่า ตอนนี้กำลังไม่สบาย ถ้าหายดีเมื่อไหร่ มีกำลังวังชากลับมา จะปฏิบัติให้มากขึ้นกว่าเดิม ขอให้รับรู้ด้วยเถิด ที่ขี้เกียจ เอ๊ย ที่ปฏิบัติไม่มากเท่าไหร่ในช่วงนี้เพราะไม่สบาย จากนั้นก็รวบรวมกำลังใจใหม่ สวดคาถาชินบัญชร อาการที่เป็นมาก่อนหน้านี้เลยหายไป และหลับสบายจนถึงเวลาบิณฑบาตร ลองเล่าให้พระที่ท่านจำพรรษาด้วยกัน ท่านหัวเราะ บอกว่าโดนแค่นั้นยังน้อยไป บางปีพระที่จำวัดที่กุฏินั้น ตื่นเช้ามาปรากฏว่า นอนอยู่นอกกุฏิ ! เวรกรรม ผมโชคยังดีใช่ไหมเนี่ย

หลังจากให้คำมั่นสัญญากับคุณผีแล้ว ก็เริ่มตั้งหน้าตั้งตาบำเพ็ญภาวนาเต็มที่ เพราะเป็นเดือนสุดท้ายของพรรษานี้แล้ว ขอเล่าก่อนหน้านี้ช่วงเดือนแรก การปฏิบัิติไร้ผล เหตุเพราะสับสน ไม่แน่ใจแนวทางปฏิบัติ เรารู้มาอีกอย่าง แต่อาจารย์ให้ทำอีกแบบ งง ครับ ต่อมาเดือนที่สอง เริ่มเบื่อหน่าย เหตุเพราะ ปฏิบัติอย่างไรก็ไร้ผล เดือนที่สาม ถ้าไม่ได้คุณผีมาเตือน ก็คงเหลวแน่ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้น หลังจากตั้งหน้าตั้งตาบำเพ็ญภาวนามาได้หลายวัน ช่วงบ่ายอากาศกำลังดีเพราะฝนเพิ่งหยุดตก เลยลงทางจงกรมซะหน่อย ตอนกำลังเดินเพลินๆ ทันใดนั้นก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ หอมมาก ยิ่งสูดยิ่งหอม หอมแบบไม่เคยได้กลิ่นนี้มาก่อนเลยในชีวิต คิดสงสัยว่าคงเป็นกลิ่นของดอกไม้ป่าละมั้ง ได้กลิ่นไม่นาน 5นาทีก็หมดไป หลังจากนั้นอีกไม่กี่วัน นั่งสมาธิ บริกรรมพุทโธไปเรื่อยๆ ผลปรากฏว่าหลับ รู้สึกตัวขึ้นมา ก็บริกรรมอีก ก็หลับไปอีก เป็นอยู่หลายครั้ง ชักไม่แน่ใจ สงสัยตูจะง่วง ก็เลยนอน แต่ก็นอนไม่หลับ เอ..ชักยังไง ต่อมาเลยไปเล่าให้พระอาจารย์ฟัง ท่านก็ยิ้มๆ บอกว่าดีแล้ว ทำต่อไปเรื่อยๆ ต่อมา นั่งสมาธิตามหน้าที่ ปรากฏนิมิต ขึ้นเป็นดวงสีขาวออกนวลๆ และมีดวงเล็กๆหลายดวงวิ่งวนรอบดวงใหญ่ๆ แล้วก็หมุนวนมารวมกันดับดวงใหญ่ นั่งดูเพลินไปเลย

นั่นเป็นประสบการณ์ทางจิตครั้งแรกในชีวิตที่ประทับใจและจดจำได้ไม่ลืมเลือน
เล่าไปเล่ามา ขอถือโอกาสนี้ก๊อปไปลงบล็อคตัวเองดีกว่า ขี้เกียจนั่งพิมพ์ใหม่ ... อิอิ

เขียนโดย <META content=http://www.blogger.com/profile/00122580098128059978 itemprop="url">suthipongnuy

 

ว๊าาา จบละ กะลังเพลิน อย่าลืมมาต่อนะคร้าบบ