วิธีดูและประวัติการณ์สร้างพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษ&อื่นๆในเชิงช่างที่อยู่ในเหตุการณ์

ตึงเรียบเนียน 90% +

 

ตึงเรียบเนียน 90% +

 

ตึงเรียบเนียน 90% +

 

ตึงเรียบเนียน 90% +

 

ตึงเรียบเนียน 90% +

 

ตึงเรียบเนียน 90% +

 

ภาพนี้ผมหมุนมามุมที่ทำให้ภาพมีขนาดใหญ่ขึ้น

ความตึงเรียบเนียน 90% +

 

คำถามว่า ทำไมผมถึงให้คะแนน 90% + ?

คำตอบคือ ก็เพราะผมเคยเห็นชิ้นงานแก้วที่ผิวงานตึงเรียบเนียน 100% มาแล้ว คือ พระแก้ว Grand Lalique Buddha กับพระแก้ว Grand Buddha ของ Buccarat ทั้งคู่ของฝรั่งเศส จากโรงงานชั้นสูงสุดอันดับต้นสุดของประเทศคือ Lalique และ Baccarat ขนาดหน้าตัก 8 นิ้วเศษๆทั้งคู่ ราคาองค์ 4 แสนเศษและ 2 แสนเศษๆตามลำดับ

 

จากประสบการณ์ที่ผมเห็นชิ้นงานแก้วมาตั้งแต่เด็กๆ 6 ขวบผมช่วยคุณพ่อดูคนงานโรงงานกัดกรดแก้วหลังโรงหนังแคปปิตอล งานแก้วผ่านสายตาไม่รู้เท่าไร จนกระทั่งได้มาเป็น ผจก และหัวหน้าทีมช่างทั้งโรงงานแก้ว ผมดูแล 6 ทีมทีมละ 6 คนพร้อมกัน คือรวมเฉพาะทีม เป่า ปั๊ม ปั้น 36 คน ไม่นับช่างฝ่ายอื่นๆอีกเป็นร้อยในโรงงานเดียวกัน

จากประสบการณ์แค่นี้ ผมคิดว่า เอาเพียงแค่ที่กล่าวนี้ ก็ยากที่จะหาคนมีประสบการณ์เท่าแล้วครับ

 

และหากถามผมว่า ถ้าเช่นนั้น ในพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษ จะมีองค์ใด รุ่นใดทั้งรุ่น หรือแค่องค์ใดองค์หนึ่ง อาจสร้างได้ผิวตึงเรียบเนียนถึง 100% จะมีหรือไม่ ?

คำตอบคือ ถ้าตอบว่ารุ่นใด คงตอบได้ทันทีว่า ไม่มี แต่ถ้าตอบว่าองค์ใดองค์หนึ่ง ตอบได้เลยว่า มีครับ ซึ่งมักจะเป็นองค์ที่ความประจวบเหมาะมาตรงกันทุกอย่าง แต่จำนวนไม่สามารถเทียบกับต่างประเทศได้

(มีต่อ)

 

(ต่อ) เช่น ผมสมมุติว่า พระแก้วโลกนาโถขนาด 6" นี้ รุ่นนี้นะครับ เขาสามารถสร้างได้ผิวตึงเรียบเนียนเฉลี่ย 80% (คือเอาที่ตึงเรียบเนียน 100% จนกระทั่งองค์ที่แย่ที่สุดของรุ่น นำมาเฉลี่ยทั้งรุ่นได้คะแนนเฉลี่ย 80%) ผมถือว่า ต้องยกนิ้วโป้งชูขึ้นฟ้า

ผิดกับช่างแก้วไทยส่วนมาก ผมไม่ได้หมายถึงทั้งหมดนะครับ ซึ่งผมให้คะแนนเฉลี่ยไม่ถึง 50%

อันนี้พูดถึงเฉพาะเรื่องความตึงผิว ความเรียบเนียนของผิวนะครับ ยังไม่ได้รวมถึงเรื่องอื่นๆอีกมาก เช่น แรงกด สีของน้ำแก้ว การลบตะเข็บ(กรณีที่มีการลบ) เกรดของเนื้อแก้ว การอบลดอุณหภูมิอย่างถูกต้อง การแบนของชิ้นงานในบางเคส และอื่นๆอีกมาก

 

ขออนุญาตแทรกครับ

กลับถึงบ้านเมื่อคืนนี้ เช้านี้เลยค้นหาในกูเกิ้ล ว่าราคาของพระแก้วลาลีคและบัคคาฮ่ายังคงอยู่ที่ 4 แสนและ 2 แสนบาทเศษตามลำดับหรือไม่ หลังจากที่ผลิตออกจำหน่ายเมื่อ 2006 (บัคคาฮ่า) และ 2007 (ลาลีค) พบว่า มีการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจในฝ่ายของบัคคาฮ่าที่ผมเพิ่งมาพบนี่แหละ จาก 2 แสนเศษ ลดเหลือ 1,200 ยูเอส หรือประมาณ 3 หมื่นกว่าบาทไทย ในขนาดหน้าตัก 8 นิ้วครึ่ง

 

ท่านใดค้นหาในเน็ตเก่ง ต้องการซื้อมาบูชา ผมเชียร์มาดูครับ น่าจะเป็นของเซ็คคั่นแฮนด์ แต่ผมว่า ไม่เป็นไร เพียงแต่อย่าแตก ร้าว จากคนแรกเท่านั้น เพราะชิ้นงานของบัคคาฮ่าเขาดังมาเป็นร้อยสองร้อยปี ไม่ค่อยจะมีความเสียหายจากตัวเขาเองเหมือนพี่ไทยเราครับ เขาอบถึงไฟมาเป็นร้อยปีก่อนแล้ว

 

ทั้งพระแก้วของลาลีคขนาดหน้าตักประมาณ 8 นิ้วครึ่ง และบัคคาฮ่าก็ขนาดเท่ากัน ทั้งสองล้วนใช้เทคนิคการสร้าง Pressed Glass เช่นเดียวกับพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษที่ทั้งอิตาลีและไทยสร้างกันมาตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. 2470 + - จนกระทั่งโรงงานแก้วในไทยส่วนใหญ่ (เน้นว่าส่วนใหญ่) เลิกผลิตเมื่อประมาณ พ.ศ. 2535 + - แต่ผมยังพบการผลิตทั้งพระแก้วหน้าลาวในโรงงานใกล้นครปฐมครั้งที่ผมพบกับลูกน้องเก่าของโรงงานแก้วไทยเจริญ(พ.ศ. 2520)เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2559, 60 ในล๊อตใหญ่เพื่อส่ง ตปท แถวๆนี้ นั่นครั้งนึงละ อีกครั้งที่โรงงานแก้วเจษฏา สมุทรสาคร ก็ประมาณ พ.ศ. 2559 - 2561 ครั้งนั้นไปพบกับเจ้าของและน้องชายเจ้าของโรงแก้วเจษฏา เห็นและถ่ายภาพการสร้างพระแก้วขนาดห้อยคอล๊อตนึง ส่วนขนาดหน้าตัก 5 นิ้วนั้นคุณสายน้องเจ้าของเอามาอวดว่าเพิ่งสร้างเสร็จไม่กี่วันก่อนนั้นเอง ล๊อตใหญ่

นั่นคือเหตุการณ์ที่ผมไปพบมาด้วยตนเอง ไปดูมากับตา นับเป็นการเห็นการสร้างพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษด้วยตาตนเองครั้งสุดท้ายที่สร้างด้วยเทคนิคปั๊ม Pressed Glass

ต่อมาผมได้ติดต่อผู้ขายพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษหน้าตัก 5 นิ้ว เพราะทราบมาว่า เขาคือโรงงานแก้วที่ยังผลิตด้วยเทคนิค Pressed Glass ในประมาณปี พ.ศ. 2561, 62 และยังผลิตต่อเนื่อง แต่เมื่อเขาทราบว่า ผมไม่ได้ต้องการซื้อล๊อต (ล๊อตเล็กจำนวนอาจเริ่มที่ 10 องค์ ราคาองค์ละ 300 บาท) (ล๊อตกลาง 100 องค์ขึ้นไป) หากต้องการทำกะไหล่ หรือจะสั่งทำอะไรก็ได้ เขาทำให้แต่คิดเงินเพิ่ม พูดง่ายๆว่าเฉพาะองค์พระแก้ว 5 นิ้วเอา 300 บาท

 

ทั้งหมดนั้นคือพระแก้วที่ผลิตด้วยเทคนิคการกดปั๊ม Pressed Glass หรืออาจจะเรียกได้ว่าพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษ เพราะเป็นพระแก้วที่สร้างในช่วงระหว่างปี พ.ศ. 2470 + - ถึงปี พ.ศ. 2568 + - และเพราะใช้เทคนิคการสร้างเดียวกันทั้งหมด

คราวนี้ถ้าหันมามองโลกยุคใหม่ ผมว่าการสร้างพระแก้วต่อจากนี้ไปในประเทศผู้ผลิตในเอเซีย เช่น จีน เวียตนาม ไต้หวัน และอื่นๆ อาจจะหันมาสร้างด้วยเทคนิค Lost wax glass แล้ว ด้วยสาเหตุหลายประการ เช่น รูปพระแก้วสามารถเป็นอิสระได้มากขึ้น เพราะไม่มีมุมอันเดอร์คัต นับจากประมาณปี พ.ศ. 2569 เป็นต้นไปถึงประมาณปี พ.ศ. 2670, 2690 พระแก้วที่สร้างด้วยเทคนิค Lost wax glass น่าจะได้รับชื่อเรียกเป็น "พระแก้ว 26 พุทธศตวรรษ"

 

คำว่าอันเด้อร์คัตในช่างแก้วนั้น หมายถึงการที่แม่พิมพ์เหล็กก็ตาม แม่พิมพ์ไม้ก็ตาม แม่พิมพ์ปูนซีเมนต์ก็ตาม เวลาทำการขึ้นรูปชิ้นงานด้วยการกดอัดปั๊มเสร็จ ช่างต้องเปิดแม่พิมพ์ซึ่งส่วนมากก็คือใช้ระบบบานพับ พอเปิด ชิ้นงานแก้วที่มีส่วนที่หัก แตก ทันที ตรงนี้เรียกว่ามีมุมอันเด้อร์คัต

 

ชิ้นงานที่มีมุมอันเดอร์คัตในงานแก้วก็จะสร้างด้วยเทคนิค Pressed Glass ไม่ได้ องค์พระแก้ว 25 พุทธศตวรรษทุกปางทุกขนาดจึงไม่ค่อยมีมุมสวยงามแบบว่า งอน กนก ลายฟ้อนเล็บอะไรงี้ทำไม่ได้เลย

ผิดกับงาน Lost wax glass ที่ใช้แม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์ทนร้อนสูงและนาน เราหลอมแก้วเสร็จ ไม่มีการเปิดแม่พิมพ์ เราปล่อยให้เย็นเท่าอุณหภูมิห้อง แล้วค่อยหาทางทำลายปูนออกอย่างง่ายดาย ชิ้นงานหรือองค์พระจึงเป็นอิสระ ลวดลายฟ้อนเล็บ กนกงอน ดอกไม้พร้อมเกสรติดชิ้นงานโดยไม่ต้องตัดต่อเหมือนพระแก้วนาคปรก 25 พุทธศตวรรษเลย หรือถ้าเราจะสร้างนาคปรกก็กล่อเป็นชิ้นเดียวกับองค์พระ ไม่มีการตัดต่อได้เลย

 

ตัวอย่างความเป็นอิสระจากมุมอันเด้อร์คัต



世界最大琉璃佛像首次亮相--

 

ตัวอย่างการเป็นอิสระในการออกแบบโดยไม่ต้องกลัวมุมอันเด้อร์คัตอีกต่อไป

 

ภาพด้านบนนี้ 1 ความคิดเห็นคือพระแก้วขนาดหน้าตัก 4" บ้าง 7" บ้าง สูงสุดความสูง 2 เมตรในองค์เจ้าแม่กวนอินยืนพันกรของไต้หวัน นอกนั้นส่วนมากของจีนแผ่นดินใหญ่ ราคาขายในหน้าตัก 4" แค่ 2 - 3 พันบาท

ส่วนต้นทุนนั้นถูกมาก คือหลัก 200 บาทไทย แต่เขาจะไม่ขายราคาทุน เพราะนี่คือธุรกิจที่กำลังทำเงินเข้าประเทศจีน ต้นทุนบางปางอาจไม่ถึง 10% ผมเคยเขียนถึงต้นทุนและรายละเอียดไว้ในกระทู้ในเว็บพลังจิตนี้แล้ว สนใจหาอ่านได้เลยครับ ผมกับปีเตอร์เคยทำมากับมือ และบัดนี้แก่มาแล้ว เลิกแล้ว มากระซิบบอกลูกหลานไทย ใครสร้างเป็นแบบไทยๆก็จะยิ่งดี ขออนุโมทนาครับ