เรื่องเด่น ความเป็นห่วงของหลวงพ่อ( หลวงปู่ดู่ )ที่มีต่อประเทศชาติ

ความเป็นห่วงของหลวงพ่อ( หลวงปู่ดู่ )ที่มีต่อประเทศชาติ


เมื่อคราวที่เกิดปะทะระหว่างไทยลาว ซึ่งถือว่าเป็นบ้านพี่เมืองน้อง ในปี พศ 2531 ที่หมู่บ้านร่มเกล้า อำเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก เหตุการณ์ก็เริ่มรุนแรงและส่อเค้าสงคราม ผู้เขียนได้ติดตามข่าวสารทั้งหนังสือพิมพ์ วิทยุและโทรทัศน์ รู้สึกเป็นห่วงพวกทหารหาญมาก คิดอยู่ในใจว่าจะกราบเรียนเรื่องนี้กับหลวงพ่อดีหรือไม่ เพราะอย่างน้อยท่านจะได้ช่วยอธิษฐานแผ่เมตตาแต่ก็คิดไม่ตกเนื่องจากเห็นว่าเป็นเรื่องทางโลก
วันหนึ่ง ผู้เขียนตกลงใจว่าอย่างไรก็ตามจะกราบเรียนหลวงพ่อให้ได้จึงตัดสินใจไปกราบนมัสการท่าน แต่ผู้เขียนยังนั่งเงียบอยู่
หลวงพ่อ “เอ้ามีเรื่องอะไรที่จะคุยด้วย
ผู้เขียน ”ไม่มีอะไรหรอกครับ
หลวงพ่อ ทำไมไม่มีเรื่องลาวกับไทยไง รบกันถึงไหนแล้ว
ผู้เขียนเห็นเป็นโอกาสดี จึงรีบเรียนชี้แจงให้ท่านทราบถึงสถานการณ์รวมทั้งการได้เปรียบเสียเปรียบในเชิงกลยุทธ์
หลวงพ่อ “เมืองไทยไม่เป็นไรหรอก ขอบารมีเทวดาช่วยคุ้มครองเดี๋ยวก็เลิกกัน การสู้รบมันต้องสูญเสียทั้งสองฝ่ายนั้นแหละ
ในวันนั้นมีคนนำพระประธานขนาดใหญ่ไปถวายหลวงพ่อ ท่านบอกว่า ” องค์ใหญ่ไม่รู้ตั้งไว้ไหน ข้าให้เขาไปถวายสมภาร สมภารบอกให้มาถวายข้า“ ขณะที่พวกเรานั่งดื่มน้ำชาอยู่ หลวงพ่อท่าน มองมาที่พระแล้วก็ตั้งจิตอธิฐานโดยไม่หลับตาเป็นเวลานานประมาณ 15 นาที ที่น่าอัศจรรย์คือ ตาท่านไม่กระพริบเลย ผู้เขียนเลยนั่งอธิษฐานตามท่าน พอครบเวลา ท่านกล่าวว่า ” นั่งดูซิ สว่างหรือเปล่า ข้าอธิษฐานเอาหลวงพ่อองค์นี้ไปช่วยประเทศชาติคลุมหมดทั้งประเทศ ขอให้หลวงพ่อช่วยแล้วฝากเทวดาให้ช่วยเหลือด้วย อันที่จริงข้าก็ให้ทุกๆวันไม่เคยขาดไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวก็เลิกกัน “ หลังจากนั้นประมาณ 1 อาทิตย์มีการเซ็นสัญญาสงบศึกระหว่างไทยกับลาว ทำให้ผู้เขียนรู้สึกทราบซึ้งในความรักและห่วงใยของหลวงพ่อที่มีต่อประเทศชาติและทหารหาญของประเทศเป็นอย่างยิ่ง




ผู้เขียน ในที่นี้คือ ท่านอาจารย์ศุภรัตน์


****************************

เครดิต หลวงปู่ดู่ หลวงตาม้า อาจารย์ศุภรัตน์
https://web.facebook.com/groups/prommapunyo/

 

มีอยู่ปีหนึ่งที่ประชาชนชาวไทยทุกหย่อมหญ้า มีความรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยในพระอาการประชวรของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ เพราะจากข่าวคราวที่ออกมานั้น พระอาการของพระองค์อยู่ในขั้นน่าวิตกเป็นอย่างยิ่ง ประชาชนชาวไทยทั้งหลายไม่ว่า บรรพชิต ข้าราชการ ประชาชน ต่างบำเพ็ญกุศลเพื่อถวายพระราชกุศลให้พระองค์หายจากพระอาการประชวรในครั้งนั้น ตั้งแต่การบำเพ็ญภาวนา สร้างพระ ทำบุญตักบาตร ผู้เขียนคิดว่าเราก็ภาวนาแล้ว น่าจะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง เพื่อให้หลวงปู่ช่วยพระเจ้าแผ่นดิน ทั้งๆ ที่รู้ว่า นับตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๙๕ เป็นต้นมา ไม่มีวันใดเลยที่หลวงปู่จะว่างเว้นจากการถวายพระราชกุศลให้กับในหลวง...

ผู้เขียนฝันไปว่า หลวงปู่ทวดท่านบอกว่า "ให้เขียนชื่อพระเจ้าอยู่หัว วันเดือนปีเกิดของพระองค์ด้านหนึ่ง ส่วนอีกด้านหนึ่งเขียนตีตารางเป็นร้อยแปดตา เอาไปให้อาจารย์ของเธอทำ ท่านรู้เองแหละว่าจะทำอย่างไร" เมื่อผู้เขียนทำเสร็จแล้วฝากคนไปถวายหลวงปู่ ตารางทั้งร้อยแปดนั้น ท่านเขียนอักขระเกี่ยวกับพุทธคุณร้อยแปดลงทุกช่อง เมื่อเขียนเสร็จแล้วท่านอธิษฐานจิต เพื่อให้นำไปบรรจุในองค์พระที่ท่านสร้างขึ้น แต่ที่สำคัญคือ แทนที่จะให้คนอื่นไปทำ หลวงปู่กลับเป็นผู้ทำและเทเอง บรรจุเองทั้งหมด ด้วยดวงจิตที่มุ่งมั่น ถวายความจงรักภักดีแด่พระเจ้าแผ่นดิน เมื่อเทเสร็จเป็นองค์พระแล้ว ท่านก็นำมาอธิษฐานให้กับพระเจ้าอยู่หัว ท่านกล่าวว่า "องค์อื่นๆ ตั้งแต่ที่มีมารัชกาลที่ ๑ ถึง ๘ ขอให้ขึ้นไปสถิตที่วิมานของแต่ละท่าน ส่วนรัชกาลที่ ๙ นี่ขอให้อยู่ก่อน เพื่อช่วยเหลือประเทศชาติ ให้รอกพ้นภยันตรายเสียก่อน" แล้วท่านก็พูดว่า "ไม่เป็นไรหรอก" สิ่งที่น่าปิติยินดีของปวงชนชาวไทยก็คือ พระอาการของพระเจ้าอยู่หัวซึ่งอยู่ในขั้นที่วิกฤต แม้แต่พระองค์เองยังกล่าวว่า ได้ไปอยู่ในแดนสนธยา ก็กลับคืนดีเหมือนเก่า

ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่า เกิดจากหลวงปู่องค์เดียว แต่ผู้เขียนต้องการเน้นถึงจุดที่ท่านรับเอาเป็นธุระ ในการทำพระครั้งนี้ต่างหาก ที่ทำให้รู้ซึ้งในน้ำใจของหลวงปู่ที่มีต้อพระเจ้าอยู่หัว เพราะท่านจะสั่งเสมอว่า เมื่อทำบุญหรือทำสมาธิครั้งใด อย่าลืมอุทิศกุศลให้กับ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ อันเป็นการแสดงความกตัญญูต่อแผ่นดินที่อาศัย ต่อพระพุทธศาสนา และต่อองค์พระเจ้าอยู่หัวของเรา

หมายเหตุ
ผู้เขียนในที่นี้คือ อ.ศุภรัตน์ แสงจันทร์