อนิจจัง สังสารวัฏ อนัตตา

5/4/2559
ขอบคุณบางท่าน ที่ติดตามกระทู้นี้น่ะครับ ผมดูจาก การเข้ามาชมแล้ว
มีเพียงไม่กี่คน ตอนแรก ผมตั้งใจจะทำแบบแผนการดำเนินชีวิตของเรา
สัตว์-บุคคลที่มาเกิดในชาติปัจจุบัน เริ่มต้นตั้งแต่-เกิด-เป็่นทารก-เข้าเรียนอนุบาล
-เข้า ป.1-จบป.6-เข้าเรียนมัธยมต้น-ปลาย-ปวช-ปวส-ปริญญา-เริ่มทำงาน-สร้างตัว
วัยกลางคน-แก่-เจ็บ-ตาย
กะว่าจะทำด้วยภาพประกอบ เปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างเคียงคู่กันไปหลายๆมุม
เช่น เด็ก ก็จะเล่าด้วยภาพ มีหลากหลากที่จะนำมาสะท้อนให้ได้คิด มีหลายมุมมอง
ให้พิจารณากัน ไปยัน วัยรุ่น หมุ่มสาว กลางคน แก่ ตาย ว่าเราผ่านอะไรกันมาบ้าง
โดยจะแยกแยะหลายประเด็น ทั้ง คนมีโอกาส ด้อยโอกาส รวย จน ยากแค้นแสนเข็ญ
พอเพียง ทั้งสัตว์-บุคคล และทุกอย่างการดำเนินชีวิต จะใส่ด้วยธรรมที่มาจากพระไตรปิฎก
เรียนรู้เริ่มต้น สั่งสมสุตตะ หลายอย่าง ตั้งแต่เริ่มต้นใน บุญ กุศล ทาน ศีล สมาธื ภาวนา ปัญญา ฯลฯ
ผมบอกได้เลยว่า เป็นธรรมที่ละเอียด ลึกซึ้งมาก เพราะจะรวมเอาจากประสบการณ์ตัวเอง-คนรอบข้าง
และผู้คนทั่วไป อย่างที่ไม่มีที่ไหนทำมาก่อน เพราะผมเฝ้าคิดสิ่งนี้มา สั่งสมมา มากกว่า10ปีแล้วครับ
เลยจะทำเป็นการวางเรื่องไว้ที่ กระทู้นี้ เหมือนฝากไว้ก่อน และปรับปรุง รูปแบบ เนื้อหา ไปเรื่อยๆ เมื่อสมบูรณ์
ก็จะทำการ เผยแผ่ ออกสู่สาธารณะ
แต่ต้องพักการนำเสนอไว้แต่เพียงเท่านี้ครับ เพราะรูปที่นำมาลง มันอาจมีผลกระทบต่อเว็ปครับ
เพราะผู้ดูแลเว็ปตามมาลบรูปเหล่านั้นออก ผมเลยขอจบกระทู้ หรือโครงการนี้ลง เอาไว้วันหน้า
ผมคงได้มีโอกาสนำเสนอธรรมนี้ครับ

ขอบคุณครับ

 

ไม่อาจทำได้ครับ ไม่อาจทำให้สัตว์(น้องหมา) ได้ดวงตาเห็นธรรมได้

แต่ทำให้สัตว์มีจิตสูงได้ แผ่เมตตาให้เค้า เค้าจะรับรู้ได้ จิตเค้าจะสูงขึ้น หากวิบากกรรมเก่าไม่รุนแรง อาจไปเกิดบนสวรรค์ได้ หรือเสียงสวดมนตร์ที่เต็มไปด้วยพลังของอารมณ์ฌาณ ก็ทำให้จิตเค้าสูงขึ้นได้ สงบได้

 

ขอบคุณ คุณ ณฉัตร และ นักรบเงา ที่ร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
นั่นคือประเด็นที่ต้องการครับ ความหมายเบื้องลึกคือ ทำอย่างไรไม่
ให้สัตว์บุคคลเหล่านั้นมาเวียนตาย เกิดในวัฏฏะอ่ะครับ บุคคลภายนอก
มองในทางโลกว่า ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่าเทิดทูญ สรรเสริญ ยกย่อง
สงสาร เวทนา เป็นสิ่งดีที่สัตว์ บุคคล กระทำด้วยความจงรัก ซื่อสัตย์
เพราะมันก็เป็นจริงตามนั้นในธรรมชาติของโลก เป็นพื้นฐาน ตัวอย่างของ
ความดี ของบุญกุศล แต่ในทางธรรมนั่นเป็นทุกข์ ที่ผูกจิต ยึดอยู่ เพราะผล
ของการกระทำ(กรรม)ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
ที่ผมเอามาลงตัวอย่างในเหตุการณ์แบบนี้ ผมเพียงอยากรู้ว่ามีใครคิดแบบไหน
กันบ้าง สิ่งที่ผมคิดมัน เป็นธรรมข้อหนึ่งของการเวียนว่ายตายเกิด เพราะบุคคลที่มี
ธรรมย่อมรู้สึกว่ามันมีอะไรมากกว่า คำว่าน่าสงสาร

 

ถ้าท่านอยากจะสงเคราะห์ ก็พามันกลับบ้านไปเลี้ยงสิ

แล้วดูแลมันให้ดี และให้มันฟังเสียงพระสวดมนต์เหมือนกับ ค้างคาว 500 ตัว กับ งูเหลือมที่อยู่ในถ้ำ

ถ้ามันพอใจในเสียงสวดมนต์ จะเป็นปัจจัยให้มันได้ดวงตาเห็นธรรม ในพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในอนาคต

 

มันก็พูดยากครับท่าน เพราะผมก็เอาเรื่องราวของธรรมที่ผมเห็นเพียงเล็กน้อย
มาลง เผื่อมีใครเห็นในแบบของผมบ้าง ไม่มีใครเข้าใจได้โดยการคาดเดาหรอก
ในสิ่งที่เป็น มีเพียงตัวเจ้าของเอง ถ้าต่อไปผมเอารูปเด็กที่กำลังออกจากช่องคลอดมาลง แล้วผมก็มีคำถามให้ชวนสนทนากันอีก ท่านจะเห็นเหมือนผมมั้ย
แล้วก็ตามด้วยผู้หญิงสาวสวยยืนแก้ผ้าล่อนจ้อนมาลง แล้วผมก็มีคำถามให้ชวนสนทนากันอีก ท่านจะเห็นเหมือนผมมั้ย และก็ตามด้วยคนแก่ หรือคนตาย มาลง แล้วผมก็มีคำถามให้ชวนสนทนากันอีก ท่านจะเห็นเหมือนผมมั้ย

ธรรมชาติของธรรมมีหลายรูปแบบครับ ทั้ง รูป รส กลิ่นเสียง ผัสสะ ตัณหา ภพ ชาติ อุปาทาน อะไรก็ว่ากันไปครับ สิ่งที่ผมสื่อคือการให้บุคคลพึงรู้ได้ด้วยการได้ยินได้ฟัง สิ่งที่เป็นเหตุทั้งหลาย ให้คนได้รู้ต้นตอของเหตุ ว่าผลนันมันมีความทุกขเวทนาอยู่ แม้เพียงสิ่งที่การเฝ้ารอสิ่งใด สิ่งหนึ่งด้วยความห่วงหาอาวรในสิ่ง
ที่ตนรัก เชื่อ ศรัทธานั้น มันก็เป็นทุกข์ เราไม่อาจกระทำให้สัตว์บุคคลเห็นตามเราได้ทั้งหมดหรอกครับ หรือแม้บางครั้งมองอีกเรื่องราว มันก็เป็นการบำเพ็ญเพียรผมเพียงคิดว่า จะต้องมีสักชีวิตนึงที่เข้าใจ ในสิ่งที่เราเข้าใจ และจะพยายามต่อไป แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด เพราะเรื่องราวในโลกของชาติเรานี้มันมีเรื่องราวอีกเป็นล้าน หรือไม่ก็นับไม่ถ้วน เราไม่สามารถติดตามช่วยได้
หมดทุกเรื่องราว แม้จะไม่มีใครเข้าใจ แต่ก็ขอไห้ได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น
สักวันเมื่อถึงเวลา เขาจะสามารถรับรู้เรื่องราวนั้นเองได้ว่า เราจะเมตตา กรุณา
หรือ อุเบกขา