สรุปทริปเขาวง ถ้ำนารายณ์ และ ถ้ำดาวเขาแก้วมวกเหล็ก

Zoom ดูชัดๆครับ..เป็นแสงสว่างปรากฎตรงหัวใจท่านพอดีเลยครับ..สาธุ

 

มาเล่าต่อครับ

-หลังจากที่พวกเราชมถ้ำนารายณ์กันสมควรแก่เวลาแล้ว

-พวกเราก็ได้โอกาสที่จะไปกราบนมัสการหลวงตาวัชรชัยท่าน เป็นเวลาที่เหมาะมากๆ เนื่องจากไม่มีผู้อื่น มีเพียงคณะของเราเท่านั้น ต้องขอบคุณคุณพี่จ๊ะของเรามากๆ

พอได้พบหน้าพวกเราท่านก็บอกว่า แค่เห็นก็รู้แล้วว่าพวกเราเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ดังนั้นท่านจะคุยด้วยแบบเปิดหมด ไม่มีอะไรปิดบัง ท่านได้เมตตาสอนธรรมมะ ให้กับพวกเราในหลายๆอย่าง

คณะพลาธิการของเราเป็นต้นบุญถวายสังฆทานใหญ่ มีพระประธานหน้าตัก สามศอก และกลุ่มพวกเราร่วมบุญด้วยทั้งหมด มีการถวาย ซีดี ธรรมมะเอ็มพีสาม และซีดี โทษละเมิดพระวินัย ที่ ทีมไรท์ซีดี ของพวกเราได้ร่วมมือกันจัดทำขึ้น รวมเป็นสังฆทานที่สมบูรณ์ บริบูรณ์ทั้งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขออานิสงค์นี้จงมีแด่ชาวเวบพลังจิตและ กลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ ทุกๆ ท่านด้วยครับ สาธุ....

ธรรมมะที่หลวงตาท่านเมตตาสอน
-การพิจารณาความตายในทุกวัน ให้คิดว่าเราจะตายในวันนี้เพื่อความไม่ประมาทในการทำความดี

-การค่อยๆชำระความชั่ว กิเลส ออกไปจากจิตใจไปทีละน้อย เพื่อให้ความเป็นทองคำปรากฏขึ้น

-ท่านได้เมตตาคุณ เปิ้ล ถาวร เป็นพิเศษในการปฏิบัติด้วย

 

ผมตามไม่ทันจริงๆคร๊าบ สงสัยต้องให้ทุกท่านเคาะกบาล เผื่อดินหลุดเห็นเนื้อเป็นทองอย่างหลวงตาท่านเมตตาครับ (b-oneeye)

 

หลวงตาวัชรชัย ท่านได้ให้โอวาสไว้ดีมากครับ ทุกวันนี้ผมจึงจำไว้เป็นคติประจำใจของผมเลยทีเดียว

..ท่านว่า..

.."ถึงแม้ว่าเราจะยังไม่มีดีอะไรเลย..ไม่มีคุณวิเศษอะไรเลย..เป็นแค่ขี้ไก่เท่านั้นเอง แต่ถ้าศีลของเราบริสุทธิ์ดีอยู่สม่ำเสมอ นับตั้งแต่วันที่เราได้ตั้งใจรักษาศีลมาแล้ว ต่อให้ใครมาสอบสวนก็ตาม (เบื้องบนนับจากพระนิพพานลงมาถึงเทวดาชั้นจาตุม ตรงกลางคือมนุษย์และสัตว์เดรัจฉาน ตลอดเรื่อยลงไปเบื้องต่ำจนถึงโลกันตนรก) ก็ไม่มีใครจะมาปรับโทษเราได้เลยเรื่องศีลนี้"..

ดังนั้น..ผมจึงจำไว้ว่า

"แม้เราจะเป็นเพียงขี้ไก่ ไม่มีอะไรดีเลยก็ตาม แต่ก็จะขอมีดีอยู่ที่ศีลบริสุทธิ์ ไว้เป็นความภาคภูมิใจสักอย่างเถอะวะ"

...

 

โมทนากับคำสอนของหลวงตาวัชรชัยที่ผ่านมาทางเพื่อนๆครับ
เป็นกำลังใจอย่างมากสำหรับผมและหลายๆคนที่ยังเป็นขี้ไก่อยู่ครับ
แล้วผมจะจำใส่หัวเอาไว้ครับ

 

พอได้กราบหลวงตาและทำบุญกับท่านแล้ว เราก็ออกจากถ้ำนารายณ์มาประมาณบ่าย 2 โมงกว่าๆ เดินทางต่อไปที่ อ.มวกเหล็ก ไปวัดถ้ำดาวเขาแก้วต่อครับ

พอถึงมวกเหล็กคุณคณานันท์ กับคุณ Thavornsiripat ก็ขอตัวกลับก่อน พอดีมีรถตู้ไปอนุสาวรีย์ชัยฯจอดอยู่พอดี

พวกเราที่เหลือก็เดินทางไปถึงวัดถ้ำดาวเขาแก้วประมาณบ่าย 3-4 โมงนี่มั๊ง
พอถึงก็มีผู้ปฏิบัติธรรมท่านหนึ่งพาขึ้นไปบนเขาเข้าไปในถ้ำ

ทางขึ้นถ้ำมีบันได 162 ขั้นให้เดินขึ้นไปจากตีนเขา พอถึงใกล้ๆปากถ้ำก็จะสัมผัสถึงลมเย็นๆและสดชื่นพุ่งออกมาจากในถ้ำมาปะทะที่ตัวพวกเราอยู่ตลอดเวลา จากนั้นพวกเราก็ไปกราบขออนุญาตเจ้าถ้ำ ซึ่งอยู่ในศาลเจ้าหน้าปากถ้ำ เพื่อขออนุญาตเข้าไปชมถ้ำ

เสร็จแล้วก็เข้าไปในถ้ำ ภายในถ้ำจะมีหลายส่วน คล้ายๆจะเป็นห้องๆ ห้องแรกเปรียบเสมือนห้องรับแขก จะเป็นถ้ำขนาดไม่ใหญ่มากนักน่าจะกว้างประมาณ 6-8 เมตร ยาวซัก 8-10 เมตรกระมัง ประดิษฐานพระประธานและพระพุทธรูปหลายองค์ มีรูปพระอาจารย์ประทวนขนาดใหญ่ด้วย มีสมเด็จโต มีพระประจำวันเกิด มีรูปปั้นพญานาคแช่อยู่ในอ่างน้ำขนาดต่างๆกันหลายตัว และก็มีพระฤาษีด้วย พวกเราก็ไปกราบขออนุญาตจุดนี้เป็นจุดที่ 2


จากนั้นก็เดินเข้าไปต่อในส่วนถัดไปของถ้ำ ลึกเข้าไปอีกประมาณ 10 เมตรก็จะมีหินย้อยที่ย้อยลงมาจนถึงพื้นถ้ำ ขนาดใหญ่ ลักษณะเหมือนเสา หลายๆต้น ที่เสาหินย้อยต้นหนึ่งมีลักษณะพิเศษท่านได้นำพระประธานมาประดิษฐานไว้อีกจุดหนึ่ง เรียกว่าพระประธานกลางถ้ำ

หน้าพระประธานท่านได้เทพื้นปูกระเบื้องไว้ เหมาะสำหรับเดินจงกลม นั่งสมาธิ และนอนก็ได้ครับ พวกเราก็มากราบพระและอธิษฐานขออนุญาตอีกเช่นเดิมครับ

ไม่ว่าจะกราบขออนุญาตที่จุดไหนก็ตามผมจะอธิษฐานเสมอว่า "พวกข้าพเจ้ามาที่นี่ เพื่อมาขอพบคุณวิเศษที่มีในพระพุทธศาสนา ดังนั้นสิ่งใดดี สิ่งใดวิเศษที่สถิตย์อยู่ในที่แห่งนี้ ก็ได้โปรดเปิดให้ข้าพเจ้าได้ชม ได้สัมผัสได้ด้วยอายตนะทั้ง 5 และด้วยกายนี้ด้วยเถิด และหากมีสิ่งใดที่สมควรแก่พวกข้าพเจ้าและเป็นของพวกข้าพเจ้าคนใด ก็ขอได้โปรดมอบให้แก่พวกข้าพเจ้ากับมือด้วยเถิด" (อันนี้มีคนเขาแนะนำให้ผมอธิษฐานแบบนี้นะครับ)

บริเวณพระประธานกลางฯนี้จะยาวประมาณ 10 เมตร กว้างประมาณ 6 เมตร
ท้ายๆถ้ำจะมีช่องอุโมงค์เล็กๆพอลอดผ่านทะลุไปอีกถ้ำหนึ่งได้ครับ

 

อุโมงค์เชื่อมต่อระหว่างถ้ำแรกกับถ้ำที่ 2 นั้นจะมีลมเย็นๆพุ่งออกมาจากฝั่งโน้นอยู่ตลอดเวลา ทำให้รู้สึกเย็นสดชื่นมาก พวกเราก็ค่อยๆลอดเข้าไป ไปโผล่อีกถ้ำหนึ่ง ซึ่งใหญ่กว่าถ้ำแรกประมาณ 2 เท่าตัว และยาวกว่า 3 - 4 เท่าตัว

เดินไปทางซ้ายมือก็จะมีรอยพระพุทธบาทอยู่

เลยไปอีกหน่อยก็จะเป็นลานกว้างจุคนได้หลายร้อยคน ที่ท่านใช้ปฏิบัติธรรมในงานปริวาสกรรม ที่จัดขึ้นทุกปี ในช่วง 20-29 เมษายน ของทุกปี บริเวณนี้เองจะมีพระประธานองค์เล็กๆประดิษฐานอยู่ แต่ท่านกำลังจะสร้างพระประธานขนาดใหญ่มาประดิษฐานไว้บริเวณนี้

ทางซ้าย เลยไปอีกหน่อยก็จะเป็นบริเวณที่ประดิษฐานรูปปั้นพระฤาษี 5 ตนอยู่ ท่านบอกว่าตรงบริเวณนี้เองจะเป็นทางเชื่อมต่อระหว่างมิติของมนุษย์และเมืองลัลแล หรือทางโน้นท่านเรียกว่าชาวบังบด จากการสนทนากับพระในวัดรูปหนึ่งในภายหลัง ท่านเล่าให้ผมฟังว่า ถ้าอยากจะทดสอบจิตของตัวเองให้ไปนั่งสมาธิบริเวณหน้าพระฤาษีนี่แหละ ท่านว่า พอจิตสงบก็จะได้ยินเสียงคนเดินผ่านไปผ่านมาเหมือนมีเป็น 10 คนเลย แต่พอลืมตามาดูก็ไม่มีใคร

 

พอเดินมาทางขวามือก็จะมีกองหินกลมๆที่ลักษณะเหมือนกับนาคนอนขดตัวเป็นวงอยู่


เลยไปหน่อยจะเป็นหินงอกที่มีลักษณะเหมือนรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิม และเลยไปอีกจะเป็นบริเวณที่ผนังถ้ำเป็นหินสีเหลืองที่ใสเหมือน Crystal เวลาส่องไฟฉายไปแนบกับผนังถ้ำจะเห็นว่าแสงไฟกระจายออกลงไปในผนังเหมือนเราส่องไฟลงไปในแก้วใสอะไรแบบนั้น ดังนั้นถ้ำนี้จึงได้ชื่อว่าถ้ำแก้ว หรือเขาแก้ว
แต่ที่เรียกว่าถ้ำดาว-เขาแก้วเพราะพื้นเพดานถ้ำจะมีหินงอกออกมาลักษณะเหมือนมีดาวประดับอยู่บนเพดาน เป็นระยะๆทั่วทั้งผนังถ้ำเลยทีเดียว


ถัดมาอีกหน่อยจะเป็นบริเวณที่ผนังถ้ำมีความระยิบระยับเหมือนมีประกายเพชรอะไรทำนองนั้น (แต่เป็นบริเวณเล็กๆเอง)

ความยาวของถ้ำส่วนนี้น่าจะ หลายสิบเมตรนะ ไม่ต่ำกว่า 30 เมตรกระมัง

 

สาธุขอโมทนากับคุณชยุต ในการถ่ายทอดธรรมให้เพื่อนๆทุกท่านครับ
ทริปต่อๆไปคงต้องอัดเทปกันบ้างแล้ว จะได้เก็บเนื้อความได้หมดครับผม

 

คืนแรกที่เราไปพักกัน ผม คุณพรหมประกาศิต และคุณเช้าใหม่นอนในถ้ำ บริเวณหน้าพระประธานกลาง

คุณคนกิเลสหนา คุณกิ๊ก และคุณแจงนอนนอกถ้ำที่เรือนพักที่ท่านจัดไว้ให้

ผมก็ขอสารภาพว่ามันกล้าๆกลัวๆปนๆกันอยู่ รู้สึกดีใจที่ได้มาอยู่ มานอนที่ถ้ำนี้ด็ดีใจ แต่ก็กลัวจะเจออะไรแปลกๆมากๆก็กลัวอยู่ (เพราะที่ถ้ำนี้เป็นที่รู้กันว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่เยอะมากๆครับ รวมถึงใต้ภูเขานี้ก็เป็นเมืองพญานาคด้วยครับ) จึงนอนไม่หลับทั้งคืนเลยครับ ส่วนคุณเช้าใหม่กับคุณพรหมประกาศิตดูเหมือนจะนอนหลับได้เป็นปกติครับ

ในส่วนของความเป็นทิพย์ที่สัมผัสได้นั้น ตัวผมเองมีภูมิจิตไม่ถึงขั้นนั้น ต้องรอให้คุณกิ๊ก คุณแจง และคุณคนกิเลสหนาเข้ามาเล่าให้ฟังครับว่าได้สัมผัสอะไรบ้างครับ เห็นว่าคุณแจงถูกพาไปเที่ยวทั้งคืนเลยนี่ครับ แทบไม่ได้นอนเลย จนต้องขอกลับว่างั้นนะครับ

แต่ที่แน่นอน และสัมผัสได้จริงๆแทบทุกคนก็คือ การนั่งสมาธิในถ้ำนั้น มันทำให้สงบได้ดำดิ่งและล้ำลึกกว่านอกถ้ำมากมายนัก บอกไม่ถูก แต่มันสงบ มันเยือกเย็น มันรู้สึกดีๆไงไม่รู้นะครับ

คืนที่ 2 เหลือพวกเราอยู่ 3 คนคือคุณเช้าใหม่ ผม และคุณพรหมประกาศิต ที่เหลือกลับไปแล้ว เราก็ยังนอนกันที่หน้าพระประธานกลางอยู่

คืนที่ 3 เหลือผมกับคุณพรหมประกาศิต เราก็นอนที่หน้าพระประธานกลางเหมือนเดิมครับ

คืนที่ 4 คืนสุดท้าย เราเลยแยกกันนอน ผมเข้าไปนอนคนเดียวหน้าพระฤาษี ที่อยู่อีกถ้ำหนึ่ง แต่คืนสุดท้ายนี้ไม่ค่อยกลัวแล้วครับ ก่อนนอนก็นั่งสมาธิก่อน โอ้โฮ...เยี่ยมยอดเลยครับ

เสียดายนะที่บริเวณหน้าพระฤาษีเขาไม่อยากให้เราถ่ายรูป เห็นบอกว่าอาจจะเจออะไรเข้าว่างั้นนะ

 

ในระหว่างที่อยู่ที่วัดถ้ำดาวเขาแก้ว ได้มีโอกาสสนทนากับพระอาจารย์ประทวนอยู่บ้าง

ช่วงแรกพวกเราก็ไปขอคำชี้แนะจากท่านเรื่องการปฏิบัติธรรม ว่าทำไมไม่ค่อยก้าวหน้าเลย ท่านก็ว่ากรรมยังมีอยู่มาก จะให้จบในชาตินี้คงยังไม่ได้หรอก ให้ทำไปเรื่อยๆไม่ต้องย่อท้ออะไรทำนองนี้ และให้ทำอย่างที่ทำอยู่นี่แหละ แต่ให้จำหลักไว้ด้วยว่า

"เมื่อจิตไหล ก็ให้รู้ ดูที่จิต
เมื่อจิตคิด ก็ให้รู้ ดูเข้าไว้
เมื่อจิตเผลอ ก็ให้รู้ ดูเข้าไป
ผลสุดท้าย เหลือแต่รู้ กูไม่มี"

และมีช่วงหนึ่งที่เราเรียนถามท่านถึงเรื่องภัยพิบัติ ท่านก็ว่า

.."ภายในปี 2550 นี้ น่าจะมีอะไรร้ายแรงปรากฎให้เห็นบ้างแล้วหละ"..

เมื่อเราถามว่า "มันพอจะมีทางไหนช่วยได้บ้างไหมครับ"

ท่านก็ว่า..

.."มันเป็นไปไม่ได้หรอกโยม..เพราะพลังมันต่างกันมาก เอาแค่ประเทศไทยประเทศเดียวมีคนช่วยอยู่แค่ 3 แสนคน (มีพระอยู่ประมาณ 3 แสน แต่คนทั้งประเทศมี 63 ล้านคน แล้วทั้งโลกอีก 6 พันล้านคน) มันเหมือนแสงหิงห้อยกับแสงพระอาทิตย์..แต่ยังไงพวกเราผู้ปฏิบัติธรรมอยู่นี่ ก็ได้ช่วยอยู่แล้ว ช่วยมาตลอดเท่าที่ทำได้"..

อะไรทำนองนี้นะครับ ถ่ายทอดมาอาจจะไม่เป๊ะนักนะครับ

 

โมทนากับคุณชยุตและคณะที่ไปด้วยครับ นำธรรมะดีๆจากพระท่านมาฝากอีกด้วย อ่านไปก็ลุ้นไปด้วยครับคุณชยุตเล่าได้น่าติดตามครับ (น่าจะเขียนบทหนังเก่ง อิอิ)

เมื่อก่อนผมก็เดินทางเข้าป่าลุยเขาบ่อยๆ แต่ในถ้ำแบบนี้ผมยังไม่เคยไปค้างคืนเลย นี่อยู่กันถึง 3 คืน ใจเด็ดมากๆครับทุกท่าน...อยู่กับธรรมชาติแท้ๆแบบนี้คงได้สัมผัสถึงบรรยากาศความสงบ สงัดที่ดิ่งลึกทีเดียวครับ..ดีกว่าบ้านที่อยู่ในเมืองเป็นไหนๆ..ถ้ามีโอกาสแบบนี้สักครั้งคงจะดี

(verygood)(verygood)(verygood)

 

และสุดท้าย สิ่งที่ผมประทับใจมากๆที่วัดนี้อีกอย่างหนึ่งก็คือ

..เทคนิคการทำสมาธิที่ท่านสอนอยู่ครับ..

แหม..สำหรับผมแล้ว มันยอดมากเลยครับ..
จิตสงบได้เร็ว และลึกกว่าที่เคยเป็นครับ

อาจจะคล้ายๆกับของที่วัดเขาสมโภชน์กระมัง + เทคนิคที่คุณคณานันท์สอนไว้ในกระทู้วิชชาที่ทำให้อยู่รอดจากภัยพิบัติด้วย
ในวันที่ท่านสอนนั้น เพียงแค่ 10-15 นาทีแรกๆก็สงบได้แล้ว มีคนเกิดปิติถึงกับร้องไห้โฮออกมากลางวงก็มีครับ อันนี้คุณพรหมก็ได้ยินนะครับ

เดี๋ยวขออธิบายคร่าวๆนะครับ เผื่อท่านที่นั่งสมาธิไม่ค่อยก้าวหน้าอย่างผมเนี่ยจะได้เอาไปใช้บ้าง

เริ่มต้นด้วยการยืดเส้นยืดสายให้ร่างกายผ่อนคลายก่อน โดยการยืนขึ้นยกแขนเหยียดขึ้นตรงแล้วสูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอดแรงๆ ขณะเดียวกันก็ค่อยๆก้มตัวลงเอามือไปแต่ปลายเท้า แล้วก็ค่อยๆปล่อยลมหายใจออกมาพร้อมๆกับค่อยๆเหยียดตัวขึ้นยกแขนไว้เหมือนเดิม ทำซัก 4-5 ครั้ง

จากนั้นก็ยืนบิดตัวไปทางซ้ายที ขวาที 4-5 ครั้ง

สรุปว่าออกกำลังกายให้ร่างกายผ่อนคลายก่อนหนะครับ บางทีทำโยคะก่อนก็น่าจะดีเหมือนกันนะครับ

นั่งสมาธิ

- สูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแรงๆ กำหนดสติรู้ที่อาการพองของทรวงอก ภาวนาว่า "พอง"

- ปล่อยลมหายใจออกให้หมด กำหนดสติรู้ที่อาการยุบของท้อง ภาวนาว่า "ยุบ"

- ทำเช่นนี้เรื่อยไป แต่ค่อยๆเร่งให้เร็วขึ้น เร็วขึ้นเรื่อยๆ และให้แรงขึ้น เร็วขึ้นยิ่งๆขึ้นไปอีก ไม่ต้องสนใจอะไร ไม่ต้องอายใคร สูดลมเข้าออกให้แรง-เร็ว จนสุดความสามารถที่จะทำได้ (ตอนที่ท่านสอนท่านจะคอยบอกว่า สุดแล้วเหรอ ทำได้เร็วและแรงแค่นี้เองเหรอ เอ๊า..เอาให้สุด เอาให้สุดๆ) ทำซักประมาณ 5-10 นาที (มั๊ง) เพราะไม่ได้จับเวลา ตอนที่ท่านสอนท่านบอกให้หยุดเอง

- จากนั้นก็หยุดนิ่งเลยครับ ไม่หายใจเลย นิ่งดูอาการของมันเฉยๆ ไม่ยินดียินร้าย วางอารมณ์เป็นอุเบกขาครับ จะรู้สึกว่าตัวชา เกิดปิติขึ้นก็ตอนนี้แหละ อาการก็แตกต่างกันในแต่ละคน บางคนก็ร้องไห้โอออกมาอย่างที่ผมว่านั่นแหละครับ

จากนั้นท่านก็ให้กำหนดสติรู้ที่ความยุบ-พองเรื่อยไปหนะครับ

ลองดูนะครับ ใครที่ยังไม่เคยสงบเลย อาจจะได้สงบก็คราวนี้แหละ วิธีนี้อาจจะถูกจริตกับท่านก็ได้นะครับ

พอนั่งสมาธิเสร็จ ท่านก็มีวิธีการออกจากสมาธิบอก แต่ผมขอข้ามไปนะครับ เพราะหลายๆท่านก็พูดไว้ในเวปนี้เยอะแล้วครับ

ท่านแหย่เล่นๆว่า เป็นไงกันบ้างนั่งสมาธิแบบนี้ เหมือนกับตอนที่ภาวนาพุธ-โธไหม๊ แล้วท่านก็ทำท่าให้ดูว่านั่งสมาธิแล้วภาวนาเบาๆธรรมดาๆว่าพุท-โธ แล้วก็สัปหงกไปเรื่อยๆให้ดูด้วยครับ (นั่งไปหลับไปมันจะได้อะไรอะไรทำนองนั้น)

แต่ผมไม่ได้หมายความว่าท่านตำหนิวิธีการนั่งสมาธิแบบอื่นๆนะครับ เพราะก่อนจะสอนนั่งสมาธินั้น ท่านได้บอกทฤษฎีให้รู้ก่อนแล้วว่าวิธีปฏิบัติสมาธิ แบบสมถะนั้นมันมีอยู่ในพระไตรปิฎกตั้ง 40 วิธี ดังนั้นอย่าไปถามว่าสายไหนเป็นสายไหน เพราะจริงๆแล้วมีแค่สายเดียว คือสายพระพุทธเจ้านั่นแหละ แต่ แต่ละสำนักจะเลือกเอาวิธีการไหนมาฝึกมาปฏิบัติมันก็แล้วแต่ความชอบของใครของมัน ไม่ผิดอะไร (อย่างที่พวกเรารู้กันแล้วนั่นเอง) และท่านก็พูดถึงว่าสมถะก็ต้องควบคู่กับวิปัสนาด้วยเช่นกันจึงจะบรรลุมรรคผลนิพพานได้ ดังนั้นผมจึงเห็นว่าท่านก็เป็นพระอริยสงฆ์ที่รู้จริงอีกองค์หนึ่งครับ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 6 คน ( เป็นสมาชิก 6 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>mead, ###อ่อน###, Chayutt, kananun, MOUNTAIN, พุทธันดร </TD></TR></TBODY></TABLE><!-- currently active users -->

สาธุครับ..แบบนี้เข้าทางคุณชยุตพอดี..มาตามอ่านกันหลายท่านเลย*-*

 

ลืมไปว่ามีอีกประเด็นหนึ่งที่น่าจะนำมาเล่าให้ฟังด้วยครับ

คือ..เรื่องถ้ำเหว

ภาพถ่ายทั้งหมด และเรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมดก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องของถ้ำดาวเขาแก้ว ในส่วนที่เป็นถ้ำเปิดเผยครับ แต่ยังมีอีกถ้ำหนึ่งที่พระอาจารย์ท่านเพิ่งค้นพบ และไม่เปิดเผยครับ จะมีก็แต่พระในวัดบางรูป แม่ชี และโยมอีกจำนวนหนึ่งเท่านั้นที่จะรู้จักถ้ำนี้ครับ..ท่านเรียกมันว่า"ถ้ำเหว"ครับ

ที่ผมรู้ว่ามีถ้ำนี้เพราะมีอยู่วันหนึ่งหลังสวดมนต์ทำวัตรเย็นเสร็จผมก็เดินออกมานอกศาลา พระในวัดรูปหนึ่งท่านก็ถามผมว่ามาปฏิบัติธรรมเหรอ ไปดูในถ้ำมาแล้วใช่ไหม และท่านก็ว่าถ้ำที่เห็นนี่เป็นแค่ส่วนที่เปิดเผยเท่านั้นนะ ยังไม่เรียกว่าสวยเท่าไหร่ ถ้าจะสวยก็ต้องเป็นถ้ำเหว ซึ่งทางเข้าถ้ำจะอยู่บนยอดเขา เดินไปไม่ไกลนัก แต่ทางลงถ้ำนี่สิ จะเป็นทางดิ่งลงไป 90 องศา ลึก 80 เมตร ต้องใช้บันไดลิงไต่ลงไป จึงได้ชื่อว่าถ้ำเหว ในนั้นอากาศน้อย แต่มีความสวยงามกว่าถ้ำด้านนอกนี้ 5 เท่าได้มั๊ง กว้างประมาณ 500 เมตร ยาวประมาณ 1.5 กิโลเมตร แถมยังมีงูขาวเฝ้าอยู่ด้วย คนที่จะลงไปได้ต้องมีผู้มีวิชชาพอสมควรพาลงไป อย่างพระอาจารย์ประทวนนี้เป็นต้น

ภายในถ้ำถ้าคนดูเป็นก็จะรู้ว่ามีธาตุกายสิทธิ์อยู่มากมาย พระอาจารย์ประทวนท่านยังเอาโครตเหล็กไหลมาให้พวกผมดูอยู่เลยตอนวันที่พวกผมจะกลับ และไปขอให้ท่านพาลงไปดูถ้ำเหว ตอนแรกท่านก็รับปากเพราะว่ามีทีมงานจากนิตยสารโลกทิพย์-โลกลี้ลับมาขอให้ท่านพาลงไปดูด้วยเช่นกัน แต่เผอิญวันนั้นมีญาตฺโยมคณะผู้อาวุโสมาปฏิบัติธรรมจำนวน 100 กว่าคนท่านเลยต้องดูแล และท่านก็เหนื่อยมากแล้ว สงสัยเมื่อคืนท่านก็ไม่ได้นอนด้วยมั๊งครับ ท่านเลยขอยกเลิกไม่ไปแล้ว พวกผมก็เลยอดลงไปดูถ้ำเหวเลยครับ..แหม..เสียดายจัง..เอาไว้คราวหน้าจะพยายามไม่ให้พราดครับ

แม่ชีที่วัดก็เคยพูดให้ฟังว่าที่ถ้ำเหวนี้เป็นทางเข้าไปสู่ภพบาดาล หลวงพ่อท่านไม่อยากให้คนไปรบกวนเขาเท่าไหร่นัก

พอพูดถึงแม่ชีแล้ว ผมเชื่อว่าคุณคนกิเลสหนา Khunkik และคุณแจงน่าจะมีเรื่องเล่าบ้างนะครับ

เพราะแม่ชีคนนี้สงสัยจะมีความเกี่ยวข้องอะไรซักอย่างกับคณะเราบางคน อย่างตอนที่ถามว่าพวกเราจะนอนที่ไหนกัน พวกเราตอบว่าบางส่วนจะนอนในถ้ำกัน แม่ชีก็เงียบ แล้วบอกว่าปกติถ้าคนไม่เคยมาแม่ชีจะห้ามนะ แต่สำหรับคณะนี้แม่ชีรู้สึกไม่ห่วงอะไรเลย ให้ไปนอนในถ้ำได้

และพอตกกลางคืนแม่ชีก็พาพวกเราไปตระเวณสวดมนต์ในถ้ำอีกรอบหนึ่ง แล้วก็พูดว่า "ก็ว่าอยู่ว่าเรารออะไร รออะไร รอมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว" รายละเอียดต้องรอ 3 ท่านที่พูดถึงไปแล้วมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ

 

วิธีที่คุณชยุต เล่ามา เป็นการผสมผสาน
แบบวิธีของวัดเขาสมโภชน์ ออกกรรม
กับสมาธิ-สติกำหนดรู้

ถ้าผู้ปฏิบัติ..มีอาการแสดงออกทางกาย
เช่นร้องไห้ ตัวสั่น ตัวโยก โอ๊กอ๊าก
เรียกว่าการออกกรรม

เมื่อกำหนดตัวรู้แล้ว อาการจะค่อยๆสงบนิ่ง
สมาธิจะเกิดขึ้นแทน จิตจะดิ่งลึกเป็นสมาธิได้ดีมาก
เรียกว่า ไม่อยากจะถอนออกจากสมาธิเลย
เป็นความสุขสงบ ที่ไม่สามารถหาได้จากที่ใดๆ
นอกจากภายในตัวเราเอง

ขออนุโมทนากับคุณชยุต ด้วยครับ

 

เอ้าในเมื่อคุณชยุตเปิดทางมาเราก็ต้องตอบ(i)
แนวปฏิบัติของถ้ำดาวที่เข้าใจเป็นแนวสติปฏิาณ เน้นให้รู้กริยาของตนเองก่อน และเน้นให้รู้จิต มีสติรู้เท่าทัน การบริหารร่างกายนิดหน่อยทั้งก่อน และหลังปฏิบัติ จะทำให้ร่างกายเราดี ไม่มีเวทนามากนัก หรือมีก็น้อย ทำให้จิตรู้เท่าทัน และการปฏิบัติทรงตัว เหมือนการเล่นโยคะนั่นแหละ คนที่เคยเล่นโยคะแล้วจะรู้ว่า เมื่อปฏิบัติจิตจะมีการทรงตัวได้เร็ว และสงบมากขึ้น จดจ่ออยู่เฉพาะคำภาวนานั้นๆ ที่เราตั้งไว้
ลองไปฝึกกันต่อน่ะ เดินให้รู้ว่าก้าวเท้าไหน สัมผัสพื้นแล้วเป็นยังไง กินให้รู้ว่ากำลังกิน นั่งก็ให้รู้อาการนั่ง ทำให้ได้ทุกอิริยาบถ โดยเฉพาะเวลาอาบน้ำ ถ้าใครเคยอาบน้ำ 5 นาทีอย่างเรา อาจจะกลายเป็น 50 นาที แล้วพอจับได้บ่อยๆ ทรงตัวแล้วก็จะเร็วขึ้นเอง เราเองก็ยังหลุดๆ รั่วๆ อยู่(nogood)

ถ้ำดาว
เรื่องของแม่ชี เนื่องจากแม่ชีบอกว่าคุ้นๆ กลุ่มพวกเรา เหมือนเคยเจอมาก่อน (ก็จำไม่ได้หล่ะน่ะว่าชาติไหน) ท่านจึงเมตตาพวกเราอย่างมาก กิ๊ก กับพี่แจงวันทีี่ไปไม่ได้เตรียมชุดขาวไป คนที่ดูแลก็บอกว่าในถ้ำถ้าจะปฏิบัติเค้าชอบให้แต่งขาวให้เรียบร้อย เรากับพี่แจงว่า ไม่ได้เอามา ถ้าไม่มีก็จะไม่ปฏิบัติในถ้ำ จะปฏิบัติข้างล่าง(ตีนเขา) ปรากฎว่าพอลงมาที่เรือนนอนตีนเขา แม่ปู๊กท่านเมตตาให้ยืมชุดขาวแต่งเรียบร้อย(verygood) (คิดในใจว่ายังไงคงต้องไปปฎิบัติข้างบนซะหล่ะมั้ง)

ตอนเย็นหลังจากรับศีล 8 แล้ว พ่อลุง (พี่ชายหลวงพ่อ) ท่านก็สงสารถามว่าหนูๆ ทำไมไม่กินข้าวก่อนรับศีลหล่ะ ท่านเป็นห่วงกลัวพวกเราจะไม่ไหว(f)
พี่พรหมก็บอกว่า วอร์มศีล 8 มา 2 วันแล้ว คุณชยุตก็ได้ สำหรับพี่คนกิเลสหนาสบายมากเพราะรับศีล 8 เป็นประจำ ส่วนเราก็พี่แจ
งก็มีโอวัลติมาคนล่ะถุงใหญ่ สบายไป ฮุ ฮุ ฮุ

หลังจากทำวัตรเย็นก็นั่งสมาธิกันวิหารด้านล่าง พี่แจงก็เล่าให้ฟังว่า ใจมันขึ้นไปบนถ้ำตลอดเลย พอจบการทำวัตรเย็น พวกเราก็เลยพากันขึ้นไปบนถ้ำ ประมาณ 3 ทุ่ม แต่ไม่มีใครกลัวอะไรเราเดินกันสบายๆ อากาศดีด้วย ดาวสวยมากๆ (เราห่วงอยู่อย่างเดียวแมลง และกิ้งกือเล็กๆ เยอะมากบริเวณทางขึ้น เรากลัวว่าจะไปเหยียบเค้าเข้าน่ะซิ (b-angry))

ในถ้ำทุกคนปฏิบัติได้ดีมากนิ่งกันใหญ่เชียว พวกเราได้ิยินเสียงกรนด้วย คิดกันว่าสงสัย พี่คนกิเลสหนาที่นั่งหลังสุดจะหลับในฌาณเสียแล้วกระมัง((smile) ฮิ ฮิ ฮอ ก็อากาศมันดี) พอหันไปดู อ้าวเจ้าแคทนอนหลับกรนเหมือนคนเลย (หมาที่ตามมาเฝ้าพวกเราปฏิบัติ) แถมมานอนบนเสื่อข้าง พี่คนกิเลสหนานี่เอง [Embarrassแอบหัวเราะกับการเข้าใจผิด และขอโทษ พี่คนกิเลสหนาด้วยนะจ๊ะ ตลอดเวลาที่นั่งสมาธิกัน เทวดา ท่านก็เมตตามาดูแลอยู่ด้วยตลอดเวลา
ด้วยความที่ร่างกายเราเหนื่อยมากเนื่องจากการเดินขึ้น-ลงบันได ร้อยกว่าขั้นตั้งแต่ที่วัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) และมาที่ถ้ำดาวทำให้เราเพลีย และขอสารภาพบาป แอบหลับในสมาธิจ้า รู้สึกผิดจริงๆ ท่านอุตส่าห์มาดูแล แต่ไอ้ขันธ์มารมันไม่สน มันจะหลับ มันจะพักท่าเดียว แย่จริงๆ*8*(b-ahh)

พอประมาณ 5 ทุ่ม สาวๆ ก็ขอลี้ไปคร่อกฟี้กันด้านล่าง เรานอนหลับปุ๋ย แต่พี่แจงเล่นหนีน้องไปเที่ยวถ้ำในฝันแบบไม่ชวนซักคำ 5555
ตอนเช้าก็ได้เล่าสู่กันฟัง ด้วยอาการนอนไม่พอ งัวเงียๆของพี่แจง(b-green)

พี่คนกิเลสหนาได้คุยกับแม่ชีตอนเช้าเรื่องการปฏิบัติธรรมแนวหลวงปู่ฤษี ท่านก็สนใจมากๆ นี่ก็เตรียมจะส่ง CD ไปให้เหมือนกัน พวกแม่ๆ ก็ไม่อยากให้กลับอยากให้อยู่ต่อ แต่เนื่องจากพวกเรามีภาระกิจทางโลก ต้องรีบกลับมารายงานตัวเช็คมรดก กับเทวดาผู้น่ารักที่บ้าน (คุณแม่ขา หนูแอบเม้าส์ นิดหน่อยเด้อจ้า ^-^)

ใครอยากไปปฏิบัติก็ชวนกันไปได้น่ะ ถ้าไม่สะดวกพักในถ้ำ (กว้าง และอากาศถ่ายเทดีมากๆ) ก็สามารถพักได้ที่เรือนยาวด้านล่าง ห้องน้ำห้องท่าพร้อม น้ำไหลไฟสะดวกจ้า และพวกหลวงพี่ กับแม่ๆ ก็ใจดีมากๆ ท่านจะดีใจมากถ้าพวกเราไปปฏิบัติกันเยอะๆ (b-deejai)

นั่งรถไปลงบริเวณตลาดแขก อ.ปากช่อง จ.สระบุรี แล้วต่อรถสองแถวที่ไปถ้ำดาวเข้าไปได้เลยจ้า รักรออยู่ ฮุ..ฮุ..ฮุ

ปล.งานนี้คุณแม่ปุ๊กนอกจากจะใจดีให้เรายืมชุด ทำไข่ยัดไส้แสนอร่อยให้กิน ยังให้เหล็กไหลที่ได้จากหลวงพ่อมาให้เราบูชาด้วย สาธุ สาธุ สาธุ(b-love2u)

------------------------------------------------------
ขอเชิญร่วมทำบุญกับหลวงตาวัชรชัย ในโครงการ"ข้าวก้นบาตร"
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=71874

และสามารถเข้าชมกิจกรรมของโครงการได้ที่
www.siangjaagtaum.com

 

มิน่าอุบไต๋ กันนี่เอง ได้เหล็กไหลกันมา ทั่วหน้า สาธุขอกราบโมทนากับทุกๆท่านที่อยู่ปฏิบัติธรรมกันต่อครับผม

มีคนบอกว่า เหล็กไหล มีพลังดึงดูดกันครับ ผมเคยให้ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งไปบูชาดู อีกไม่เกินสามเดือนไปห้องพระท่านอีกหน คราวนี้ ท่านไปได้เหล็กไหลมาอีกเป็นร้อยๆ องค์ เลยคืนที่ผมได้ให้ไว้

ส่วนกรณีนี้ เป็นเพราะพี่พรหม ได้นำเหล็กไหลที่เพิ่งเสด็จมา(สดๆร้อนๆ)ไปด้วย ประกอบกับคุณธรรมความดี ความเสียสละของทุกๆคน จึงได้ธาตุวิเศษ ธาตุกายสิทธิ์ต่างๆมาไว้บูชา เพื่อร่วมในการทำงานเพื่อส่วนรวมและถวายพระพุทธศาสนาครับ

"แม้มิแสวงหาแต่ ท่านเมตตาเองครับ ของเหล่านี้เป็นของคู่บุญบารมี"

ขอกราบโมทนาใน ผลแห่งการปฏิบัติเพื่อความดีของทุกๆท่านด้วยครับผม

 

เอ่อ...