FWD : จดหมายจากชาวใต้ (อ่านแล้วเศร้าใจครับ)

ในห้อง 'ภัยพิบัติและการเตรียมการ' ตั้งกระทู้โดย thavornsiripat, 1 มีนาคม 2007.

  1. thavornsiripat

    thavornsiripat สิ่งใดไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มี เป็นธรรมดา เช่นนั้นเอง

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 มิถุนายน 2006
    โพสต์:
    2,072
    ค่าพลัง:
    +13,918
    จดหมายจากชาวใต้ครับ
    > ถึง คุณลุงทหาร บ้านเกิดผมอยู่ที่ยะลาครับ พวกคุณลุง
    > คงรู้กันใช่มั๊ยครับว่ากำลังเกิดเหตุการณ์อะไรในนั้น ....
    > มีคนบริสุทธ์โดนฆ่าตายทุกวัน ๆ แม่ผมโทรมาหาผมบ่อย ๆ
    > ถ้ามีเวลาว่างผมก็จะพยายามโทรหาแม่ครับ
    > ผมกลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้คุยกับเค้าอีก ... ผมกลัวจริง ๆ
    > แม่บอกว่า วันที่ 2
    > นี้เค้าอาจจะชักธงชาติของรัฐปัตตานีขึ้นแล้ว
    > ถ้าพวกนั้นทำได้ก็หมายความว่าเราจะไม่ใช่คนไทยอีก
    > จะกลับบ้านผมก็ต้องใช้passport เพื่อนกลับบ้านเกิดตัวเอง ...
    > ผมกำลังจะเป็นคนต่างชาติไปแล้ว
    > แต่ก่อน.......... ผมเรียนหนักมาก
    > ผมมีกำลังใจทุกครั้งที่แม่โทรมา
    > ผมยอากคุยกับแม่บ่อย ๆ ( ถึงบางครั้งมะม๊าจะดุเรื่องใช้เงินเยอะก็เถอะ )
    > แต่ตอนนี้....... ทุกครั้งที่แม่โทรมา ผมใจเสียตลอดเลยครับ
    > ผมกลัว ...กลัวว่าจะได้ยินข่าวร้าย ผมกลัวทุกครังที่ที่บ้านโทรมา ผมกลัว
    > แม่บอกว่าตอนนี้เราต้องใช้เงินให้ประหยัด
    > เพราะคนงานเค้าไม่กล้าออกไปทำสวนยางให้ เค้ากลัวว่าจะโดนฆ่า
    > เถ้าแก่สวนยางเลยต้องเดินทางไปสวนของตัวเองบ่อย ๆ
    > เพื่อเป็นกำลังใจให้ ...
    > แม่ต้องขับรถเข้าออกสวนของเรา
    > 2 วันครั้ง ระยะทาง20กิโลกว่า ๆ
    > ต้องผ่านหมูบ้านอิสลาม หลายหมู่บ้าน ผมกลัวอีกแล้ว
    > ราคายางก็ตกลงทุกวัน ๆ
    > จนคนงานบางคนนึกว่าไม่คุ้มกับค่าเหนื่อย+เสี่ยงกับตายฟรี ๆ
    > ด้วยก็พากันลาออกไป สวนยางบางที่ก็มาเล่าให้แม่ฟังว่า
    > เค้าหนีไปอยู่วัดเพราะกลัวอันตราย แต่พอกลับมาที่สวน
    > ต้นไม้ทุกต้นที่อุสาต์ปลูกมาเป็น 10
    > ปีกว่าจะใช้งานออกผลได้ก็ถูกพวกโจรใต้ตัดทำลายไปไม่เหลือชื้นดี
    > เค้าร้องไห้เพราะชีวิตไม่เหลืออะไรแล้ว
    > แม่ผมไม่ให้กลัวว่าเค้าจะมาทำร้ายแม่
    > แต่กลัวว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจริง ๆ ลูก ๆ จะอยู่ยังไง
    > ตอนนี้พวกโจรแจกจดหมายไปทั่วเมืองว่าห้ามเราทำงาน
    > ห้ามออกจากบ้าน
    > ห้ามอยู่ไกล้กับพวกตำรวจ ไม่งั้นเค้าจะตามฆ่าถึงบ้าน
    > คนที่เค้าทนไม่ไหวก็ต้องยอมขายบ้านขายที่ดินในราคาถูก ๆ
    > ไปแล้วย้ายไปอยู่ที่อื่นแทน คนแถวนั้นก็น้อยลงทุกวันๆ
    > แม่พูดว่าถ้าเค้าเอาจังหวัด 3 จังหวัดเป็นประเทศเค้าได้จริง
    > ๆ..ถ้าเค้าปกครองดีก็ดี
    > แต่มันก็มีเปอร์เซ็นต์ที่เค้าจะไล่คนจีนคนไทยออกไปให้หมด
    > น้องสาวผมเรียนอยู่ปัตตานี ตั้งใจเรียนตลอด อ่านหนังสือถึงตี 2 ตื่น 7
    > โมงเช้าทุกวัน เรียนได้ 4.00 ตลอดเพราะอยากทำให้แม่ดีใจ
    > ...เวลามันกลับบ้านทีนึงผมต้องโทรเช็คตลอดว่าถึงบ้านรึเปล่า
    > แม่ต้องย้ำเสมอว่ากลับมายะลาต้องกลับเช้าส ๆ
    > นะเพราะโจรมันจะฆ่าคนส่วนใหญ่ตอนกลางวัน
    > ผมไม่เป็นอันทำอะไรเวลารู้ว่าน้องจะกลับบ้าน กลัวมันจะโดน .........
    > ฆ่า(อย่างที่คุณลุงคิดละครับ) สุขภาพจิตผมแย่มาก ๆ
    > ร้องไห้ก่อนอนทุกวัน
    > ไม่มีสมาธิเรียนหนังสือเลยครับได้แต่อยู่กับเพื่อน ๆ
    > แล้วหลอกตัวเองว่ากูมีความสุขทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่
    > ผมคิดอยากกลับบ้านไปหาแม่
    > อยากตาย ... ตายในอ้อมกอดแม่ก็ยังดี
    >
    > ทำไมคนไม่กี่คนสามารถสร้างความเสียหายได้ขนาดนี้ล่ะครับ
    > แล้วรัฐบาลเค้าทำอะไรอยู่อ่ะครับ
    > เค้าไม่เห็นจะแคร์เลยว่าคนที่นั่นจะเป็นยังไง
    > เค้ามีคนเยอะกว่าพวกโจรอีกแต่ทำไมเค้ายังจับโจรไม่ได้เลยล่ะครับ
    > ถ้าผมพิมพ์ตรงไหนผิดผมก็ขอโทษจริง ๆ ครับ
    > นั้งพิมพ์ไปน้ำตาก็ไหลมองแป้นไม่ได้เลยครับ ...
    > ผมยังอยากเป็นคนไทย
    > ผมอยากอยู่แบบไม่ต้องกังวลอะไร ผมคิดถึงบ้านเกิด ...
    > เมืองที่หมอกลงตอนหน้าหนาวปกคลุมทั้งเมือง
    > เมืองที่ผู้คนยิ้มแย้มให้กัน
    > อยู่ด้วยกันทั้งคนจีนคนไทยคนอิสลาม
    > มันไม่มีอีกแล้วใช่มั๊ยครับ...
    >
    > ผมไม่รู้ว่าวันไหนโชคร้ายจะมาเยี่ยมบ้านผม....ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริง ๆ
    > ....ผมก็จะตามแม่ไปครับ เป็นห่วงแม่และทุกคนที่นั่นนะครับ
    > ท้ายนี้ผมขอให้ช่วยบ้าน ช่วยแม่ผมด้วยครับ ขอบพระคุณครับ
    > ................................................
    > เพื่อความปลอดภัย
     
  2. Attawat_Rx

    Attawat_Rx เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    14 กันยายน 2005
    โพสต์:
    2,183
    ค่าพลัง:
    +18,403
    .....พูดไม่ออกครับ....................
     
  3. kook1519

    kook1519 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    31 ตุลาคม 2006
    โพสต์:
    872
    ค่าพลัง:
    +3,159
    จะทำไงดี......T_T
     
  4. ZZ

    ZZ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 เมษายน 2005
    โพสต์:
    5,374
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1
    ค่าพลัง:
    +34,649
    เนื่องจากท่านเจ้าของกระทู้สนใจเรื่องนี้...จึงขอเอาข้อมูลที่ได้จากเพื่อนๆมาให้ดูกันครับ....โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม


    (21-3-2550) นักข่าวได้พบว่ามีการนำใบปลิวนี้ไปแจกแถวๆภาคเหนือ...ซึ่งเข้าใจว่าต้องการให้คนพุทธและมุสลิม แตกแยกกัน หรือก่อม๊อบชนกัน...

    แล้วใครได้ประโยชน์ ??? นอกจากมือที่สาม...ที่คอยให้คนในประเทศเข่นฆ่ากัน....


    .
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

    • Picture001.jpg
      Picture001.jpg
      ขนาดไฟล์:
      230.9 KB
      เปิดดู:
      131
    • Picture002.jpg
      Picture002.jpg
      ขนาดไฟล์:
      247.8 KB
      เปิดดู:
      117
    • Picture003.jpg
      Picture003.jpg
      ขนาดไฟล์:
      252.2 KB
      เปิดดู:
      100
    • Picture004.jpg
      Picture004.jpg
      ขนาดไฟล์:
      142.9 KB
      เปิดดู:
      104
    • Picture005.jpg
      Picture005.jpg
      ขนาดไฟล์:
      206.8 KB
      เปิดดู:
      114
    • Picture.jpg
      Picture.jpg
      ขนาดไฟล์:
      195.9 KB
      เปิดดู:
      100
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 21 มีนาคม 2007
  5. Specialized

    Specialized ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 กุมภาพันธ์ 2006
    โพสต์:
    22,155
    กระทู้เรื่องเด่น:
    23
    ค่าพลัง:
    +83,359
    น่าเห็นใจมากๆๆๆ ครับ

    ขอบารมีพระสยามเทวาธิราช ,หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืดคุ้มครองพี่น้องชาวใต้ทุกคนด้วยครับ
     
  6. kananun

    kananun เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    11 พฤษภาคม 2006
    โพสต์:
    10,282
    ค่าพลัง:
    +114,775
    <TABLE class=tborder id=post506261 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>tossapornk<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_506261", true); </SCRIPT>
    สมาชิก

    เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 08:20 AM
    วันที่สมัคร: Nov 2005
    ข้อความ: 125 <!-- Start Post Thank You Hack -->
    ได้ให้อนุโมทนา 2,274 ครั้ง
    ได้รับอนุโมทนา 705 ครั้ง ใน 141 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
    พลังการให้คะแนน: 98 [​IMG][​IMG][​IMG][​IMG][​IMG][​IMG][​IMG][​IMG]


    </TD><TD class=alt1 id=td_post_506261 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->สวัสดีครับคุณทศพล ไม่ค่อยเห็นโพสเลยนะครับ *-*
    ที่คุณทศพลได้วิเคราะห์มา..น่าจะจริงอย่างที่ว่าครับ
    เป็นไปตามที่รู้จากท่านเบิ้องบนมาเหมือนกันครับ
    เกาะเล็กๆอย่าง "ไต้หวัน" นี่ล่ะ จะเป็นฉนวนเหตุ
    จีนกับอิหร่านที่จะร่วมมือกันโจมตีกลับด้วยเหตุดังกล่าว
    ควรจับตาดูไว้ได้เลยครับ


    สวัสดีครับคุณมีด ผมไม่ค่อยได้เข้ามาเปิดดูเว็บขออภัยที่ไม่ได้ให้ข่าวสารหรือแสดงความคิดเห็นเลย คุณมีดครับผมมีเรื่องที่ได้ทราบผ่านมาจากเพื่อนอีกต่อหนึ่งซึ่งแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือได้พอสมควรคือเรื่องของสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทยรวมถึงสงขลาด้วย มีการสำรวจแหล่งน้ำมันจากดาวเทียมของอเมริกาพบว่าในบริเวณอ่าวไทยข้ามมาจนถึงฝั่งทะเลอันดามันนั้น เป็นแหล่งน้ำมันดิบที่ใหญ่ที่สุดแหล่งหนึ่งของทวีปเอเซียซึ่งที่ตั้งของสามจังหวัดชายแดนและสงขลาเป็นจุดที่ดีที่สุดที่จะติดตั้งแท่นขุดเจาะน้ำมันขนาดใหญ่ไดโดยง่ายและเสียค่าใช้จ่ายการลงทุนเทียบกับตั้งแท่นเจาะในทะเล อัตราส่วน 1:20 เท่าทำให้พื้นที่ตรงบริเวณนี้หอมหวลเป็นที่ต้องการของอเมริกาอย่างยิ่งและอเมริกันคนหนึ่งเคยเจรจากับอดีตคนไทยคนหนึ่งว่าหากแก้เป็นปัญหาความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ไม่ได้เขาจะเอากำลังทหารนาวิกโยธินของเขาที่ในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์เข้ามาควบคุมความสงบเอง

    มีคำถามว่าเป็นไปได้หรือไม่ว่ากลุ่มที่ก่อความไม่สงบในพื้นที่ภาคใต้นี้ได้รับเงินและอาวุธจากซีไอเอเพื่อทำให้เกิดความวุ่นวายไม่สงบอย่างร้ายแรงจนถึงขั้นวิกฤตไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้แล้วก็จะพอดีเข้าล็อกของอเมริกาที่จะหาข้ออ้างว่ามีกลุ่มก่อการร้ายอัลกออิดะห์อยู่ในพื้นที่นี้ อเมริกาจึงต้องเข้ามาควบคุมพื้นที่นี้แทนรัฐบาลไทยแล้วไล่คนทั้งหมดออกจากพื้นที่เพื่อตั้งแท่นขุดเจาะน้ำมันตั้งโรงกลั่นน้ำมันเอาไว้เสริมกองกำลังของอเมริกาในภาคพื้นเอเซียนี้ หากสิ่งเหล่านี้เป็นจริงก็น่ากลัวมากครับเพราะพวกที่คิดจะแบ่งแยกดินแดนก็ไม่น่าที่จะรู้ความนัยอันนี้ของอเมริกาเลย

    ทศพร
    <!-- / message --><!-- sig -->
    <!-- / message --></TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">[​IMG] [​IMG]<SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("506261")</SCRIPT> [​IMG] </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right><!-- controls --><TABLE id=table1 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD align=left><!-- Start Post Groan Hack -->[​IMG] <!-- End Post Groan Hack --></TD><TD><!-- Start Post Thank You Hack -->[​IMG] <!-- End Post Thank You Hack -->[​IMG] [​IMG] [​IMG] <!-- / controls --></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
     
  7. Falkman

    Falkman พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 กรกฎาคม 2006
    โพสต์:
    19,726
    ค่าพลัง:
    +77,792
    เรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริงในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
    [​IMG]ดิฉันเป็นคนคนหนึ่งที่เติบโตมาในจังหวัดปัตตานี 1 ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้

    ที่ขณะนี้กำลังประสบปัญหา ความทุกข์ร้อนแสนสาหัส เนื่องมาจากเหตุการณ์ความไม่สงบจากการก่อการร้าย

    เรื่องราวต้นเหตุนั้นไม่ทราบแน่ชัด เนื่องจากหลังจากเกิดเหตุการณ์ได้ 2 ปี ดิฉันก็เข้าไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพ

    ถ้านับตอนนี้ก็เป็นเวลาหนึ่งปีมาแล้วที่ดิฉันต้องจากบ้าน และทิ้งครอบครัวไว้เบื้องหลัง ท่ามกลางความเสี่ยงต่อชิวีต

    ที่อาจจะเกิดขึ้นได้อยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีทางจะต่อสู้ได้ ความรับผิดชอบที่จะต้องศึกษาเล่าเรียน สร้างความเครียดและวิตกกังวลให้ดิฉันตลอดเวลา

    เพราะเหตุที่ไม่สามารถอยู่ดูแลปกป้องหรืออย่างน้อยเป็นกำลังใจให้กันและกัน กับครอบครัวได้เลย และอาจจะไม่ได้รับรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

    รู้ได้เพียงแค่ทุกคืนที่พ่อโทรมา จะพูดว่า ตั้งใจเรียนนะลูก เดี๋ยวนี้ทางบ้านแย่มาก

    ดิฉันเองยิ่งรู้สึกทุกข์ใจนักเพราะไม่สามารถประเมินสถานการณ์ได้เลย นอกจากนั่งดูเหตุการณ์ผ่านทางโทรทัศน์เท่านั้น เพราะพ่อไม่ยอมบอก

    ทุกครั้งที่มีโอกาส ดิฉันจะพยายามกลับบ้านอยู่ตลอดเวลา แต่นั่นก็ทำได้เพียงแต่เทอมละครั้ง

    หรืออย่างมากที่สุด เทอมละ 2 ครั้ง เพราะการเดินทางนั้นนอกจากจะต้องใช้เวลามากแล้ว ยังต้องเสียค่าใช้จ่ายสูงด้วย

    ซึ่งครอบครัวของดิฉันถึงแม้จะพอมีกินมีใช้อยู่บ้าง ไม่ได้อัตคัดเหมือนครอบครัวชาวบ้านอื่นๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะสามารถใช้จ่ายได้อย่างสะดวกเหมือนเก่า

    เพราะสถานการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้นนั้น ทำให้เศรษฐกิจที่ดิฉันกล้าพูดได้เลยว่า เคยเจริญรุ่งเรืองมากของจังหวัดปัตตานี พังทลายลงอย่างไม่น่าเชื่อ

    ตลาดโต้รุ่งในเมืองที่แต่ก่อน เคยเปิดจนถึงตีหนึ่งตีสอง และเต็มไปด้วยประชาชนคับคั่งหนาตานั้น

    บัดนี้ เหลือให้เห็นเพียงรถเข็น จอดเคียงกันบ้าง เว้นช่องบ้าง และชาวบ้านทั่วไป ก็ต้องรีบกลับเข้าบ้านกันหมดตั้งแต่ 2 ทุ่ม

    ลองคิดดูสิคะ ในขณะที่พื้นที่อื่นในประเทศไทย เวลานี้ อาจจะกำลังคึกครื้นเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย มีความสุขกัน

    ถ้านึกภาพไม่ออกก็ลองนึกถึงถนนในเมืองที่ร้างไม่มีรถหรือผู้คนดูสิคะ

    ดิฉันจะขอเล่าเหตการณ์ย้อนหลังไปสักหน่อย สมัยที่ยังเรียนอยู่มัธยม โรงเรียนของดิฉันนี้มีกิจกรรมให้นักเรียนทำร่วมกันมากมาย

    กิจกรรมที่ว่านี้ ทำให้พวกเรานักเรียน มีความสุขมาก และไม่เคยรู้จักเหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน กลับบ้านดึกแค่ไหนก็ได้

    หรือนักเรียนส่วนใหญ่ที่อยู่หอพัก ก็กลับหอพักกันไป ดึกแค่ไหนไม่ต้องกังวลกับเหตุการณ์ร้ายๆที่อาจจะเกิดขึ้น

    แต่นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์มานั้น ทำให้โรงเรียนของดิฉันยกเลิกการทำกิจกรรมเกือบทั้งหมด

    รวมทั้งมีนโยบายให้นักเรียนห้ามอยู่ในโรงเรียนเกิน 6 โมงเย็น ซึ่งนับเป็นมาตรการรักษาความปลอดภัยอย่างหนึ่ง

    เพื่อนของดิฉันหลายคน ที่ผู้ปกครองให้ย้ายโรงเรียนกลับไปเรียนที่จังหวัดบ้านเกิด หรือไปกรุงเทพ เพื่อความปลอดภัย

    ด้วยความเป็นวัยรุ่น ความรักเพื่อน ทำให้ไม่มีใครอยากไปไหน แต่ก็ทำได้แค่กอดกันร้องไห้ ปลอบโยนกันไปต่างๆนาๆ

    ถึงแม้เรื่องนี้จะมีผลกระทบต่อชีวิตวัยเรียนของนักเรียนมากแค่ไหน แต่ก็นับว่าเล็กน้อยขี้ประติ่วมากถ้าหากเทียบกับความเดือดร้อนที่ชาวบ้านตาดำๆต้องเจอ

    ที่บ้านของดิฉันเป็นร้านค้า มีลูกค้าที่รู้จักกันมากมาย วันๆหนึ่งที่นั่งเฝ้าร้าน ก็จะได้ยินเสียงคนมาบอกข่าวกับพ่อ

    ว่ามีคนตาย ที่ไหน ตายอย่างไร ไม่เว้นแต่ละวัน แล้วแต่ว่าจะวันละกี่ครั้งเท่านั้น จังหวัดที่เล็กๆอย่างนี้ ใครๆก็ดูเหมือนจะรู้จักกันไปหมด

    จะรู้สึกอย่างไรถ้าคนรู้จักถูกฆ่าตายรายวัน แล้วตายอย่างน่าอนาถด้วย รวมถึงเวลานึกถึงตัวเอง

    ว่าอาจจะประสบเหตุการณ์อย่างนั้นเข้าซักวัน ยิ่งส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตอย่างสุดจะบรรยาย

    เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา ดิฉันกลับบ้าน ทันทีที่ก้าวเท้าแรกเข้าบ้านนั้น ก็ได้ยินเสียงคนวิ่งมาบอกป้าว่า คนเก็บขยะ ตายซะแล้ว

    คนเก็บขยะคนนี้เป็นคนแก่ สติไม่ค่อยสมประกอบ คอยเก็บขยะไปขายเรื่อย ดิฉันเองเคยให้เงินช่วยเหลือเขาอยู่บ่อยๆ

    คุณตาอายุเจ็บสิบกว่าปีคนนี้ ไม่เคยทำความเดือดร้อนให้ใครทั้งสิ้น แถมยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยซักนิด ถูกฆ่าตาย ด้วยลูกตะกั่วลูกหนึ่ง ก่อนที่จะตัดหัวทิ้ง

    ดิฉันได้แต่นั่งเสียใจ และเจ็บใจ แต่ก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้ อาจจะเป็นเพราะด้วยความเป็นวัยรุ่น คึกคนอง ยิ่งอยากจะสู้เท่าไหร่ แต่ทำไม่ได้ ก็ยิ่งเจ็บใจมากขึ้น

    ดิฉันเคยถามใครต่อใคร ว่าทำไมไม่สู้ ลุกขึ้นสู้ เราหนีทำไม กลัวทำไม พวกโจรยิ่งได้ใจ แต่คำตอบที่ได้รับกลับมานั้นเหมือนกัน

    เราจะเอาอะไรไปสู้กับเขา เราอยู่ในที่แจ้ง แต่เขาอยู่ในที่มืด เขามาอาวุธสงครามครบมือ ฝึกซ้อมการรบมาอย่างชำนาญ แล้วเรามือเปล่า สู้ไป ก็มีแต่ตาย

    เพื่อนในคณะดิฉันคนหนึ่งเคยถามว่า ถามจริงๆอยู่ปัตตานี ไม่กลัวหรอ ย้ายสิ อยู่เข้าไปได้ยังไง เมื่อถามจริงๆแล้ว ดิฉันก็ตอบตามตรง

    กลัวน่ะกลัว แต่จะให้ทำยังไง บอกให้ย้าย แล้วคิดว่ามันง่ายนักหรอ ย้ายไปไหน แล้วย้ายไปทำอะไร ในเมื่ออยู่กันมาตั้งกี่ชั่วอายุคนแล้ว คนไม่เจอเอง ไม่รู้หรอก

    ดิฉันเพิ่งรู้ว่า ความรู้สึกที่แสนสาหัสของคนใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้นั้น ไม่มีใครรับรู้ได้เลย และไม่มีใครเข้าใจ จริงๆ ต่างมองว่าเราเป็นตัวปัญหาของชาติเท่านั้น

    ดิฉันพูดอย่างนี้ อ้างอิงจากที่สัมผัสกับคนในคณะเท่านั้นนะคะ ต้องขออภัย คนอื่นจริงๆ แต่นี่เป็นความรู้สึกน้อยใจ ของคนไทยด้วยกันคนหนึ่งเท่านั้น

    ถ้ายังจำกันได้เมื่อตรุษจีนที่ผ่านมาทุกจังหวัดทั่วประเทศต่างก็มีการจัดงานฉลองกันอย่างยิ่งใหญ่ สนุกสนาน

    แต่ในเวลาเดียวกันนั้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้กลับเกิดเหตุการณ์ก่อการร้ายที่ยิ่งใหญ่มากครั้งหนึ่งในรอบปี

    คนร้ายป่วนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้และ 3อำเภอของจังหวัดสงขลา โดยเริ่มปฏิบัติงานช่วงพลบค่ำ

    ลอบวางระเบิดโรงไฟฟ้าย่อยทำให้ในอำเภอเมืองปัตตานี ไฟดับหมด และลอบเผาสถานที่สำคัญในหลายพื้นที่ของปัตตานี

    เผาโรงเรียนหลายแห่งในนราธิวาส วางระเบิดที่อ.สุไหงโก-ลก นราฯ และอ.เบตง ยะลา รวมถึงไล่ยิงผู้คนในสามจังหวัด

    รวมเหตุร้ายร่วมเกือบ 50 พื้นที่ มีผู้เสียชีวิต 7 รายและบาดเจ็บร่วม 50 คน

    แต่หากนับตั้งแต่เหตุการณ์ปล้นปืนเมื่อต้นปี 2547 แล้ว ยอดผู้เสียชีวิตรวมเป็น 2083 ศพ

    เหตุการณ์วันนั้น ดิฉันได้รับรู้จากเพื่อนที่โทรมาบอกข่าวกัน เนื่องจากมีคนรู้จักเป็นทหาร ว่า อาจจะมีการบุกเมือง โดยยิงกราดเข้าไปในบ้านคน

    จิตใจของดิฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว รวมถึงโทรติดต่อพ่อทางโทรศัพท์มือถือไม่ได้ (โดนตัดสัญญาณหมด )

    ครั้นจะโทรเข้าบ้าน ก็กลัวว่า ถ้าพ่อลงไปรับโทรศัพท์แล้วจะถูกยิงกราดใส่ ในสมอง นึกภาพเมืองที่มืดมิดไปหมด ผู้ก่อการร้ายขี่มอเตอร์ไซด์ ว่อนทั่วเมือง พร้อมด้วยอาวุธสงคราม

    ทำได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย หลังสี่ทุ่มไปแล้ว ไฟฟ้าก็กลับมาใช้ได้ปกติ ต้องขอบคุณเจ้าหน้าที่มากๆ

    ทำงานซ่อมไฟฟ้าขณะนั้น ต้องเสี่ยงด้วยชีวิตเลยทีเดียว เพราะอาจจะโดนซุ่มยิงได้ตลอดเวลา

    ในตอนเช้า เรื่องที่ดิฉันไม่เคยนึกถึงมาก่อนก็เกิดขึ้น พ่อของข้าพเจ้าโทรมาบอกว่า โกดังของที่บ้านข้าพเจ้าโดนเผาหมด

    ตำรวจเพิ่งโทรมาบอกตอนเช้า พ่อบอกว่าเสียหายหมด

    ดิฉันสงสารพ่อมาก นั่งน้ำตาไหล แต่นี่ก็เป็นเพียงเหตุการณ์หนึ่งที่เกิดกับครอบครัวของดิฉันเองเท่านั้น ยังมีเหตุการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้นอีกมากมาย ในคืนเดียว

    คนรู้จักของดิฉัน ทำบริษัทรับเหมาก่อสร้าง อยู่ชานอำเภอเมืองขณะที่ไฟดับหมดนั้น พวกโจรชั่ว ก็บุกเข้าไปยิงกราดแล้วตะโกนบอกพวกคนงาน กับรปพ.ว่า

    พวกม*งไม่เกี่ยวให้ออกไปให้หมด คนงานวิ่งหนีกันหัวซุกหัวซุน เอาชีวิตรอด คนใจหยาบพวกนั้น ลงมือราดน้ำมัน แล้วเผาทุกอย่าง

    โดยที่เจ้าของได้แต่ยืนแอบมอง อยู่บนบ้าน ที่อยู่ในบริเวณเดียวกัน มือหนึ่งก็ถือปืน เพื่อระวังป้องกันตัวเอง

    แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ ลืมบอกไปว่า มันบุกเข้ามาประมาณ 20 กว่าคน แต่ก็เป็นโชคดีของเจ้าของบ้าน

    ที่มันไม่ได้บุกเข้าไปถึงบ้าน แล้วเผา หรือ ฆ่า ความเสียหายนั้นไม่ต้องพูดถึง ไม่ต่ำกว่า 10 ล้านบาท

    ลองนึกถึงคนที่ต้องอยู่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนั้น แล้วต้องมองดูทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างมากับมือพังไปต่อหน้าต่อตา ว่ามันเลวร้ายแค่ไหน

    ดิฉันจะกลับบ้านหลังจากสอบกลางภาคเสร็จ แต่เหตุการณ์นั้นรุนแรงจนเกือบทำให้ดิฉันไม่ได้กลับบ้าน ใครๆต่างก็เป็นห่วงเรื่องการเดินทาง (จากสนามบินหาดใหญ่-ปัตตานี)

    เพราะคนขายโจ๊กหมูสับในตลาดโต้รุ่งนั้นถูกยิงตาย เนื่องจากเขาพาพ่อที่ป่วยไปฟอกไตที่โรงพยาบาลในยะลา

    ขากลับขับรถผ่านตลาดแห่งหนึ่ง คนเยอะ ทำให้ต้องชะลอความเร็ว พวกโจรชั่ว ขี่มอเตอร์ไซด์มาขนาบข้าง แล้วยิง เข้าที่ศีรษะพอดี เสียชีวิตคาที่

    ผู้เป็นพ่อนั่งอยู่ข้างๆนั้นบาดเจ็บเล็กน้อยเพราะโดนเศษกระจก แต่เขาเป็นโรคอัมพฤก หรืออัมพาตด้วย ไม่แน่ใจ ทำให้ไม่ทราบเลยว่า ลูกชายนั้นได้เสียชีวิตแล้ว

    จนบัดนี้ผู้เป็นพ่อรับรู้เพียงว่า ลูกชาย โดนเศษกระจกเท่านั้น ยังมีชีวิตอยู่ และบาดเจ็บไม่มาก เพราะคนในบ้าน ไม่ได้บอกให้รู้

    คนที่เสียลูกไป โดยที่ไม่รู้ แล้วยังไม่ได้ไปร่วมส่งลูกเป็นครั้งสุดท้าย คิดดูซิว่ามันน่ารันทดใจแค่ไหน ทำไมคนที่ไม่เคยทำอะไรให้ใคร จึงต้องได้รับเหตุร้ายอย่างนี้ด้วย

    ที่ดิฉันเล่ามานี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นทุกอย่าง แต่เป็นเพียงแค่ตัวอย่างจากเหตุการณ์ทั้งหมด ถ้าจะให้เล่ารวมๆแล้ว

    ง่ายๆก็คือหลายคน โดนยิงตาย โดยที่มันบุกเข้าไปยิงในบ้าน ตายต่อหน้าต่อตาลูกเล็กๆ ที่ไม่สามารถช่วยอะไรพ่อได้

    หลายคน โดนฟันตาย แล้วยังตัดหัว ทั้งๆที่เขากำลัง เลี้ยงวัวเลี้ยงควาย หรือ กรีดยางเพื่อทำมาหากินอยู่เท่านั้น

    คนเหล่านี้ ใช่ว่ามีแต่ผู้ชาย แต่รวมถึงผู้หญิงและคนแก่ที่อายุไม่น้อยกว่าเจ็ดสิบปี ตอนนี้ ยังลามไปถึงเด็กนักเรียนด้วย

    ผู้คนเหล่านี้ ก็ได้แต่มีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไปวันๆ เช่น เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวบ้าง หลวงพ่อทวดบ้าง หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนนับถือ

    สุดท้ายนี้ เป็นข้อความจากใบปลิว ฉบับหนึ่ง ที่แม่ข้าพเจ้าได้อ่านแล้วเล่าให้ฟัง

    1. ให้ไทยพุทธทุกคนออกไปจากที่ดินทำกินทั้งหมดนี้ซะ ให้อยู่ได้แต่คนมุสลิม ถ้าเข้าไปก็จะไม่รับรองความปลอดภัย

    2. บ้านทั้งหลาย ถ้าอยากให้มีความปลอดภัยก็ให้เอาเงินไปให้ โต๊ะอิหม่าม ทุกอาทิตย์ (เท่าไหร่จำไม่ได้ )แล้วจะได้ธงเขียวกลับมาปักหน้าบ้าน แล้วจะปลอดภัย

    (ที่ต้องเป็นสีเขียวนั้นเพราะเป็นสีประจำศาสนาของอิสลาม)

    3. บ้านไหนมีลูกสาวให้จับแต่งงานให้หมด ถ้ายังไม่แต่ง ก็ให้ระวังให้ดี

    4. ผู้ชายคนไหนที่มีเมียแล้ว ให้มีเมียอีกได้ ถ้ามีครบ 4 คนแล้ว(ตามหลักของศาสนาอิสลาม) ก็ให้มีเพิ่มอีกได้

    เพื่อที่จะได้รีบผลิตสมาชิกใหม่ออกมาช่วยกันทำการแยกดินแดน


    แล้วใครกันจะมาเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ ถ้าไม่ได้ประสบด้วยตัวเอง


    วันบันทึก: March 9th 2007
    ผู้วิจารณ์ webmaster
    คะแนน: [​IMG][​IMG][​IMG]
    ข้อมูลเชื่อมโยงที่เกี่ยวข้อง: pantip

    http://www.signal.co.th/modules.php?name=Reviews&rop=showcontent&id=36
     
  8. kananun

    kananun เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    11 พฤษภาคม 2006
    โพสต์:
    10,282
    ค่าพลัง:
    +114,775
    เมื่อวานนี้ได้มีโอกาส สนทนากับพระเทพดิลก (พระราชธรรมนิเทศ มหาระแบบ)แห่งวัดบวรนิเวศวิหาร ผู้ที่เคยได้พูด ได้เตือน เรื่องภัยของพระพุทธศาสนามานานนับเป็นยี่สิบปีแล้วล่วงหน้า ในเรื่องภัยของพระพุทธศาสนาในภาคใต้ ท่านได้เล่าลงลึกถึงวิธีคิดของพวกนั้น ทำให้รู้สึกได้ว่าพวกเขาน่าสงสารมากๆที่มี อเวจีเป็นที่ไป

    ท่านได้ทราบเรื่องที่พวกเราทำงานอยู่ในเวบพลังจิตแล้ว รวมทั้งท่านอยากได้เอกสารเพิ่มเติม เกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านที่มีช่วยส่ง มาทางพีเอ็มให้ผมด้วยครับ

    เพราะท่านกำลังทำหนังสือเรื่อง "ประเทศไทยมีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ"อยู่ครับ
    น่าจะตรงใจของพี่ตั้มในงานเรื่องนี้มากๆ

    ต้องขอกราบโมทนาบุญกับงานที่พระเดชพระคุณ หลวงพ่อพระเทพดิลกท่านได้ทำไว้ให้ชาติและพระศาสนาด้วยครับ
     
  9. c.m

    c.m สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 มีนาคม 2007
    โพสต์:
    4
    ค่าพลัง:
    +5
    ขอ เป็นกำลังใจ ให้นะคะ
     
  10. kananun

    kananun เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    11 พฤษภาคม 2006
    โพสต์:
    10,282
    ค่าพลัง:
    +114,775
    <TABLE class=tborder id=post537412 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>๑กุหว่าใจ๋๑<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_537412", true); </SCRIPT>
    สมาชิก

    [​IMG]

    เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: เมื่อวานนี้ 09:04 PM
    วันที่สมัคร: Jan 2006
    อายุ: 33 ปี
    ข้อความ: 14 <!-- Start Post Thank You Hack -->
    ได้ให้อนุโมทนา 1,831 ครั้ง
    ได้รับอนุโมทนา 252 ครั้ง ใน 20 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
    พลังการให้คะแนน: 0 [​IMG][​IMG][​IMG][​IMG]


    </TD><TD class=alt1 id=td_post_537412 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ครับพี่พจน์ ผมได้พาครอบครัวไปเรียนมโนมยิทธิแล้วครับ แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ฟังเรื่องศึกชิงกรุง ไปถึงก็เข้าเรียนเลย ทางคุณโอ๊ตก็จะนั่งอยู่ในส่วนของผู้ที่ได้มโนมยิทธิแล้ว ทางผมและครอบครัวก็จะอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย เรียนเสร็จก่อนกลับก็ทราบจากคุณโอ๊ตว่าตอนนี้มารนอกศาสนา ได้ส่งจดหมายขู่ห้ามมีการสอนเผยแพร่ศาสนามายังวัดต่างๆ ในเขตจ.สงขลาด้วย รวมถึงสถานที่ที่เคยใช้สอนมโนก็ต้องย้ายสถานที่กันใหม่ ต้องหลบๆซ่อนๆกัน ผมได้ฟังแล้วก็รู้สึกสังเวชใจ เพราะเรื่องแบบนี้ตอนนี้เริ่มลามเข้ามาสู่จ.พัทลุงที่ผมอยู่แล้วเหมือนกันครับ

    เรื่องภัยพิบัตินั้นคาดว่าอีกไม่นานนัก ตามแนวชายฝั่ง และตั้งแต่ปลายแม่น้ำเจ้าพระยาตีเข้าไปจนถึงแถวภาคกลาง คงมีเหตุโกลาหลไม่น้อย
    <!-- / message --></TD></TR></TBODY></TABLE>
     
  11. thavornsiripat

    thavornsiripat สิ่งใดไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มี เป็นธรรมดา เช่นนั้นเอง

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 มิถุนายน 2006
    โพสต์:
    2,072
    ค่าพลัง:
    +13,918
    เฮ้อ มาสอนแท้ๆ

    ลืมคำนี้ไปนานมากแล้ว " ไม่มีคนโชคดีตลอดไป ไม่มีใครโชคร้ายตลอดกาล " งี้แหละเนอะ ทุกอย่างไม่มีสิ่งใดเป็นนิรันด์ มีขึ้นมีลงเป็นธรรมดาเช่นนั้นเอง (i)
     

แชร์หน้านี้

Loading...