เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๖๗

​

 

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพลงทะเบียนเข้าร่วมโครงการส่งเสริมพัฒนาประสิทธิภาพการดำเนินงานหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล (อ.ป.ต.) ผ่านระบบ ZOOM Meeting Online ปี ๒๕๖๗ ตั้งแต่เช้า

ความจริงแล้วพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ต้องการให้กระผม/อาตมภาพเดินทางไปร่วมประชุมออนไซต์ที่วัดชลประทานรังสฤษดิ์ (พระอารามหลวง) ด้วยตนเอง ในฐานะประธานหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลดีเด่นของจังหวัดกาญจนบุรี แต่ด้วยเหตุที่ว่าวันนี้กระผม/อาตมภาพติดภารกิจ ในการร่วมปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดสิรินธรเทพรัตนาราม ในพระราชูปถัมภ์ หมู่ที่ ๗ ตำบลอ้อมใหญ่ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม ถ้าหากว่าไปร่วมงานอาจจะติดพันจนออกจากงานไม่ได้ ทำให้งานที่รับไว้ล่วงหน้านานแล้วเสียหายได้

เมื่อร่วมประชุมไปจนกระทั่งได้เวลาฉันเพลแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทางไปยังวัดสิรินธรเทพรัตนาราม ซึ่งนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เดินทางมายังที่นี้ เมื่อไปถึงกราบพระประธานแล้ว เจ้าหน้าที่ก็นำขึ้นรถตู้ไปพักผ่อนที่อาคาร ๑๐๐ ปี สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้รับการยกขึ้นเป็นสมเด็จพระสังฆราชเจ้าฯ

เมื่อเข้าไปถึงก็เจอหลวงปู่พระพรหมมงคลวัชราจารย์ (ไสว วฑฺฒโน) ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๑๔ - ๑๕ (ธ) เจ้าอาวาสวัดศรีสุริยวงศาราม จังหวัดราชบุรี พระอนุชาในสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (อมฺพรมหาเถร) นั่งอยู่แล้ว เมื่อเข้าไปกราบรายงานตัว ท่านก็จำได้ เนื่องเพราะว่าท่านเคยไปเป็นประธานหล่อพระที่วัดเสาหงษ์ อำเภอทองผาภูมิ ซึ่งก็คือวัดข้างเคียงของวัดท่าขนุน แล้วไม่มีใครที่เคยชินกับการต้อนรับพระเถระฝ่ายธรรมยุต กระผม/อาตมภาพจึงต้องทำหน้าที่ถวายการต้อนรับท่าน

พอนั่งสนทนากันได้ครู่หนึ่ง พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณพระพรหมวัชรสุทธาจารย์ (ทองดี ฐิตายุโก) วัดอาวุธวิกสิตารามก็มาถึง ตามมาด้วยพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธพจนวชิรมุนี (มนตรี คณิสฺสโร) วัดเครือวัลย์ วรวิหาร กรรมการมหาเถรสมาคม ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๑๑ (ธ)

เมื่อกราบท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ แล้ว เจ้าหน้าที่จะจัดเก้าอี้ให้นั่งใกล้เคียงเพื่อที่จะได้สนทนากับท่าน กระผม/อาตมภาพขอตัว เนื่องเพราะว่าสำหรับพระผู้ใหญ่ระดับนั้นแล้ว ไปนั่งเสมอท่านเป็นการไม่ดี จนกระทั่งได้เวลา ทางเจ้าหน้าที่ก็นำไปยังพระอุโบสถ ซึ่งกระผม/อาตมภาพไม่รอให้รถตู้มารับแล้ว เดินไปถึงก่อนตั้งนานกว่าที่รถตู้จะมาถึง ระยะทางใกล้ขนาดนั้น แต่ทางวัดบริการพระเถระดีเหลือเกิน

 

เมื่อเข้าไปถึงอุโบสถ ปรากฏว่าเจอหลวงพ่อเจ้าคุณสุรศักดิ์ (พระราชภาวนาวชิราจารย์ วิ.) เจ้าอาวาสวัดประดู่ (พระอารามหลวง) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสงคราม กราบพระอยู่ เมื่อกราบทักทายกันเรียบร้อย หันกลับมา เจอหลวงปู่จวบของกระผม/อาตมภาพเข้า ปัจจุบันนี้ท่านก็คือเจ้าคุณพระเทพประสิทธิคุณ (ประจวบ ขนฺติธโร ป.ธ. ๔) เจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตาราม วรมหาวิหาร

สมัยก่อนนั้นที่ไปหัวหกก้นขวิดอยู่ที่วัดท่าซุง กระผม/อาตมภาพเป็นผู้ต้อนรับท่านเอง จึงจดจำกันได้เป็นอย่างดี มองข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง ท่านเจ้าคุณสมชาย - พระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ. ๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๔ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสพระอารามหลวง วัดระฆังโฆสิตาราม วรมหาวิหาร ก็มาถึงแล้วเช่นกัน

อีกฝั่งหนึ่งนั้น หลวงพ่อพระมหาสำรวย ปญฺญาสาโร ป.ธ. ๖ วัดห้วยชินสีห์ จังหวัดราชบุรีก็นั่งอยู่ แปลว่าทางด้านที่กระผม/อาตมภาพนั่งนี้ ถ้าไม่ได้คั่นโดยพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธพจนวชิรมุนีแล้ว ฝ่ายพระมหานิกายก็คุมไปเกือบครึ่งโบสถ์..! เนื่องเพราะว่าเขานิมนต์พระเถระในการปลุกเสกวัตถุมงคลแค่ ๑๐ รูปเท่านั้น ยังโชคดีที่หลวงพ่อเชิดของกระผม/อาตมภาพ พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณพระพรหมวชิรมุนี (เชิด จิตฺตคุตฺโต ป.ธ. ๙) เจ้าอาวาสวัดสุทัศนเทพวราราม ราชวรมหาวิหาร ไม่ได้มา ไม่อย่างนั้นก็แปลว่าวันนี้มหานิกายยึดมณฑลพิธีแน่นอน..!

เมื่อถึงเวลา พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุทธพจนวชิรมุนี เป็นประธานในการจุดเทียนชัย กระผม/อาตมภาพเข้าสมาธิยาว ๆ ไปเลย ทันทีทันใดที่นึกถึงภาพพระ ก็เห็นวัตถุมงคลรูปพระในมณฑลพิธีซ้อนขึ้นมาที่ศูนย์กลางกาย จึงอธิษฐานขยายจนใหญ่เต็มมณฑลพิธี แล้วก็ทรงสมาธินิ่งอยู่ จนกระทั่งทางพระมหานาคเจริญพระพุทธมนต์จบแล้ว ก็ได้ทำน้ำมนต์พรมในบริเวณพิธี รับไทยธรรมแล้วรีบขอตัวเดินทางกลับ มาเข้าประชุมโครงการส่งเสริมพัฒนาประสิทธิภาพการดำเนินงานหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล (อ.ป.ต.) ต่อได้พอดี ต้องบอกว่าถ้าหากว่าเราบริหารจัดการดี ๆ งานหลายงานก็สามารถที่จะไปด้วยกันได้

แต่ทางด้านเจ้าหน้าที่ทำเกียรติบัตรในการเข้าประชุมอบรมครั้งนี้ น่าจะใช้ระบบเสียง ดังนั้น..แทนที่เกียรติบัตรที่ออกมาจะเป็นพระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. ก็กลายเป็นพระครูวิลาศการชนะธรรม, ดร. จาก กาญจน กลายเป็น การชนะ ก็คือไม่มีการแพ้นั่นเอง ได้แจ้งเข้าไปทางเจ้าหน้าที่เขาแล้วว่า ทำงานแบบรีบด่วนเพื่อต้องการให้ทันเวลา แล้วคนเข้าร่วมประชุมทั้งออนไลน์ทั้งออนไซต์เป็นพัน โอกาสผิดพลาดยังมีอยู่ แต่ว่ากรุณาแก้ไขให้ด้วย ซึ่งก็ได้รับการแก้ไขให้ถูกต้องแบบทันใจมาก

 

เมื่อเข้ารับการอบรมก็ย่อมได้ความรู้ต่าง ๆ มากมาย เพราะว่าเขาเอาหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล หน่วยอบรมประชาชนประจำอำเภอ หน่วยอบรมประชาชนประจำจังหวัด ที่ประสบความสำเร็จมาถ่ายทอดความรู้ให้แก่ผู้เข้าประชุมสัมมานาในครั้งนี้ ซึ่งคาดว่าถ้ากระผม/อาตมภาพเข้าร่วมประชุมออนไซต์ที่วัดชลประทานรังสฤษดิ์ (พระอารามหลวง) ก็น่าจะโดนท่านเจ้าคุณวีรพล - พระสุธีวชิรปฏิภาณ (วีรพล วีรญาโณ ป.ธ.๓) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม เลขานุการเจ้าคณะใหญ่หนเหนือ นิมนต์ขึ้นเวทีอย่างแน่นอน ยังดีที่มีงานอื่นคั่นอยู่ ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าต้องขึ้นไปแสดงความคิดเห็นเป็นระยะเวลายาว ๆ อยู่ในห้องปรับอากาศ กระผม/อาตมภาพอาจจะโดนไข้จับร่วงไปเสียก่อนก็เป็นได้..!

ปัจจุบันนี้แม้แต่ในเรื่องของอากาศ ต่อให้อยู่เฉย ๆ อย่างไรก็ตาม ก็ยังอยู่ในลักษณะที่ทำให้กระผม/อาตมภาพเจ็บไข้ได้ป่วยง่ายอยู่ดี เนื่องเพราะว่าเมื่ออากาศเปลี่ยน โรคภัยไข้เจ็บก็ย่อมกำเริบเป็นปกติ ในส่วนนี้ต้องขอให้ท่านทั้งหลายทำใจสักนิดหนึ่งว่า การเจ็บไข้ได้ป่วยนั้น ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของกระผม/อาตมภาพไปแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราจะไปหวังว่าให้ดีขึ้นก็คงจะเป็นเรื่องที่เกินหวัง เพราะว่ากรรมทั้งหลายเหล่านี้ เราได้กระทำด้วยตนเอง

ในเมื่อสิ่งหนึ่งประการใดที่เราทำ เราก็ต้องยอมรับ ถ้าท่านทั้งหลายทำใจยอมรับสิ่งเหล่านี้ได้ อาการป่วยมากก็เหมือนกับป่วยน้อย อาการป่วยน้อยก็เหมือนกับไม่ป่วยเลย เพราะเห็นว่าธรรมดาของร่างกายเป็นเช่นนี้ เกิดมาย่อมมีการเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นธรรมดา ในเมื่อเจ้าจะเจ็บไข้ได้ป่วย ก็เชิญเจ้าไปตามปกติเถิด เรารักษาได้เท่าไรก็จะรักษา ถ้าไม่สามารถที่จะรักษาได้ ก็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามเวรตามกรรมเท่านั้นเอง..!

เรื่องพวกนี้บางท่านที่ยังทำกำลังใจไม่ได้ก็จะเห็นว่า บางคนแม้แต่วาระสุดท้ายก็ยังคงดิ้นรนเพื่อที่จะให้มีชีวิตอยู่ต่อไป ดังนั้น..ท่านที่บอกว่าการทำ "การุณยฆาต" นั้นไม่ผิดศีล ก็แปลว่าท่านเข้าใจผิด เพราะว่าถ้ายังสามารถที่จะอยู่ได้ มนุษย์และสัตว์ทุกรูปทุกนามไม่มีใครตั้งใจแสวงหาความตาย แล้วเราไปตัดสินให้คนอื่นต้องตายลง ก็แปลว่าในส่วนที่เรากระทำนั้นผิดศีลอย่างแน่นอน เพราะว่าสัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ เรารู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิตอยู่ แม้ว่าเราไม่มีเจตนาฆ่า แต่เราก็ได้ลงมือฆ่า ก็คือทำการุณยฆาต แล้วเมื่อเขาตายลง การฆ่านั้นก็สำเร็จ ก็แปลว่าผิดไปถึง ๔ ใน ๕ ส่วน อยากจะบอกว่าผิด ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เต็มก็ใช่ที่ จึงอ้างเอาตามกฎเกณฑ์การละเมิดศีลก็แล้วกันว่า "ผิด ๘๐ เปอร์เซ็นต์" ถ้าหากว่า๘๐ เปอร์เซ็นต์ ก็ย่อมผิดอย่างแน่นอนนั่นเอง

เรื่องพวกนี้ญาติโยมทั้งหลายต้องระมัดระวัง เพราะว่าถ้าเป็นพ่อเป็นแม่ของเรา แล้วเราไปสั่งให้หมอทำการุณยฆาต ท่านจะโดนอนันตริยกรรมในฐานะฆ่าพ่อหรือว่าฆ่าแม่ ก็เป็นอันว่าปิดมรรคปิดผล ลงอเวจีมหานรกไปก่อน พ้นขึ้นมาเมื่อไรก็ต้องมารับโทษตามลำดับ ๆ โทษานุโทษที่ได้ก่อเอาไว้ในแต่ละชาติ กว่าที่จะหลุดพ้นขึ้นมาเป็นมนุษย์ได้ ก็เป็นระยะเวลาที่ยาวนานจนประมาณไม่ไหว จึงเป็นเรื่องที่ไม่ควรเสี่ยงเป็นอย่างยิ่ง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)