ผมอยากทราบว่ามีคนสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฏกแบบไม่ดูได้หรือไม่ครับ

ผมอยากทราบว่ามีคนสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฏกแบบไม่ดูหนังสือได้หรือไม่ครับ

เพราะผมอ่านตามตลอด มันยาวไม่รู้ว่าจะจำได้หมดไหม

ใครจำได้ผมว่าเก่งมากๆๆเลย

 

อนุโมทนาสาธุครับ


ผมสวดได้โดยไม่ต้องดูหนังสือครับ ตอนเปิดดูตอนแรกก็ท้อครับมันยาวมากๆ จึงต้องมีการตั้งสัจจะอธิษฐาน ขอให้ผมสวดได้ภายในเวลา 3 วัน ถ้าอยากให้ผมเชื่อในธรรมมะ 100 เปอร์เซ็นต์ พอในวันที่ 4 ผมก็มานั่งสวดยอดพระกัณฑ์โดยไม่ต้องดูหนังสือเป็นครั้งแรก และก็เป็นการสวดมนต์ครั้งแรกในชีวิตพร้อมกับบทสวดบทแรกที่สวดได้ จากนั้นบทสวดมนต์ตามปรกติก็ตามมา เหตุการณ์ตอนนั้นที่อยากสวดมนต์ เพื่ออยากให้รู้แน่ชัดว่าแค่บทสวดมนต์ธรรมดาๆเนี่ยนะ จะสามารถช่วยเหลือคนตายให้ฟื้นได้ โดยไม่เกี่ยวกับทางการแพทย์ สุดท้ายผมก็เชื่อในคำสอนของพระพุทธองค์อย่างจับจิต ไม่ต้องอยากดูสวรรค์ ไม่ต้องอยากดูนรก ขอให้เชื่อมั่นในคำสอนของพระพุทธองค์เราก็สามารถพ้นจากความทุกข์ได้ ทุกอย่างมีเกิดก็มีดับเป็นเรื่องปรกติธรรมดา


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

เมื่อเช้าจะตอบเจ้าของกระทู้แล้วค่ะ แต่ก็ต้องรอให้เจ้าตัวออกมาแสดงเอง ..
และก็จริงดังคิด ... ส่วนตัวแล้วสวดมาก็นานแล้ว ยังจำไม่ได้หมดเลยค่ะ มีบทนี้แหละที่ยากสุด เพราะรับสวดบทใหม่ๆ มาทีหลังยังจำได้แล้ว แต่บทนี้ ขอบอกว่าต้องมีสมาธิมากๆจึงจะจำได้หมด
อนุโมทนากับผู้ที่มีใจศึกษาธรรมค่ะ สาธุ

 

ขอแนะนำเพิ่มเติมนะครับ

สำหรับบทสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้ก็เป็นของสมเด็จโตหรือหลวงปู่โต ของลูกศิษย์แทบจะทุกๆท่านก็ว่าได้ รวมทั้งตัวผมเองด้วย ถ้าจะถามว่าบทสวดชินบัญชรไม่ใช่หรือที่เป็นของหลวงปู่โต จริงๆแล้วบทสวดทั้ง ๒ บทนี้ก็เป็นบทสวดที่หลวงปู่โตใช้ทั้ง ๒ บท สำหรับบทสวดชินบัญชรผมขอเรียกว่า"บทร้อน" ส่วนยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกผมขอเรียกว่า "บทเย็น" หมายความว่าอย่างไร ทำไมต้องเรียกว่า "บทร้อน บทเย็น" คนที่สวดมนต์จะมีนิสัยที่แตกต่างกัน ๒ อย่างคือ เป็นคนใจร้อนกับคนใจเย็น แต่จะไม่แตกต่างกันก็ตรงที่มีสมาธิ บางคนสวดมนต์ช้าๆเหมือนจะขาดใจ หายใจไม่ทัน ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เร่งหรือเร็วในทำนองการสวด บางคนสวดเร็วก็ไม่ไหว หายใจไม่ทัน เพราะเช่นนั้นผู้ที่สวดมนต์คาถา ๒ บทนี้ จึ้งไม่สามารถสวดรวมกันได้ ถ้าใครได้คาถาชินบัญชรแล้ว ก็จะสวดยอดพระกัณฑ์ยาก แต่ก็สามารถสวดได้ สำหรับผมสวดยอดพระกัณฑ์ได้ แต่ก็สวดคาถาชินบัญชรไม่ได้ พยายามท่องจำอยู่เหมือนกันพอจะได้มันก็ลืมหายไปเอง ก็กลายเป็นว่ายอมแพ้ ขอจำชื่อตัวคาถาอย่างเดียวพอ เพื่อที่จะระลึกถึงองค์ของหลวงปู่โต


*สำหรับผู้ที่อยากสวดให้ได้จริงๆโดยที่ไม่ต้องดูหนังสือ ผมมีคำแนะนำ ลองเอาไปปฏิบัติดูนะครับ
ยอดคาถาพระกัณฑ์ไตรปิฎก จะแบ่งเป็น ๒ ย่อหน้าใหญ่ คือ
๑ อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง วะตะโส ภะคะวา
๒ กุสะลาธัมมา อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง อะ อา ยาวะชีวัง

สำหรับในย่อหน้าแรก อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง วะตะโส ภะคะวา
๑.๑ ซึ่งจะเป็นในส่วนพระพุทธคุณห้องเดียว เราก็ต้องท่องจำให้ได้ขึ้นใจก่อน
๑.๒ เป็นขันธ์ ๕ เราก็จำให้ได้ก่อนว่าขันธ์ ๕ มีอะไรบ้าง
๑.๓ ตอนแรกคิดว่าเป็นธาตุต่างๆ แต่พอสวดไปนานๆ จริงๆก็คือ องค์ประกอบที่ทำให้เกิดมามีตัวตน ได้แก่ ธาตุดินคือเนื้อที่ห่อหุ้มตัวเรา ธาตุน้ำคือเลือดหนอง ธาตุไฟคือความอบอุ่นในร่างกาย ธาตุลมคือลมที่อยู่ภายในกาย อากาศคือส่ิงที่ทำให้สิ่งมีชีวิตอยู่ได้ วิญญาณคือดวงจิตหรือใจ และจักรวาลคือสถานที่อยู่ เพราะแบบนั้นการที่สิ่งมีชีวิตจะเกิดมาได้จะต้องมีองค์ประกอบข้างต้นดังกล่าว
๑.๔ สวรรค์ชั้นต่างๆ เช่น เทวโลก พรหมโลก เป็นต้น
๑.๕ ฌาณในระดับขั้นต่างๆ
๑.๖ พรหมโลก ชั้นของอรูปพรหม
๑.๗ ลำดับขั้นของผู้ที่ได้ฌาณต่างๆ

สำหรับในย่อหน้าสองนี้จะยากหน่อย เนื่องจากคำจะไม่ซ้ำกัน ทำให้ท่องจำยาก ถ้าอยากได้จริงๆก็คงต้องขอพึ่งอำนาจบุญบารมีของครู อาจารย์หรือเทวดาส่วนตัวให้นึกหรือจำได้มั่น พอเราท่อง สวดบ่อยๆเข้า เดี๋ยวจิตมันก็จำไปเอง ถ้าผู้ใดท่องได้จะบอกว่า เป็นบทสวดที่ไพเราะและมีความสุขมากเมื่อได้สวด และจะคิดเหมือนผมว่า น่าจะเยอะกว่านี้อีกนะ

ในด้านพุทธคุณ ถ้าผู้สวดมีความตั้งมั่น จิตแน่วแน่อยู่กับบทสวด สามารถช่วยคนตายให้ฟื้นได้จากประสบการณ์จริง ปลดปล่อยวิญญาณที่สามารถจะหลุดพ้นได้ แคล้วคลาดจากเคราะห์กรรมหนัก เป็นที่รักของหมู่เทวดาและเหล่าวิญญาณ

"อย่าเชื่อผม จนกว่าคุณจะรู้ได้ด้วยตนเอง"

ผมทำได้แค่แนะนำเท่านั้น ไม่สามารถทำให้เห็นชัดเป็นรูปธรรม ณ เวลานั้นๆได้ เหมือนครู อาจารย์ท่านกล่าวไว้ มีดีก็ต้องบอกกัน แต่ใครจะเอาหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับการกระทำของแต่ละบุคคล


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

เคล็ดไม่ลับสำหรับคนที่อยากสวดบทยาวๆนะครับ ท่องจำทีละบท ให้ขึ้นใจ พอได้บทที่ 1 ตามด้วยบทที่ 2 พอได้บทที่ 2 แล้วก็ย้อนสวดมาตั้งแต่บทที่ 1 ใหม่เพื่อทบทวน ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนครบทุกบท ใช้เวลาว่างๆ วันละชั่วโมงสองชั่วโมง ไม่เกิน 5 วันก็สวดได้แล้วครับ

 

อ้อ.... ที่แท้เป็นแบบนี้ีนี่เอง ถ้าคุณ na_krub ไม่บอกก็ไม่ทราบว่า เป็นบทเย็นบทร้อน มิน่าล่ะ ดิฉันว่าทำไมท่องไม่ได้สักที ขออนุโมทนาในคำตอบค่ะ สาธุ

 

ผมอยากบอกว่าผมสวดพระคาถาชินบัญชรได้โดยไม่ต้องดูหนังสือ แต่สวดยอดพระกัณฑ์ยังไม่ได้ไม่รู้เกี่ยวรึปล่าว

 

แบบนี้ผมจะสวดยอดพระกัณฑ์ได้ไหมครับ เพราะผมสวดพระคาถาชินบัญชรได้แล้ว

 

ผมแค่ยกตัวอย่างให้ดูเพื่อความเข้าใจให้เห็นชัดๆเท่านั้นเอง ส่วนผู้ที่มีความตั้งมั่น เอาจริงเอาจัง ต่อให้ยากขนาดไหนผมว่าทุกๆท่านก็ทำได้ครับผม คนที่ทำไม่ได้คือ คนที่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ นิดหน่อยก็ท้อ หนักไม่เอา แถมเบาก็ยังไม่สู้อีก ทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้มามันไม่ง่ายอย่างที่คิด แต่เมื่อเราได้มาแล้วก็จะรู้คุณค่าของสิ่งนั้นๆ


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ใช่แล้วครับไม่งั้นผมคงสวดคาถาชินบัญชรไม่ได้แน่ อิอิ อนุโมทนาครับผม

 

ขอบคุณครับ

 

ใช่ครับถ้าสวดได้ง่าย คนก็จะไม่เห็นคุณค่า ถ้าตั้งใจสวดอย่างจริงจัง พอสำเร็จคนก็จะเห็นคุณค่าว่ากว่าจะสวดได้ ต้องใช้ความอดทนและตั้งใจ สาธุครับ

 

ดีจังเลยที่จำได้ บทสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก ยาวมากเลย จำไม่ได้เหมือนกัน จำได้แต่พระคาถาชินบัญชร ขอร่วมอนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ ให้นะค่ะ

 

แนะนำเพิ่มเติมอีกนิดนะครับ สำหรับผู้ที่ชอบยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก

ผู้ที่สวดอยู่ประจำหรือแทบจะทุกวัน สังเกตุรึเปล่าว่าชั้นรูปพรหมทั้ง ๑๖ ชั้นนั้นไม่มีในยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก จะมีแต่อรูปพรหม ถ้าอยากสวดให้ครบแนะนำให้สวดพระธัมมจักรกัปวัตนสูตรบทย่อเพิ่มเติมด้วยนะครับ คราวนี้ก็จะได้ทราบถึงรายละเอียดของสวรรค์ภูมิทั้งหมดที่มี ๒๖ ชั้นแบบชัดเจน


๑. จาตุมหาราชิกา
๒. ดาวะดึงสา
๓. ยามา
๔. ตุสิตา
๕. นิมมานนะระตี
๖. ปะระนิมมิตวสะวัตตี
๗ พรัหมะปาริสัชชา
๘ พรัหมะปุโรหิตา
๙ มะหาพรัหมา
๑0 ปะริตตาภา
๑๑ อัปปะมาณาภา
๑๒ อาภัสสะรา
๑๓ ปะริตตะสุภา
๑๔ อัปปะมาณะสุภา
๑๕ สุภะกิณหะกา
๑๖ เวหัปผะลา
๑๗ อะสัญญิสัตตา
๑๘ อะวิหา
๑๙ อะตัปปา
๒0 สุทัสสา
๒๑ สุทัสสี
๒๒ อะกะนิฏฐะกา
๒๓ อากาสานัญจายะ
๒๔ วิญญานัญจายะ
๒๕ อากิญจัญญายะ
๒๖ เนวะสัญญา



สำหรับผู้ที่ทราบแล้วอย่าพึ่งเบื่อนะครับ เอาไว้แนะนำกับผู้ที่ยังไม่ทราบ รับรองครั้งนี้จะจำติดใจไปจนตาย ถ้าหมั่นได้ท่องภาวนาทุกวัน ไม่ต้องมานั่งจำให้เสียเวลา


บทสวดพระธัมจักรกัปวัตนสูตร บทย่อ

ภุมมานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
จาตุมมะหาราชิกา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง จาตุมมะหาราชิกานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
ตาวะติงสา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ตาวะติงสานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
ยามา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ยามานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
ตุสิตา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ตุสิตานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
นิมมานะระตี เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง นิมมานะระตีนัง เทวานัง สัททัง สุตวา
ปะระนิมมิตะวะสะวัตตี เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ปะระนิมมิตะวะสะวัตตีนัง เทวานัง สัททัง สุตวา
พรัหมะปาริสัชชา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง พรัหมะปาริสัชชานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
พรัหมะปุโรหิตา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง พรัหมะปุโรหิตานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
มะหาพรัหมา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง มะหาพรัหมานัง เทวานัง สัททังสุตวา
ปะริตตาภา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ปะริตตาภานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
อัปปะมาณาภา เทวา สัททะมะนุสสา เวสุง อัปปะมาณาภานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
อาภัสสะรา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง อาภัสสะรานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
ปะริตตะสุภา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง ปะริตตะสุภานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
อัปปะมาณะสุภา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง อัปปะมาณะสุภานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
สุภะกิณหะกา เทวา สัททะ มะนุสสาเวสุง สุภะกิณหะกานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
เวหัปผะลา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง เวหัปผะลานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
อะวิหา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง อะวิหานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
อะตัปปา เทวา สัททะมะนุสสา เวสุง อะตัปปานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
สุทัสสา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง สุทัสสานัง เทวานัง สัททัง สุตวา
สุทัสสี เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง สุทัสสีนัง เทวานัง สัททัง สุตวา
อะกะนิฏฐะกา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง
เอตัมภะคะวะตา พาราณะสิยัง อิสิปะตะเน มิคะทาเย อะนุตตะรัง ธัมมะจักกัง ปะวัตติตัง อัปปะฏิ วัตติยัง สะมะเณนะ วา พราหมะเณนะ วา เทเวนะ วา มาเรนะ วา พรัหมุนา วา เกนะจิ วา โลกัสมินติ ฯ


ถ้าผมผิดพลาดประการใดขออโหสิกรรมด้วยนะครับ

สิ่งใดที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินพระธรรม โดยไม่ได้ตั้งใจ หรือไม่ได้เจตนา ทั้งกายกรรม มโนกรรม และวจีกรรม ขออโหสิกรรมให้ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ
"วันทามิ ธัมมัง สัพพะเมโทสัง ขะมะถะเม ภันเต"


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

.

เป็นความรู้ที่สุดยอดครับ ทำดีแล้วครับ เยี่ยมๆๆ ผมจะพยายามสวดบทเย็นให้เต็มที่ครับ บทร้อนได้แล้ว บทเย็นต้องพยายามให้มากๆๆ

 

สวดได้ค่ะ แบบไม่ต้องดูทั้ง ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก และ ชินบัญชร เมตตามหาใหญ่ก้ได้นิดหน่อยแบบไม่ต้องดู กะว่าจะพยายามท่องให้ได้อยู่ค่ะ

 

หลังจากที่พยายามท่องจำบทชินบัญชรแบบไม่ดูหนังสือสวดมนต์ ตอนนี้ผมก็ประสบความสำเร็จแล้ว ถ้าบทไหนที่เราคิดว่ายากสำหรับเรา ก็ต้องตั้งใจขอกับครูอาจารย์โดยตรงนะครับ จากยากเดี๋ยวก็จะง่ายเอง

การสวดมนต์บทใดๆ เราไม่ต้องยึดตามคนอื่นก็ได้ เราชอบบทไหนเราก็ทำในส่วนที่เราชอบแบบเต็มที่ อานิสงฆ์ก็จะได้กับตัวเราเอง

อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออนุโมทนากับการสวดนะคะ ชอบมากๆ กับการตอบปัญหาของคุณ Na_krub มากเลยตอบได้ตรงใจสุด ๆ ขอบคุณมากนะคะนี่ก็เพิ่งทราบเหมือนกัน เรื่องบทร้อน บทเย็น เพราะส่วนตัวแล้วสวดพระคาถาชินบัญชได้มานานมากแล้ว แต่ยอดพระกัณฑ์ฯ ไม่ได้ต้องเปิดหนังสือสวดคะ แต่มีความรู้สึกว่าเราอาจยังไม่พยายามพอต่อนี้ไปจะลองพยายามดู เพราะปรกติก็สวดยอดพระกัณฑ์, ธรรมจักรบทยาวนะคะ, อาการวัตตาสูตร,สัมพุทธเท, เมตตาใหญ่อยู่ และปริตรสวดตามวันนะคะ เช่นเราเกิดวันพฤหัสบดีก็สวด วัฏฏกปริตรฯลฯ และท้ายนี้ ขอให้คุณ Na_krub มีแต่ความเจริญรุ่งเรืองและทุก ๆคนในเวปนี้นะคะ เจริญในธรรมและมีพระพุทธเจ้าในใจนะคะ

 

ขออนุโมทนาบุญแด่คุณ Siwatcha ด้วยครับ



ผมก็อยากสวดมนต์เยอะๆบทเหมือนกันครับ แต่มันไม่เหมาะสมกับผมเท่าไหร่ ตอนผมสวดมนต์ผมจะนั่งท่าคุกเข่าสวดมนต์ ถ้าสวดมนต์และแผ่เมตตาจนเสร็จสรรพก็ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงนิดๆ การแผ่เมตตา การอุทิศบุญจิตมันก็มีกำลังสูงอยู่ อาการเหน็บชาที่เท้าก็ยังพอสู้ไหว แต่เมื่อทำการสวดมนต์เยอะบทเข้าใช้ระยะเวลาเกือบ 2 ชั่วโมง ทำให้รูสึกว่าจิตมันอ่อนกำลัง เพราะมัวไปพะวงกับอาการเหน็บชาที่มันเล่นงานที่เท้าอยู่ ถ้าจะถามผมว่าทำไมไม่นั่งท่าพับเพียบหรือท่าอื่นๆที่สุภาพ ผมก็ต้องขอบอกว่า "ผมศรัทธาในพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์มาก"ท่านั่งคุกเข่าเป็นท่าที่ให้ความเคารพสูงสุด แค่พื้นฐานยังทำไม่ได้ เจ็บนิดเจ็บหน่อยอดทนไม่ได้ ก็อย่าหวังต่อยอดไปทำอย่างอื่นเลย อายุก็ยังไม่มาก สิ่งที่สำคัญต้องฝึกความอดทนให้ได้เป็นอันดับแรกก่อน พอถึงเวลาแผ่เมตตาหรืออุทิศบุญทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร เลยต้องกลับมายึดหลักเดิม สวดเท่าเดิม แล้วก็ทำการแผ่เมตตา อุทิศบุญให้พวกเค้าเสร็จสิ้นไปก่อน หลังจากนั้นค่อยสวดบทเสริม เพื่อระลึกถึงครู อาจารย์ต่อไป เช่นบทสวดชินบัญชร บารมี 30 ทัศ ปัญญา บารมี 30 ทัศ เป็นต้น

จริงๆแล้วการสวดมนต์ ถ้ามีสมาธิดี จิตนิ่งๆ สวดแค่บทปกติก็พอแล้ว สำหรับผู้ที่อยากต่อยอดเสริมบารมีหรือช่วยเหลือผู้อื่น ก็ต้องหาบทสวดที่เหมาะสม


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ผมก็สวดได้ครับ ประมาณ 3 เดือนครับ สำหรับ ยอดพระกัณฯ ก็สวดอยู่เกือบทุกวัน ผมไม่ได้ท่อง นะครับ ก็เปิดหนังสือสวดไปปกติ วันไหนเราเริ่มจำได้ เราจะทำได้เองครับ บางตอน บางท่อน เราก็จะได้เองครับ พอตรงไหนเราแม่น แล้ว ก็มาดูตรงที่ยังจำไม่ได้ครับ ก็แค่นั้นเอง แต่... ผมอยากให้ทราบว่า บทยอดพระกัณฯ จะสวดต้องมี "สติ" ตลอดเวลา ไม่งั้น จะท่องผิด ครับ หรือ ท่องสลับ จิต ต้องอยู่กับบทสวดในใจจริง ๆ
----------------
ส่วน ชินบัญชร ผมก็สวดได้ครับ ชินบัญชร อันนี้ ผมว่าตอนสวดเปิดหนังสือท่องบ่อยๆ ผมก็ว่าไม่ยากเลยนะ เพราะว่า คำสวดแบ่งเป็น วรรค อยู่แล้ว ไม่ต้องมี สติ ผมก็ท่องได้นะ เพราะว่า คำสวด มันคล้องจองกันดีอยู่แล้วครับ สำหรับ ชินบัญชร ผมหัดสวดอยู่ 10 วันครับ ถึงจะได้ เพราะ ผมก็ท่อง วันละ ท่อน สอง ท่อง เอาแบบแม่นๆ ไม่ผิด พอครบ 10 วัน ผมก็ครบบทพอดี ^^ ชินบัญชร นี่ ไม่คิดตั้งใจจะท่อง แต่แฟนผมท่องได้ก่อน มันก็เลยหมือนอิจฉา!! แต่ถ้าเราตั้งใจ เราก็ทำได้น่ะ ^^

>>> อันนี้ซิครับยาก กะระณียะเมตตะสุตตัง มันแทบไม่มีอะไรคล้องจองกันเลย แบบบทสวด มันมาแบบ โดดๆ ไงไม่รู้ ตอนผมเริ่มฝึกน่ะ บทนี้ 7 วันครับ แต่เป็น 7 วันที่ทรมาน มาก เพราะว่า คิดว่าจำบรรทัดนี้ได้แล้ว ไปๆ มาๆ ก็ต้องไปเปิดหนังสืออีก เปิดแล้วก็เปิดอีก - - สุดท้ายผมก็ท่องได้ครับ

**** ขอบอกนิดนึง นะครับ*****
คือ บทสวด ที่ผมกล่าวมานี้ หนังสือที่ขายหรือแจก แล้วเราเอามาสวดกัน บางท่อง บางตอน มันไม่เหมือนกันหรอกนะครับ บางเล่ม สะกดแบบนี้ แบบเล่ม สะกดอีกแบบ ก็ ก็อย่าไปใส่ใจ มันมากเกินไปครับ ^^