อยู่เป็นโสดไม่ได้แปลว่าต้องแห้งเหี่ยวเดียวดาย

อยู่เป็นโสดไม่ได้แปลว่าต้องแห้งเหี่ยวเดียวดาย


<TABLE borderColor=#ffcc99 cellSpacing=0 cellPadding=8 width="95%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=links>

ยุคนี้ สมัยนี้ สังเกตดูจะเห็นว่าทั้งผู้หญิงผู้ชาย แต่งงานช้าลง ขอย้ำ แต่งงานนะคะ ไม่ใช่มีเพศสัมพันธ์ ยิ่งถ้าไปเปรียบกับ สมัยคุณทวด คุณย่า คุณยายยิ่งเหมือนอยู่กันคนละโลกเลยละค่ะ เพราะสมัยท่านเหล่านั้น พออายุ 18 ก็แต่งงาน ออกเรือนเป็นเรื่องเป็นราวไปแล้ว

การที่คนสองคน หญิงกับชายมาพบกัน แล้วมีความ รักความผูกพันเกิดขึ้น และตกลงปลงใจร่วมชีวิตกันสร้างครอบครัว ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ดูเหมือนจะเป็นเกณฑ์ทางสังคมที่กวนใจคนที่ยังเป็นโสดอยู่ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะสำหรับผู้หญิง ซึ่งมักจะรู้สึกเดือดร้อนใจเมื่อยังไม่มีคู่ ขณะที่เพื่อนๆ ผู้หญิงในรุ่นแต่งงานกันไปเกือบหมดแล้ว

บางคนไม่ใช่แค่เดือดร้อนใจ แต่อาการจะเข้าขั้นโรคประสาทเอาเลยทีเดียว คือวันๆ ก็จะหมกมุ่นครุ่นคิดอยู่อย่างเดียวว่า ทำไมฉันถึงยังไม่เจอเนื้อคู่กับเขาสักที ไปหาหมอดูทุกอาทิตย์ ทุกซอกมุมที่เขาลือว่าแม่นนัก เพื่อจะถามคำเดียวว่า จะได้แต่งงานเมื่อไหร่ แล้วจะคุยเรื่องอื่นไม่เป็น เพราะจะวกเข้าจุดนี้ทุกที คือจะพร่ำพรรณนาว่าตนนั้น ถ้าจะโชคไม่ดี เรื่องความรักบ้างล่ะ ชีวิตนี้คงต้องขึ้นคานบ้างล่ะ ทำไมถึงรู้สึกเหงาหงอย เปล่าเปลี่ยวเช่นนี้หนอ

อันที่จริง ก็น่าเห็นใจคนที่เข้าข่ายอาการเช่นนี้ เพราะ ในสังคมมันเหมือนเป็นสูตรสำเร็จยอดนิยมสำหรับชีวิตว่า เรียนจบปริญญาแล้ว มีงานการทำแล้ว เจอคนถูกใจแล้ว หมั้นแล้ว แต่งงานแล้ว มีลูกแล้ว นี่คือชีวิตที่ครบถ้วนสมบูรณ์แบบ สูตรนี้ดูจะเป็นสูตรตายตัวเสียด้วย มันก็เลยเป็นความกดดันสำหรับคนที่ยังเป็นโสดไปโดยปริยายว่าชีวิตของเขายังไม่ สมบูรณ์แบบ ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้ว ฉันว่าในโลกนี้ ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบเลยสักอย่างเดียว

อีกประเด็นหนึ่งก็คือเราเอาอะไรมาวัด มาตั้งเป็นมาตรฐานของความสมบูรณ์แบบในชีวิตของแต่ละคน คนโสดหลายคนมี ความสุขดี และพอใจกับชีวิตโสดมาก แต่จะต้องถูกยิงกระหน่ำด้วยคำถามจากคนรอบข้างซ้ำแล้วซ้ำอีกอยู่นั่นว่า เมื่อไหร่จะแต่งงานเสียที มันออกจะน่ารำคาญอยู่ใช่มั้ยล่ะคะ

ที่จะพูดถึงโดยตรงในวันนี้ก็คือ กลุ่มสาวโสดที่ใกล้จะเกิดอาการทางประสาทอย่างที่กล่าวมาข้างต้น คืออยากจะบอกว่า ถ้าคุณเริ่มครุ่นคิดว่า ทำไมไม่เจอเนื้อคู่สักทีนั้น หมายถึงว่าคุณเริ่มว้าวุ่นใจแล้ว และจะตามมาด้วยอาการหมกมุ่นว่าคนอื่น เขากำลังมองคุณยังไง หนักๆ เข้า ต่อไปคุณก็จะลืมมองตัวเองไปเลย

แต่คุณหลีกเลี่ยงอาการพวกนี้ได้ โดยการหันมาทำความรู้จักกับตัวเองใหม่ จะว่าไป นี่แหละค่ะเป็น ข้อดีของการเป็นโสด คุณมีเวลามองพิจารณาตัวเอง มีเวลาไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนว่าตัวคุณต้องการอะไร แน่ในชีวิต แถมรอบๆ ตัวยังมีตัวอย่างให้เห็นอีกว่าตัวคุณเองจะรับมือกับชีวิตคู่ได้ดีแค่ไหนอย่างไร ทีนี้คุณจะเห็นภาพตัวเองแจ่มแจ้งขึ้น และยังจะถึงบางอ้อด้วยว่า การใช้ชีวิตคู่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เท่าไหร่นักหรอกค่ะ สำหรับบรรดาเพื่อนๆ คุณที่แต่งงานไปแล้ว

พอรู้อย่างนี้แล้ว ก็เหมือนได้ฉีดวัคซีนกันโรคฟุ้งซ่าน และจะรู้ว่าความรู้สึกเหงา โดดเดี่ยว เดียวดายจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อ คุณยอมให้มันเกิดเท่านั้น คุณไม่เห็นจะต้องชะเง้อรอช่อดอกไม้ หรือการ์ดวาเลนไทน์ ถ้าอยากได้ ก็ซื้อเองเลยค่ะ คุณต้องนึกแน่ว่าฉันช่างไม่โรแมนติกเอาเลย คือถ้ามีคนให้ ก็เป็นสิ่งชุ่มชื่นใจ แต่ถ้าไม่มี ก็ไม่ใช่ว่าใจจะต้องแล้งแห้งฝ่อไป เพราะสัจธรรมก็คือ ดอกไม้ก็ดี การ์ดวาเลนไทน์ก็ดี ไม่มีคู่ไหนมานั่งให้กันตลอดชั่วฟ้าดินสลาย

ยิ่งสมัยนี้ ถ้าคุณอยากมีบ้าน คุณก็หาได้เอง แม้แต่ลูกถ้าอยากมี คุณก็มีเองได้ ถ้ายังไม่เจอะเจอคนที่ ถูกใจจริงๆ แล้ว ฉันไม่เห็นเหตุผลอะไรเลยที่คุณจะต้องโอดโอยทุกข์ร้อนกับการอยู่เป็นโสด
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>